Szukaj
Język
Zespół trzaskającego palca
Spis treści
1. Co to jest palec trzaskający?
Patologia rozwija się zazwyczaj w obrębie jednego palca, choć istnieją przypadki, w których proces chorobowy obejmuje ich więcej – zarówno w jednej ręce, jak i obu rękach. Z kolei owa struktura jest związana ze ścięgnami mięśni zginaczy palca u ręki, które znajdują się na wysokości stawu śródręczno-palcowego. To natomiast powoduje utrudnienie we wsuwaniu ścięgna do pochewki, co skutkuje ograniczeniem ruchomości stawowej. Omawiane schorzenie najczęściej dotyczy palca serdecznego i kciuka, rzadziej palca wskazującego, środkowego bądź małego. Istotą zespołu trzaskającego palca jest wcześniej wspomniany stan zapalny, który dotyczy więzadła obrączkowego. Stan zapalny prowadzi do powstania obrzęku wokół ścięgna, co skutkuje powstaniem włóknistego pogrubienia. Choroba narządu ruchu określana jako palec trzaskający znana jest również pod innymi nazwami, np. Palec strzelający, przeskakujący, zatrzaskujący bądź zakleszczające zapalenie ścięgien.2. Palec trzaskający – przyczyny
Przypuszcza się, że jedną z głównych przyczyn są systematyczne i powtarzające się urazy o charakterze mechanicznym oraz stany przeciążeniowe mięśni ręki. Kolejną grupą czynników zwiększających ryzyko występowania zakleszczającego zapalenia ścięgien są inne jednostki chorobowe. Innym równie ważnym czynnikiem predysponującym do pojawienia się palca zatrzaskującego jest płeć. Mechanizm powstawania tej choroby nie został jeszcze do końca poznany przez środowisko medyczne. Lekarze wskazują tu głównie na osoby zajmujące się między innymi grą na instrumentach, robótkami ręcznymi (np. Tkaniem bądź szydełkowaniem), czynnościami biurowym czy niektórymi sportami. Badania potwierdzają, że u osób chorujących na amyloidozę, cukrzycę, dnę moczanową, mukopolisacharydozę czy reumatoidalne zapalenie stawów występuje większe prawdopodobieństwo rozwoju tego zespołu chorobowego. Lekarze potwierdzają, że znacznie większą liczbę pacjentów stanowią kobiety, a dokładniej te między 40. A 60. Rokiem życia. Jednak specjaliści doszukują się pewnych czynników ryzyka sprzyjających rozwojowi tej patologii.3. <extra_id_0> Kategoria <extra_id_1> Kategoria: Leczenie Polski <extra_id_2>
Pomimo charakterystycznych objawów oraz wykonanego badania palpacyjnego ręki zaleca się zrobienie dodatkowego badania USG. W przypadku występowania stanu zapalnego tylko w obrębie jednego palca i gdy czas jego trwania jest krótszy niż pół roku, należy zastosować leczenie zachowawcze. Farmakoterapia powinna opierać się przede wszystkich na stosowaniu zastrzyków z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi lub środków sterydowych, które należy podawać do pochewek ścięgna. Zabiegi operacyjne stanowią jednak częstszy sposób terapii zespołu palca trzaskającego. Zabieg polega na przecięciu objętego procesem patologicznym więzadła w celu odzyskania zaburzonej swobody przesuwania ścięgna w pochewce. Oprócz faktu, że nie jest to skomplikowany zabieg, warto podkreślić, że ryzyko wystąpienia powikłań jest niewielkie. Diagnostyka palca trzaskającego ma na celu nie tylko potwierdzenie jego występowania, ale dodatkowo różnicowanie tego zespołu z innymi jednostkami chorobowymi. Leczenie jest związane z charakterem patologii. Mowa tu przede wszystkim o zabiegach z zakresu fizykoterapii (głównie wykorzystujących bodźce cieplne) oraz środkach farmakologicznych. W przypadku podania medykamentu bezpośrednio do ścięgna może dojść do zerwania jego struktury. Operacje chirurgiczne wykonywane są głównie w sytuacjach, gdy stan zapalny obejmuje więcej niż jeden palec, utrzymuje się ponad 6 miesięcy lub pacjent cierpi na inne choroby współistniejące – chodzi tu głównie o wymienione już przypadłości jak amyloidoza, cukrzyca, dna moczanowa, mukopolisacharydoza czy reumatoidalne zapalenie stawów. Operacje stanowią bardzo skuteczną metodę leczenia palca strzelającego. Czas odzyskania w ręce prawidłowej mobilności jest wtedy stosunkowo krótki. Mowa tu o takich schorzeniach jak choroba de Quervaina, przykurcz Dupuytrena czy podwichnięcie stawu międzypaliczkowego bliższego lub środręczno-palcowego.
