Szukaj
Język
Wszystko o ornitynie
Spis treści
1. Dawkowanie ornityny
Istnieją też przypuszczenia, jakoby połączenie ornityny z jej prekursorem (argininą) wpływało na budowę beztłuszczowej masy mięśniowej oraz progresję siły u zawodników ciężarowych. Teza ta jednak nie jest do końca potwierdzona ze względu na brak dostatecznej ilości empirycznych dowodów. Być może jest to związane z obniżeniem poziomu wspominanego już amoniaku w surowicy krwi, co prowadzi do poprawy wydajności organizmu. Do innych korzystnych działalności ornityny zalicza się możliwość przekształcenia do proliny. Związek tej jest niezbędny do produkcji kolagenu. Innym często wymienianym zastosowaniem jest skrócenie czasu leczenia oparzeń i gojenia ran. Na obecnym rynku suplementacyjnym ornityna występuje w postaci: – monopreparatów; – suplementów posiadających asparaginian ornityny; – leków wspomagających funkcjonowanie wątroby; – odżywek przedtreningowych (gdzie pozwala na zwiększenie wykorzystania argininy w syntezie tlenku azotu). Informacje na temat dawkowania ornityny są rozbieżne. Szacowana dawka ornityny w postaci chlorowodorku powinna wynosić od 2 do 6 gramów preparatu dziennie. Inne źródła donoszą, że zwyczajowa suplementacja powinna wynosić od 200 do 1500 mg w ciągu doby. W przypadku wspominanych stanów letargicznych należy podawać porcję 40 g w ciągu dnia. Przeglądając liczne fora dyskusyjne dotyczące suplementacji sportowej, można natrafić na pewien interesujący fakt. Dzienna dawka ornityny w ilości od 4 do 5 g może być skutecznie wykorzystywana przez organizm do zwiększenia wydzielania hormonu wzrostu. W porównaniu do innych aminokwasów stymulujących ten proces (tj. Tyrozyny i tryptofanu), ornityna jest związkiem biernym, nieryzwalizującym z innymi substancjami.2. Skutki uboczne
Z powodzeniem może być przyjmowana z powyższymi odczynnikami. Aby osiągnąć pożądany efekt należy dostarczać jej organizmowi na czczo lub 30 do 60 minut przed planowanym wysiłkiem fizycznym. Warto pa-miętać o tym, że przed suplementacją ornityną należy zrobić minimum 2 godziny przerwy od posiłku zawierającym znaczne ilości białka. Ornityna wykazuje bardzo dobre powinowactwo z takimi substancjami jak arginina, cytrulina, glutamina czy lizyna. Ornityna jest przeciwwskazana dla osób z ciężką niewydolnością nerek, zaburzeniami metabolitycznymi oraz nietolerancją fruktozy w przypadku, gdy występuje pod postacią granulatu. Do najczęstszych objawów niewłaściwej suplementacji ornityny, wynikającej ze stosowania zbyt dużych dawek, są biegunki, bóle żołądka, nudności, wymioty i wzdęcia. Preparat niekiedy może prowadzić do występowania dolegliwości bólowych kończyn oraz reakcji alergicznych. Oprócz wspomnianej hepoprotekcyjnej roli ornityny, istnieją badania dowodzące oddziaływania tego związku na sprawność układu nerwowego. Pierwsze doświadczenie zostało przeprowadzone na myszach, u których odnotowano większe opanowanie w momencie konfrontacji z niekomfortową sytuacją. Ze względu na brak rzetelnego materiału badawczego testy nie były nagłaśniane. Z biegiem czasu rozpoczęto badania na ludziach. Do przedsięwzięcia zaangażowano 24 mężczyzn w przedziale wiekowym od 30. do 60. Roku życia. Uczestnicy zostali podzieleni na dwie grupy – kontrolną (przyjmującą placebo) i badawczą (stosującą przed snem 400 mg czystej ornityny). Wszyscy badani zostali dobrani na podstawie konkretnych objawów: nadmiernego uczucia zmęczenia oraz problemów ze snem, które wynikały z nadmiaru stresu. Wyniki eksperymentu dowodzą korzystnej roli ornityny w przypadku problemów z zasypianiem. Grupa przyjmująca testowany preparat szybciej zasypiała, sen był dłuższy, a sami uczestniczy wykazywali mniejsze zmęczenie i drażliwość. Przyczyną takich rezultatów było obniżenie poziomu kortyzolu, który jest hormonem stresowym.
