Szukaj
Język
Wpływ treningu siłowego na przebieg leczenia nowotworów
Spis treści
1. BMI – czym jest?
Zdaniem WHO BMI może pomóc w ocenie stanu zdrowia, jednak wynik należy traktować z dużym dystansem, wzór ten nie uwzględnia poziomu tkanki tłuszczowej, który jest kluczowy, aby podjąć m.in. Decyzję o rozpoczęciu procesu redukcji masy ciała. BMI to współczynnik, który pozwala sprawdzić, czy stosunek masy ciała jest odpowiedni do wzrostu. Niskie BMI może maskować nadmierną otyłość, podczas gdy wysokie BMI może wynikać z muskulatury. Współczynnik ten można obliczyć według wzoru: BMI = masa ciała (kg) ÷ wzrost² (m).2. Większa ilość masy mięśniowej a szansa na przeżycie choroby nowotworowej
W procesie leczenia zarówno przechowywana energia, jak i aminokwasy mogą być kluczowe. Im więcej masy mięśniowej posiada dana osoba, tym bardziej jej organizm jest w stanie złagodzić liczne stany zapalne, które zostały wywołane przez nadmierną ilość tkanki tłuszczowej. Te czynniki mogą negatywnie wpływać na przebieg choroby nowotworowej. Ponadto wykazano, że u osób z mniejszą ilością masy mięśniowej wzrasta ryzyko wystąpienia różnych infekcji, zwłaszcza po przebytej operacji, a czas ich pobytu w szpitalu jest dłuższy niż osób z większą ilością mięśni. Caan i wsp. 2018). Tkanka mięśniowa podobnie jak tkanka tłuszczowa jest magazynem energii, z tą różnicą, że mięśnie dodatkowo zawierają aminokwasy. Masa mięśniowa nie służy wyłącznie do podnoszenia ciężarów na treningu, osiągania lepszych wyników sportowych czy budowania estetycznej sylwetki. Z kolei mniej masy mięśniowej może powodować stany zapalne oraz prowadzić do wystąpienia insulinooporności. U pacjentów z większą muskulaturą proces leczenia może przebiegać skuteczniej, gdyż można u nich zastosować zwiększoną dawkę chemioterapii. Zauważono również, że osoby bardziej umięśnione częściej pokonują chorobę i wracają do zdrowia (B.J. W procesie leczenia choroby nowotworowej często dochodzi do osłabienia, niedożywienia i wyniszczenia organizmu.3. Paradoks otyłości
Chociaż otyłość zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci, to w przebiegu choroby nowotworowej występuje tzw. Paradoks otyłości. W 2017 r. Przeprowadzono badanie na grupie 12 590 kobiet w wieku 18–80 lat ze stwierdzonym rakiem piersi w stadium I–III. Wykazano, że duża utrata masy ciała wpłynęła na wzrost ryzyka śmierci, niezależnie od leczenia oraz czynników prognostycznych (E.M. Podobne badanie przeprowadzono w Kalifornii. Pomiarów masy ciała dokonano w 3 oraz 18 miesiącu po uzyskaniu diagnozy. Każde 5% utraty wyjściowej masy ciała zwiększało ryzyko śmierci aż o 41% (J.A. Wyniki tych badań jednoznacznie wskazują, że proces leczenia choroby nowotworowej nie jest najlepszym czasem na redukcję masy ciała, nawet u osób z nadwagą. Dlaczego? Warto jednak zaznaczyć, że osoby z wyższym BMI nie zawsze muszą być osobami otyłymi, a osoby z niższym wskaźnikiem – szczupłymi. Zwiększone rezerwy energii zapewniane przez nadmiar tkanki tłuszczowej i masy mięśniowej mogą stanowić dodatkową korzyść dla osób chorujących na nowotwór. Utrata masy ciała może również wiązać się z innymi chorobami współistniejącymi lub nałogami. W brytyjskim badaniu, w którym wzięło udział ponad 5 milionów osób, wykazano, że BMI ma duży wpływ na zachorowanie i przebieg 17 z 22 nowotworów, m.in. Wątroby, okrężnicy czy piersi po menopauzie (K. Oznacza to, że nadmierna masa ciała może wspomóc walkę z nowotworem i zwiększyć szansę na łagodniejszą postać choroby. Każda z uczestniczek musiała podać masę ciała i wzrost w 3 miesiącu od uzyskania diagnozy oraz w 18 miesiącu po rozpoznaniu choroby. 980 kobiet zmagających się z rakiem piersi zmarło, 503 z powodu raka. Cespedes Feliciano i wsp. 2017). Zakwalifikowano do niego 2781 pacjentów ze stwierdzonym rakiem jelita grubego w stadium I–III. Wykazano, że utrata wagi wiązała się ze wzrostem śmiertelności. Meyerhardt i wsp. 2017). Nadprogramowe kilogramy mogą okazać się pomocne w procesie leczenia. Istnieje wiele hipotez próbujących wyjaśnić ten mechanizm. Zatem zamiast paradoksu otyłości powinno się mówić o paradoksie BMI, związanym z większą ilością masy mięśniowej. Wpływ raka na metabolizm lipidów można zaobserwować już 2 lata przed postawieniem diagnozy medycznej. Jest również jednym z wyznaczników stopnia zaawansowania choroby. Bhaskaran i wsp. 2014).
