Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Witamina K – inicjator krzepliwości

Strona główna Artykuły Witamina K – inicjator krzepliwości

Witamina K – inicjator krzepliwości

Proces krzepliwości jest uwarunkowany przez czynnik zwany protrombiną, który powstaje w wątrobie.. Jego synteza jest możliwa dzięki tytułowej witaminie K.. Poniższy artykuł pozwoli wam na zapoznanie się z nią nieco dokładniej.

Spis treści

1. Kilka słów o witaminie K

Witamina K stanowi jedną z najważniejszych witamin ludzkiego organizmu. Bardzo często jest stawiana na równi z witaminą A, D i E. Może być produ-kowana przez naturalną florę bakteryjną w jelitach, pochodzić z pokarmów roślinnych (rzepa, szpinak, sałata, ogórek, ziemniaki) oraz innych produktów – takich jak jajka, jogurty, olej sojowy czy awokado.

2. Kto powinien ją stosować?

Głównymi odbiorcami witaminy K są osoby mające problemy z procesem krzepliwości krwi. Mówiąc o konkretnych przykładach wspomina się tutaj o skazach krwotocznych, krwotokach zewnętrznych, nadmiernym miesiączkowaniu czy chorobie krwotocznej noworodków.

3. Właściwości

Ranga działalności witaminy K w ludzkim organizmie jest bardzo wysoka. Preparat ten bierze udział w procesie produkcji protrombiny – naturalnego czynnika krzepliwości krwi. Cykl ten jest niezmiernie ważny i warunkuje m. in. gojenie ran oraz hamowanie krwawienia. Witamina K odgrywa również ważną rolę w obrębie gospodarki wapniowej organizmu (utrzymuje prawidłowe stężenie białek wiążących wapń w ło-żysku, nerkach i płucach), a także stanowi element profilaktyki choroby niedokrwiennej serca i nowotworów.

4. Jak stosować?

Witamina K powinna być przyjmowana wraz ze spożyciem kwasów tłuszczowych – nawet jeżeli są pochodzenia roślinnego. Brak jednoznacznych informacji co do dobowej dawki. Przyjmuje się, że dzienna dawka nie powinna przekraczać 1 mg. Objawami niedoboru tej witaminy mogą być: silna biegunka, bóle i zawroty głowy, problemy z krzepliwością krwi i gojeniem ran czy też problemy z mineralizacją kości. Z kolei do symptomów jej przedawkowania zalicza się niedokrwistość, nadmierne wydzielanie potu, rozpad erytrocytów bądź hipertermię.
Autorem artykułu jest Dietspremium