Wady postawy – wady klatki piersiowej
Spis treści
1. Czy to w ogóle czym tak naprawdę są wady klatki piersiowej?
Mianem wad klatki piersiowej będziemy więc określać wszelkiego rodzaju anomalie i patologie, które będą prowadziły do zaburzenia tego stanu. Prawidłowo uformowana klatka piersiowa charakteryzuje się wysuniętymi ku przodowi mostkiem oraz przednią ścianą tego narządu. Najczęściej wymienianymi następstwami wad klatki piersiowej są powikłania krążeniowo-oddechowe: – osłabienie mięśni oddechowych; – zmniejszenie pojemności życiowej płuc; – ograniczenie ruchomości klatki piersiowej. Żebra powinny być uniesione w taki sposób, że wspomniana już czołowa część klatki piersiowej powinna być najbardziej wyeksponowaną w przód częścią ciała.2. <extra_id_0> klatka.pl. <extra_id_1>. <extra_id_2>Zobacz więcej
Efektem tej patologii jest uwypuklenie klatki piersiowej w przód, na kształt dzioba, który przypomina przód łodzi lub część ciała ptaków. Jednak wśród licznych przypadków tej choroby część z nich powstała na skutek przebytej dotychczas krzywicy, która częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Jej charakterystyczną cechą jest bardzo silne i bardzo wyraźne zniekształcenie mostka. Klatka piersiowa kurza jest najczęściej wadą wrodzoną o nieznanej etiologii. Powyższa wada występuje o wiele rzadziej niż klatka piersiowa lejkowata.3. Klatka piersiowa kurza – objawy
Właśnie to boczne wypuklenie żeber prowadzi do mocniejszego uwydatnienia „kurzego dzioba” w obrębie mostka. Oczywiście naturalną konsekwencją nieprawidłowej budowy klatki piersiowej jest zaburzenie napięcia mięśniowego. Mięśnie pleców, karku i brzucha będą natomiast fragmentami osłabionymi i nadmiernie rozciągniętymi. W poprzednim punkcie wspomniałem, że częstą przyczyną rozwoju tej wady jest krzywica. Do najbardziej popularnych zalicza się bruzdę Harrisona (okrężne ściągnięcie ścian klatki piersiowej na wysokość przyczepów przepony) oraz różaniec pokrzywiczy (zgrubienie żeber w miejscu przejścia części chrzęstnej żebra w fragment kostny). Następstwem tej deformacji jest zniesienie fizjologicznego kształtu żeber, co prowadzi do powstania widocznej wklęsłości poniżej linii sutków. Na podstawie powyższych objawów wyróżnia się dwie główne postaci klatki piersiowej kurzej: – I – uwypuklona zostaje tylko rękojeść mostka, natomiast trzon jest położony prawidłowo lub jest nieco odchylony do tyłu; – II – charakteryzuje się wysunięciem do przodu trzonu, a najbardziej odstającą ku przodowi częścią jest wyrostek mieczykowaty. Mięśnie przykurczone to mięśnie piersiowe oraz przednia część barków. Warto również pamiętać o zaburzeniu pracy mięśni oddechowych, które są bezpośrednio związane z klatką piersiową. Bardzo często można zaobserwować ślady jej obecności w postaci utrwalonych zmian pokrzywiczych. Wspomniane już „dziobowe” zniekształcenie mostka i przedniego fragmentu klatki piersiowej to osiowe objawy tej jednostki chorobowej.4. <extra_id_0> Kategoria <extra_id_1> Kategoria: Leczenie Polski <extra_id_2>
Równie ważnym składnikiem leczenia tej wady postawy są ćwiczenia oddechowe. Bardzo ważne, aby wdech był łączony z pracą ramion, które przechodzą bokiem w górę. Podstawowym przeciwwskazaniem w trakcie aktywności fizycznej jest wykonywanie wszelkiego rodzaju ćwiczeń prowadzących do nadmiernego „otwarcia” klatki piersiowej oraz uwydatnienia zgrubienia. Terapia w przypadku klatki piersiowej kurzej oparta jest przede wszystkim na odpowiednio poprowadzonej rehabilitacji. Istotne będzie przede wszystkim akcentowanie fazy wydechu oraz kształtowanie przeponowego toru oddychania. Natomiast wydech powinien wykorzystywać ich opuszczenie przodem w dół. Mowa więc tutaj o pozycjach wymuszających wyprostowanie stawów ramiennych (tzw. Ramiona w tył). Głównymi założeniami leczenia kurzej deformacji klatki piersiowej są: – zwiększenie ruchomości w obrębie stawów barkowych; – wzrost siły mięśni grzbietu i pozostałych mięśni posturalnych; – ściągnięcie w dół dolnych łuków żeber poprzez wzmocnienie mięśni skośnych brzucha; – rozciągnięcie boków klatki piersiowej.5. <extra_id_0> klatka.pl. <extra_id_1>. <extra_id_2>Zobacz więcej
Do innych równie popularnych czynników sprzyjających rozwojowi tej wady zalicza się zaburzenia w syntezie i dystrybucji kolagenu oraz niektóre choroby genetyczne, np. Zespół Marfana. W momencie gdy dno wpada ściśle w linii środkowej, to powstałe zmiany są symetryczne. Nazywana jest również klatką piersiową szewską. Skutkiem powyższej wady jest lejkowate zapadnięcie dolnej części mostka oraz przylegających odcinków żeber. W sytuacji, gdy ulega przesunięciu w jedną ze stron, mamy do czynienia z wadą o charakterze asymetrycznym. Ta deformacja jest bardzo często następstwem wrodzonego zaburzenia rozwoju przepony lub też nieproporcjonalnego rozrostu chrząstek żebrowych w stosunku do jej elementów.6. Klatka piersiowa lejkowata – objawy
Skutkiem tych wszystkich symptomów jest nadmierna protrakcja barków, osłabienie mięśni brzucha oraz występowanie paradoksalnych ruchów klatki piersiowej. Najbardziej widocznym i charakterystycznym symptomem tej wady jest wcześniej wspomniane zapadnięcie mostka prowadzące do powstania lejka w obrębie klatki piersiowej. Naturalnym następstwem zaburzonej ruchomości klatki piersiowej będą: – obniżenie tolerancji wysiłku fizycznego; – nawracające infekcje górnych dróg oddechowych; – bóle pleców i klatki piersiowej. W wyniku tego dochodzi do osłabienia mięśni grzbietu oraz zwiększenia kifozy piersiowej (co może doprowadzić do rozwinięcia się innej opisywanej już wady, czyli pleców okrągłych).7. <extra_id_0> Kategoria <extra_id_1> Kategoria: Leczenie Polski <extra_id_2>
Ćwiczenia oddechowe powinny być skoncentrowany przede wszystkim na wdechu. Podstawowym przeciwwskazaniem w terapii tej jednostki chorobowej jest stosowanie wszelkiego rodzaju pozycji i ćwiczeń prowadzących do „zamknięcia” klatki piersiowej, czyli tzw. Ramiona w przód, czteropunktowe klęki lub podpory leżąc przodem. Postępowanie lecznicze powinno być ukierunkowane na zwiększenie ruchomości w stawach barkowych oraz połączeniach w obrębie kręgosłupa, wzmocnienie mięśni grzbietu i pozostałych mięśni posturalnych, a także rozciągnięcie nadmiernie napiętego aparatu więzadłowego. Ich głównym celem jest kształtowanie piersiowego toru oddychania, aby zwiększyć przednio-tylny wymiar klatki piersiowej. Podobnie jak w przypadku wcześniejszej wady najważniejszym elementem jest rehabilitacja.