Szukaj
Język
Urazy stożka rotatorów
Spis treści
1. Czy to w ogóle stożek rotatorów – dlaczego dochodzi do jego urazu?
Niektóre urazy mięśni stożka rotatorów mogą powstać w wyniku nieszczęśliwego wypadku, jednak zwykle problemy związane z tą okolicą są wynikiem degeneracji mięśni na skutek długotrwałych przeciążeń.2. Czy to w ogóle jakie są symptomy uszkodzenia mięśni barku?
Objawy zwykle nasilają się w trakcie wykonywania niektórych czynności, jak sięganie do tyłu przy zapinaniu pasów lub podczas sięgania ręką za plecy. Czasami jest nawet niemożliwe do wykonania. Aby wstępnie ocenić, co jest przyczyną dolegliwości, przeprowadzany są rzetelny wywiad i badanie przedmiotowe. Badanie RTG jest pomocne, mimo że nie obrazuje ono mięśni stożka rotatorów. Rezonans magnetyczny jest najbardziej rozpowszechnioną metodą obrazowania w celu poprawnego zdiagnozowania uszkodzeń rotatorów. Uszkodzenie stożka rotatorów dotyczy 4 mięśni takich jak mięsień nadgrzebieniowy, mięsień podgrzebieniowy, mięsień podłopatkowy i mięsień obły mniejszy. Unoszenie rąk nad głowę również może nasilać objawy. Jak diagnozuje się urazy stożka rotatorów? Jest to bardzo istotne, ponieważ niektóre objawy mogą pochodzić z innych miejsc niż staw ramienny, np. Z odcinka szyjnego kręgosłupa lub nawet z serca. Na jego podstawie można stwierdzić różnego rodzaju zwapnienia, zapalenia stawów lub problemy kostne, które mogą powodować dolegliwości rotatorów. Dzięki temu badaniu można określić zakres i charakter uszkodzenia oraz dobrać odpowiednie leczenie. Objawy uszkodzenia stożka rotatorów mogą obejmować: – ból, – osłabienie siły mięśniowej, – ograniczenie ruchu, – blokowanie, – uczucie niestabilności.3. <extra_id_0> - <extra_id_1> Leczenie rehabilitacja Polski <extra_id_2> - <extra_id_3> - <extra_id_4> -
W celu złagodzenia dolegliwości bólowych oraz eliminacji stanu zapalnego stosuje się również leki przeciwzapalne i zastrzyki. Jest to najczęściej zabieg artroskopii. Rehabilitacja pooperacyjna zależy od rodzaju przeprowadzonego zabiegu chirurgicznego, ale terapia jest kluczowym elementem odbudowy prawidłowej funkcji stawu. Na początku należy dokonać modyfikacji aktywności, czyli nauczyć się wykonywania czynności ramieniem w bezpieczniejszym i jednocześnie bardziej komfortowym ułożeniu. Jeśli te sposoby leczenia nie przynoszą w dłuższym okresie żadnej poprawy, zalecana jest interwencja chirurgiczna. W niektórych przypadkach dokonuje się wszczepienia protezy barku. Terapia może trwać 3–12 miesięcy, a warunkiem powodzenia jest współpraca pacjenta z terapeutą i lekarzem chirurgiem. Prawidłowo poprowadzona fizjoterapia przyczyni się do poprawy mobilności i wzmocnienia mięśni ramion.
