Trening na niestabilnym podłożu – czy warto go wykonywać
Spis treści
1. Czy trening na niestabilnym podłożu zwiększa siłę
Podstawą poprawy szybkości biegu, szybkości zmiany kierunku czy lepszego wyskoku jest przede wszystkim siła wyprodukowana względem podłoża. Co na ten temat mówią badania naukowe? Zazwyczaj jest tak, że powierzchnia jest stabilna, a zmienia się opór zewnętrzny. Kohler, S.P. Whiting w 2010 r. Przeprowadzili badanie na grupie 30 wytrenowanych osób z co najmniej 12-miesięcznym stażem treningowym. Wykazano, że wraz ze wzrostem niestabilności podłoża zmniejszał się ciężar, jaki mogły podnieść osoby badane (J.M. Flanagan, W.C. W kolejnym badaniu z 2010 r. Wzięło udział 31 osób. Osoby badane wykonały 5 powtórzeń z ciężarem 70% 1 RM (powtórzenie maksymalne). Według badaczy wykonywanie martwego ciągu na niestabilnym podłożu nie zwiększa wydajności oraz nie wpływa na większą aktywację mięśni stabilizujących, co jednocześnie pozwala kwestionować skuteczność wykonywania wszelkiego rodzaju ćwiczeń na podłożu niestabilnym (I. Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy zastanowić się, czy dzięki wykonywaniu przez miesiąc wyłącznie samego przysiadu na bosu czy beretach siła w przysiadzie może wzrosnąć np. Z 80 kg do 100 kg? Dla przykładu – osoba ćwicząca na bosu nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej siły, która miałaby realny wpływ na osiągane wyniki siłowe. Wiele osób uważa, że wykonywanie treningu na niestabilnym podłożu jest najskuteczniejszym sposobem na wzmocnienie mięśni odpowiedzialnych za stabilizację, jednak aktywność fizyczna jest rzadko wykonywana na niestabilnym podłożu. J.M. Flanagan, W.C. Każdy z uczestników wykonywał wyciskanie na barki w dwóch wariantach – z hantlami oraz sztangą – i na dwóch powierzchniach – ławce do ćwiczeń oraz piłce szwajcarskiej. Kohler, S.P. Whiting 2010). Zadaniem uczestników było wykonanie martwego ciągu na stabilnym oraz niestabilnym podłożu. Wykazano, że uczestnicy wygenerowali większą siłę i w większym stopniu zaangażowali mięśnie do pracy podczas wykonywania martwego ciągu na stabilnym podłożu. Chulvi-Medrano i wsp. 2010). Jest to niemożliwe.2. Trening na niestabilnym podłożu – kiedy może być skuteczny
Cele treningów na niestabilnym podłożu to przywrócenie utraconej w wyniku kontuzji stabilności oraz poprawa propriocepcji (czucie głębokie). Wraz z wykorzystaniem niestabilnego podłoża skutecznym narzędziem jest również zastosowanie ćwiczeń unilateralnych (jednostronnych). W tym okresie można zaobserwować dynamiczny rozwój układu odpowiadającego za stabilność. Ćwiczenia z wykorzystaniem niestabilnego podłoża mogą być również elementem rozgrzewki lub niektórych ćwiczeń na korpus. Fizjoterapeuci zwrócili uwagę na to, że niestabilne podłoże może świetnie sprawdzić się np. Po urazie stawu skokowego czy kolan. Kolejnym zastosowaniem treningów na niestabilnym podłożu jest utrzymanie aktywnych jednostek motorycznych podczas deloadu lub w momencie kontuzji/urazu, która wyklucza sportowca z regularnej realizacji jednostek treningowych. Ćwiczenia na niestabilnym podłożu doskonale sprawdzą się również w treningu dzieci do 12.–13. Roku życia. Trening z dużym obciążeniem zewnętrznym w tym wieku nie jest wskazany, a wszelkie dodatkowe bodźce wpłyną korzystnie na rozwój dziecka. Trening na niestabilnym podłożu, np. Z wykorzystaniem bosu, może mieć swoje zastosowanie w rehabilitacji, w procesie powrotu do zdrowia po przebytej kontuzji lub urazie.3. Czy trening na niestabilnym podłożu ma swoje zastosowanie w sporcie
Podczas treningu siłowego, gry w tenisa czy walki na ringu podłoże jest stabilne. Są jednak dyscypliny sportowe, w których trening na niestabilnym podłożu może okazać się przydatny, m.in. W narciarstwie czy snowboardingu. Osoby bardziej zaawansowane raczej nie będą czerpały zbyt dużo korzyści z treningu na niestabilnym podłożu. Większość dyscyplin sportowych wymaga dynamicznego rozciągnięcia oraz skracania mięśni i powięzi. Odpowiedź brzmi: to zależy.