Stopa sportowca – dowiedz się, czym jest!
Spis treści
1. Grzybica stóp – przyczyny
Oprócz nich wymienia się również dwa inne gatunki grzybów, które równie często mogą przyczynić się do powstawania stopy atlety. Jednak same mikroorganizmy nie są główną przyczyną powstawania grzybicy skóry stóp. Nieprawidłowa higiena naszych stóp stanowi najważniejszy czynnik predysponujący do namnażania się dermatofitów. Inną równie ważną przyczyną są wszelkiego rodzaju uszkodzenia skóry. Jeśli sami przestrzegamy zasad higieny, musimy pamiętać, że inni nie muszą tego robić. Uchronimy w ten sposób naszą skórę przed kontaktem z powszechnie używanym sprzętem, który jest bardzo dobrym miejscem na rozwój chorobotwórczych mikroorganizmów. Podstawowym czynnikiem prowadzącym do rozwoju stopy sportowca są zakażenia dermatofitami. Mowa tu o Trichophyton rubrum oraz Trichophyton mentagrophytes var. Interdigitale. Aby stworzyć odpowiednie warunki do ich rozwoju, potrzebne jest niezbędne środowisko. Zbyt ciasne i nieprzewiewne obuwie, skarpetki wykonywane ze sztucznych tkanin oraz niewłaściwa pielęgnacja stóp (rzadkie mycie, niestosowanie kosmetyków, noszenie przepoconej odzieży) – to zaledwie kilka przykładów tego, w jaki sposób możemy stworzyć korzystne warunki do rozwoju grzybicy. Sportowcy są szczególnie narażeni na ten rodzaj grzybicy ze względu na bardzo dużą potliwość stóp w trakcie treningów. Warto więc pamiętać, że kiedy wybieramy się do sauny, na basen czy siłownię, należy mieć ze sobą zastępcze obuwie oraz ręczniki. Ciepło i wilgoć bardzo pomagają w ich namnażaniu. Te drobne mikroorganizmy zaliczamy do grupy grzybów niedoskonałych, które charakteryzują się zdolnością do rozkładania keratyny – białek fibrylarnych wchodzących w skład komórek nabłonkowych ludzkiego organizmu.2. <extra_id_0> Tytuł <extra_id_1> - <extra_id_2>Tytuł:
Niemniej jednak początkowe stadium grzybicy skóry stóp obejmuje zazwyczaj obszar pomiędzy czwartym a piątym palcem. Do typowych symptomów stopy sportowca należą: – łuszczenie się skóry w miejscach objętych infekcją; – nadmierna potliwość skóry; – nieprzyjemny zapach; – owrzodzenia (postać zaawansowana); – pieczenie stóp; – swędząca wysypka; – sączące się pęcherze; – zaczerwienienie. Warto więc odwiedzić specjalistę, który dokładnie zdiagnozuje naszą przypadłość. W związku z tym bardzo trudno jest wykryć tę patologię w momencie zainfekowania. Z biegiem czasu chorobotwórcze drobnoustroje zaczynają przenosić się na pozostałe palce oraz podeszwę i stopy. Oczywiście powyższe objawy mogą również wskazywać na inne choroby naszej skóry, np. Łuszczycę, wyprysk modzelowaty bądź wypierzenie międzypalcowe. Stopa atlety jest chorobą, która może rozwijać się miesiącami, a nawet latami.3. Grzybica stóp – leczenie
Polegają one na pobraniu fragmentu tkanki, która jest przypuszczalnie chora. Oznacza to, że jeżeli z danego fragmentu uda się wyhodować grzyba, to mamy rzeczywiście do czynienia z infekcją dermalną. Kuracja takimi preparatami powinna odbywać się codziennie, a jej efekty są zazwyczaj oddalone w czasie – zauważalne rezultaty są odnotowywane dopiero po upływie miesiąca. Jeśli udajemy się miejsca publiczne, powinniśmy pamiętać o zmiennym obuwiu oraz własnych ręcznikach. Najważniejszym elementem jest oczywiście prawidłowa pielęgnacja polegająca między innymi na zmienianiu skarpet przed treningami i po ich zakończeniu, stosowaniu kremów nawilżających czy dezodorantów zapobiegających nadmiernej potliwości stóp. W celu potwierdzenia podejrzeń należy udać się do dermatologa na badania mykologiczne. Następnie zostaje ona poddana obserwacji mikroskopowej oraz hodowli. Najczęstszym sposobem na walkę z grzybicą skóry stóp jest miejscowe stosowanie maści, kremów oraz płynów w postaci aerozoli. Jednak najlepszą formą walki ze stopą sportowca jest profilaktyka oraz prawidłowa higiena stóp. Na treningach należy stosować odpowiednio zaprojektowane buty (przepuszczające powietrze, z miękką podeszwą, dobrze dopasowane) oraz antyperspiranty do takowego obuwia. Podstawą rozpoczęcia leczenia stopy sportowca jest oczywiście prawidłowo postawiona diagnoza.