Szukaj
Język
Somatotypy a planowanie procesu kształtowania sylwetki
Spis treści
1. Budowa ciała – klasyfikacja Sheldona
Sheldon na podstawie analizy zdjęć 4000 studentów doszedł do wniosku, że istnieją trzy typy budowy ciała. Dominacja którejkolwiek z warstw miałaby determinować wygląd sylwetki, osobowość, a nawet stan zdrowia. W 1940 r. Teorię oparł na istnieniu trzech warstw komórek, z których powstają różne układy: endoderma (m.in. Układ pokarmowy), ektoderma (m.in. Układ nerwowy, narządy zmysłów) i mezoderma (m.in. Układy krążenia, rozrodczy, mięśniowy). Trzy główne typy sylwetki W.2. <extra_id_0> - <extra_id_1> - <extra_id_2> - <extra_id_3> - <extra_id_4> - Endomorfik Polski
Dodatkowo organizm w większym stopniu gromadzi wodę, dlatego takie osoby mogą wydawać się masywniejsze. Przyjmuje się, że u endomorfików częściej odkłada się tkanka tłuszczowa. – cechą charakterystyczną wyglądu osób o tym somatotypie są wąskie barki oraz szerokie biodra.3. <extra_id_0> Źródło: <extra_id_1> źródło: <extra_id_2>
Mezomorficy z reguły posiadają niski poziom tkanki tłuszczowej oraz z łatwością budują masę mięśniową. Ich charakterystycznymi cechami są szeroka obręcz barkowa, wąskie biodra, rozbudowane kończyny. – osoby o tym somatotypie łączą w sobie cechy ektomorfika i endomorfika.4. Czy to w ogóle czy somatotyp ma wpływ na rodzaj treningu?
Przez 12 tygodni grupa mężczyzn wykonywała trening siłowy. Van Etten, F.T. Westerterp 1994). Wykazano, że osoby o budowie mezomoficznej uzyskały lepsze wyniki siłowe niż osoby o pozostałych somatotypach (H. Faulkner, S. W badaniu przeprowadzonym na zawodnikach judo wykazano, że osoby o typie budowy ektomorficznej (mniejsze możliwości siłowe) radziły sobie słabiej podczas treningów niż mezomorficy odznaczający się większą siłą (J. Z kolei ektomorficy w zestawieniu z mezomorfikami radzili sobie zdecydowanie lepiej podczas treningów takewondo. Noh, J.-H. Kim 2013). Wiele osób aktywnych fizycznie tkwi w przekonaniu, że somatotyp ma bardzo duży wpływ na wyniki siłowe i sylwetkowe. Zauważono większy wzrost masy mięśniowej u osób o typie budowy endomorficznej niż u osób o typie budowy ektomorficznej (L.M. Verstappen, K.R. W kolejnym eksperymencie przeprowadzonym na grupie 36 aktywnych fizycznie mężczyzn badano związek między somatotypem a wydajnością beztlenową w takich ćwiczeniach jak przysiad ze sztangą i wyciskanie sztangi leżąc. Ryan-Stewart, J. Jobson 2018). Lewandowska i wsp. 2011). Może to wynikać z tego, że w tym sporcie bardziej niż moc i siła liczą się szybkość oraz zwinność, którymi charakteryzują się właśnie ektomorficy (J.-W. Kim, J. Niektórzy sądzą, że podział na somatotypy powinien być punktem odniesienia podczas wyboru odpowiedniej dyscypliny sportowej, jednak w dostępnych badaniach skupiano się wyłącznie na analizie składu ciała oraz ilości tkanki tłuszczowej, pomijano uwarunkowania genetyczne oraz psychologiczne, które powinny być kluczowe podczas klasyfikacji. W 1994 r. Ukazało się badanie, które potwierdza tę tezę.5. Czy somatotyp wpływa na zapotrzebowanie kaloryczne?
Podobnie z rozkładem makroskładników w diecie. Niezaprzeczalnie istnieją różnice w zapotrzebowaniu kalorycznym u poszczególnych osób, ale różnice te wynikają m.in. Z: – uwarunkowań genetycznych, – rodzaju treningu, zakładającego progresję obciążenia, – pozatreningowej aktywności fizycznej (NEAT). Oczywiście mitem jest to, że zapotrzebowanie kaloryczne jest uzależnione od danego somatotypu. Bez względu na typ budowy ciała czynnikiem niezbędnym w procesie redukcji tkanki tłuszczowej jest deficyt kaloryczny, natomiast podczas budowy masy mięśniowej – dodatni bilans energetyczny. Przyjęło się, że ektomorfikom trudno jest zbudować masę mięśniową, natomiast mezomorfikom przychodzi to z łatwością.
