Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Shoku-iku, czyli japoński sposób na zdrowie

Strona główna Artykuły Shoku-iku, czyli japoński sposób na zdrowie

Shoku-iku, czyli japoński sposób na zdrowie

Wiąże się to również z długością życia. Warto zatem przyjrzeć się, jakie zasady stosują i jak wygląda ich podejście do odżywiania. Mogą przyczyniać się do rozwoju wielu chorób lub im zapobiegać. Narodem, który cechuje się długowiecznością, jest Japonia – mieszkańcy tego kraju żyją średnio 84 lata. Nie od dziś wiadomo, że styl życia i nawyki żywieniowe przekładają się na stan zdrowia.

Spis treści

1. <extra_id_0> - <extra_id_1> - <extra_id_2>- Czy shoku

Ze względu na narastający problem otyłości i chorób cywilizacyjnych (również u dzieci) rząd japoński w 2005 r. Uchwalił ustawę wprowadzającą do programu szkolnego naukę o prawidłowym modelu odżywiania. Edukacja na temat żywności jest obowiązkowa od najmłodszych lat, dzięki czemu dzieci zaznajamiają się z zasadami właściwego odżywiania na wczesnym etapie życia, kiedy kształtują się ich nawyki, co przekłada się na zdrowy sposób życia i prawidłowe wybory żywieniowe również w późniejszych latach. Należy podkreślić, że wprowadzona edukacja dotyczy nie tylko zasad odżywiania – jest to również nauka o pochodzeniu i obróbce jedzenia, komponowaniu posiłków oraz o tym, w jaki sposób je spożywać, aby korzystnie wpływały na zdrowie. W dosłownym tłumaczeniu jest to edukacja żywieniowa, jednak azjatyckie społeczeństwo traktuje shoku-iku jako połączenie filozofii, tradycji i stylu życia. Działanie to było przełomowe, ponieważ był to pierwszy akt prawny w Japonii mówiący o regulacji zdrowego sposobu jedzenia. Zgodnie z podejściem shoku-iku to, z jakich produktów przygotowywany jest posiłek oraz w jaki sposób i w jakich okolicznościach jest spożywany, wpływa na funkcjonowanie organizmu, a także zachowanie równowagi. Shoku-iku to zrównoważone podejście do jedzenia rozpowszechnione wśród Japończyków.

2. Główne założenia diety

Badał również związek pomiędzy spożywanym pokarmem, środowiskiem, stylem życia a funkcjonowaniem organizmu. Należy zaznaczyć, że według Japończyków aktywność fizyczna i odpowiednie nawodnienie są podstawą zachowania zdrowia. Zamiast tego zachęca do świadomej rezygnacji z takich produktów i czerpania radości z pełnowartościowego pożywienia. Analizował on wartość odżywczą produktów wchodzących w skład tradycyjnych dań japońskich, m.in. Pełnego ziarna, warzyw morskich, rzodkwi daikon oraz kudzu. Głównym założeniem japońskiej filozofii jest wzmacnianie organizmu od wewnątrz poprzez właściwe jedzenie i nawyki. Ważny jest również fakt, że shoku-iku nie skupia się na kaloryczności diety ani zakazie spożywania niezdrowej żywności. Shoku-iku w znacznym stopniu opiera się na badaniach naukowych doktora Sagena Ishuzuki.

3. Różnorodność, czyli uczta dla zmysłów

Posiłek ma pobudzać wszystkie receptory smaku, dlatego prawidłowa kompozycja uwzględnia smak słodki, słony, gorzki, kwaśny i umami. Ważne jest, aby dania były różnokolorowe (biały; żółty; pomarańczowy i czerwony; zielony i niebieski; brązowy i czarny). Oprócz tego istotny jest także zapach, dlatego używa się aromatycznych ziół i świeżych sezonowych produktów. Przygotowywanie i spożywanie pokarmu powinno wiązać się też z przyjemnymi bodźcami dźwiękowymi. Shoku-iku stawia na różnorodność w sposobie przyrządzania posiłków. W szczególności wyróżnia się gotowanie na parze, grillowanie i duszenie. Zasada ta jest ściśle związana z teorią pięciu elementów, znaną także jako koncepcja pięciu żywiołów. Warto jednak zaznaczyć, że Japończycy zwracają uwagę na szkodliwość soli, dlatego też zastępują ją pastą miso lub sosem sojowym. W ten sposób oddziałują na zmysł wzroku. Nie bez znaczenia są również struktura i konsystencja – zróżnicowanie ma pobudzać dotyk. Odgłosy, np. Chrupanie, zwiększają atrakcyjność jedzenia. Japończycy chętnie spożywają produkty surowe, a także stosują metody pozwalające na zachowanie wartości odżywczych składników. Spożywane posiłki oraz wybierane produkty powinny być zróżnicowane i angażować jak najwięcej zmysłów.

4. Lokalność i sezonowość

Import surowej żywności również wiąże się z obniżeniem jej walorów zdrowotnych, dlatego też Japończycy wybierają produkty lokalne. Istotną część diety, bo aż 40–60% dziennej kaloryczności, stanowią zboża. Warto zauważyć, że są to produkty bogate w błonnik pokarmowy, który usprawnia proces trawienia, odpowiada za prawidłowy stan mikroflory jelitowej, zwiększa poczucie nasycenia, a także zapobiega chorobom, m.in. Nowotworowi jelita grubego. Przetwarzanie i przechowywanie w znacznym stopniu zmniejsza wartość odżywczą. Unikają natomiast żywności typu fast food. Bardzo ważnym elementem są owoce, warzywa oraz nasiona roślin strączkowych, ryby, wodorosty, algi i grzyby. Zgodnie z shoku-iku dieta powinna opierać się na produktach sezonowych, ponieważ zawierają one najwięcej składników mineralnych i witamin.

5. Wspólne spożywanie posiłków

Ma zaspokajać nie tylko potrzeby fizjologiczne, ale również te związane z przynależnością do grupy i poczuciem bliskości. Badania dowodzą, że osoby, które samotnie spożywają posiłki, są bardziej narażone na depresję, nadwagę, otyłość, choroby sercowo-naczyniowe oraz dolegliwości ze strony układu pokarmowego (Y. Shirasawa i wsp. 2018; T. Sakurai i wsp. 2021; H. Kim, S. W japońskiej filozofii zwraca się uwagę nie tylko na wybór odpowiednich składników, ale także na wymiar społeczny odżywiania. Jest to niezwykle istotny element dobrego samopoczucia i zachowania zdrowia psychicznego. Kimura i wsp. 2012; T. Miki i wsp. 2021; R. Choi, H. Kang 2022). Według shoku-iku posiłek powinien być jedzony w spokoju i wspólnie z innymi osobami.

6. Racjonalne planowanie posiłków

Jest to spójne z coraz popularniejszym również w Polsce nurtem zero waste, mającym na celu większą ochronę środowiska. Starają się oni szanować żywność i minimalizować ilość odpadów poprzez świadome planowanie posiłków, a także maksymalne wykorzystanie danych produktów. Japończycy dbają o ekologię, dlatego jedną z zasad shoku-iku jest niemarnowanie jedzenia.

Kategorie:
Zródło

Choi H., Kim H., Kang S., Association between eating alone and cardiovascular diseases in elderly women: a cross-sectional study of KNHANES 2016 data, „Menopause” 2022, 29(1), 82–88.
Kimura Y. et al., Eating alone among community-dwelling Japanese elderly: Association with depression and food diversity, „The Journal of Nutrition, Health & Aging” 2012, 16(8), 728–731.
Miki T. et al., Eating alone and depressive symptoms among the Japanese working population: The Furukawa nutrition and health study, „Journal of Psychiatric Research” 2021, 143, 492–498.
Miyoshi M., Tsuboyama-Kasaoka N., Nishi N., School-based "Shokuiku" program in Japan: application to nutrition education in Asian countries, „Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition” 2012, 21(1), 159–162.
Sakurai R. et al., Association of eating alone with depression among older adults living alone: Role of poor social networks, „Journal of Epidemiology” 2021, 31(4), 297–300.
Shirasawa T. et al., Effects of eating dinner alone on overweight in Japanese adolescents: a cross-sectional survey, „BMC Pediatrics” 2018, 18, epub.