Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Rola cynku w zwalczaniu trądziku

Strona główna Artykuły Rola cynku w zwalczaniu trądziku

Rola cynku w zwalczaniu trądziku

Leczenie najczęściej jest długotrwałe i skomplikowane, dlatego nowe kuracje spotykają się z wielkim entuzjazmem. Trądzik pospolity to schorzenie, które dotyka wiele młodych osób. Czy cynk może być pomocny w walce z trądzikiem? Ze względu na powstające na skórze czerwone, często ropne wykwity, w wielu przypadkach prowadzi do obniżenia samopoczucia, a także pewności siebie, zwłaszcza w młodym wieku.

Spis treści

1. Trądzik pospolity – definicja

U 15% pacjentów schorzenie ma przebieg ciężki, występują liczne stany zapalne, które bardzo często pozostawiają po sobie blizny. Niestety nie da się przewidzieć czasu jego trwania, w większości zmiany utrzymują się na skórze przez 2–3 lata, jednak istnieją przypadki, w których stany zapalne występowały przez 10 lat. Szacuje się, że ok. 5% kobiet i 1% mężczyzn po 40. Roku życia zgłasza się do lekarza z klinicznymi stanami zapalnymi (J. Zmiany skórne zwykle pojawiają się w obrębie twarzy i pleców, w mniejszej ilości na skórze ramion czy pośladków. Trądzik pospolity to jedna z najczęstszych chorób skórnych w młodym wieku. Szczyt zachorowalności na trądzik pospolity zazwyczaj przypada na okres między 14. A 17. Rokiem życia. Choć choroba ta najczęściej dotyka osoby młode, to niewielki procent dorosłych również może jej doświadczać. Szepietowski i wsp. 2013). Zwykle wyróżnia się następujące typy trądziku: – grudkowo-krostkowy, – zaskórnikowy, – ropowiczy, – bliznowcowy. Do pierwszego rozpoznania zwykle dochodzi u osób w wieku 11–13 lat.

2. Przyczyny trądziku pospolitego

Wszystkie powyższe zjawiska są ze sobą powiązane. Początkowo uważano, że za powstanie choroby odpowiada zaburzenie rogowacenia skóry, jednak coraz częściej można się spotkać z teorią, że to stan zapalny, a w szczególności komórki układu odpornościowego, które pojawiają się w obrębie gruczołów łojowych, są pierwszym symptomem tego schorzenia. Szepietowski i wsp. 2012) w procesie powstawania zapalenia w obrębie skóry ogromne znaczenie mają dwa czynniki: produkowany przez sebocyty łój, a także interakcje między gruczołem łojowym a mikroorganizmami, w tym P. Acnes. W ostatnim czasie szczególną rolę w powstawaniu trądziku przypisuje się również insulinopodobnemu czynnikowi wzrostu (IGF-1). Trądzik jest jednostką chorobową o bardzo skomplikowanej etiopatogenezie. Trudno określić, który z tych czynników zapoczątkowuje rozwój kolejnych. Według najnowszych badań (J. Nie ma jednak jednoznacznych dowodów, że to właśnie ta bakteria jest odpowiedzialna za powstawanie zmian w obrębie skóry, gdyż w części badanych ropni nie stwierdza się jej obecności. U kobiet wyższe stężenie IGF-1 koreluje z nasileniem choroby, a u mężczyzn – ze zwiększonym łojotokiem. Wyróżnia się kilka przyczyn jego powstawania, do głównych należą m.in.: – zaburzenia rogowacenia ujść włosowych lub gruczołów łojowych, nadmierne wydzielanie łoju, – kolonizacja skóry przez bakterię Propionibacterium acnes, – rozwój stanu zapalnego w obrębie skóry.

3. Cynk – rola i występowanie

Jego zbyt niska zawartość ma duży wpływ na występowanie różnych zaburzeń naturalnych procesów fizjologicznych. Dzienne zapotrzebowanie na ten składnik dla kobiet wynosi 8 mg, a dla mężczyzn – 11 mg. Jedną z przyczyn niedoboru cynku w diecie są choroby układu pokarmowego, które upośledzają wchłanianie tego pierwiastka z pożywienia. Cynk to pierwiastek o niezwykle istotnym wpływie na funkcjonowanie całego organizmu. Cynk jest dostarczany do organizmu wraz z dietą. Cynk jest przyswajany głównie w jelicie cienkim, zależy to od wielu czynników takich jak stosowanie używek, poziom aktywności fizycznej, stresu, ilość cukru prostego i białka w diecie czy poziom żelaza i wapnia w organizmie. Największe ilości cynku znajdują się w: – pestkach dyni, – czerwonym mięsie, – owocach morza – małżach, ostrygach, krewetkach, – grzybach – shiitake, kurkach, boczniakach, – gryce, – otrębach pszennych, – nasionach fasoli, – nasionach słonecznika, – sezamie. Jest obecny w wielu enzymach, wpływa na syntezę hormonów, białek, a także na prawidłowy stan skóry i błon śluzowych.

4. Cynk – skutki niedoboru

Pierwiastek ten ma również istotne znaczenie we wspieraniu prawidłowej pracy układu nerwowego. Jego obniżoną zawartość zauważa się również u osób cierpiących na depresję. Dowiedziono, że u osób cierpiących na zaburzenia glikemii zauważa się obniżone stężenie cynku w zestawieniu z osobami zdrowymi. Ze względu na liczne funkcje, które pełni w ustroju, jego zbyt niskie stężenie może prowadzić do wielu uszkodzeń, stanów zapalnych czy chorób. W przypadku niedoboru zaburzone zostaje przewodnictwo nerwowe. Jego zbyt mała ilość w organizmie może prowadzić do częstszych i dłuższych zakażeń. Ten pierwiastek bierze udział w regulacji gospodarki węglowodanowej, a także wpływa na gospodarkę hormonalną. Cynk wspomaga walkę z wolnymi rodnikami. Największa ilość cynku znajduje się w mózgu, jest on niezbędny do prawidłowego przekazywania sygnałów synaptycznych.

5. Cynk a trądzik

Przyspiesza gojenie się ran, a także zwiększa odporność na zakażenia. Cynk bierze udział w wydzielaniu prostaglandyn, czyli hormonów mających wpływ na funkcje wydzielnicze skóry. Hormony te zwiększają wydzielanie łoju, co jest jedną z przyczyn trądziku. XX wieku. Maciejewska-Radomska i wsp. 2015). Cynk wykazuje także działanie bakteriostatyczne w kierunku P. Acnes, której przypisuje się ogromną rolę w powstawaniu trądziku pospolitego. Przeprowadzono badanie, w którym chorym podano dziennie suplement diety zawierający 500 mg cynku. Yee i wsp. 2020). Jak wykazało ich badanie, cynk charakteryzował się taką samą skutecznością (G. Tolino i wsp. 2021). Jak się okazuje, i w tym przypadku cynk może być pomocny, gdyż działa modulująco na układ IGF-1/IGF-1R, co prowadzi do zmniejszenia stanu zapalnego i poprawia stan zdrowia pacjenta. Jego niedobór może prowadzić do osłabienia układu odpornościowego tego narządu, a w konsekwencji do pojawienia się alergii i dermatoz. Ma duży wpływ na procesy regeneracji skóry ze względu na czynny udział w przetwarzaniu kwasów tłuszczowych, a także metabolizowaniu kolagenu. Jego zmniejszona ilość we krwi może prowadzić do nadmiernego wydzielania androgenów. Pierwsze badania, które potwierdziły skuteczność zastosowania preparatów z cynkiem w leczeniu trądziku pospolitego, pojawiły się już w latach 70. Grupa naukowców udowodniła wtedy, że suplementacja cynkiem powodowała zmniejszanie stanów chorobowych w tej jednostce (A. Cynk może zmniejszać stan zapalny, ma również wpływ na obniżenie uwalniania cytokin zaangażowanych w powstawanie zapalenia w organizmie czy na wydzielanie histaminy, która pełni rolę mediatora stanów zapalnych. U wielu pacjentów z tą dolegliwością stwierdza się zbyt niski poziom cynku w surowicy. Zauważono znaczną poprawę stanu skóry (B.E. Inni badacze postanowili sprawdzić skuteczność doustnej suplementacji cynkiem w zestawieniu z najczęściej stosowanym antybiotykiem. Michaëlsson i wsp. 1977; E. Dużą rolę w powstawaniu trądziku pospolitego przypisuje się nadekspresji insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1). Cynk jest pierwiastkiem, który ma niezwykle duże znaczenie w utrzymaniu dobrego stanu skóry.
Zródło

Cervantes J. et al., The role of zinc in the treatment of acne: A review of the literature, „Dermatologic Therapy” 2017, 31, 1–17.
Dawidziak J., Balcerkiewicz M., Dieta jako uzupełnienie leczenia trądziku pospolitego (Acne vulgaris). Część I. Witaminy i minerały, „Farmacja Współczesna” 2016, 9, 1–5.
Juhl C.R. et al., Dairy intake and acne vulgaris: A systematic review and meta-analysis of 78,529 children, adolescents, and young adults, „Nutrients” 2018, 10(8), 1–13.
Kaymak Y. et al., Zinc Levels in Patients with Acne Vulgaris, „Journal of the Turkish Academy of Dermatology” 2007, 1(3), 71302a.
Michaëlsson G., Juhlin L., Ljunghall K., A double-blind study of the effect of zinc and oxytetracycline in Acne vulgaris, „British Journal of Dermatology” 1977, 97(5), 561–566.
Osowski S., Znaczenie diety w terapii trądziku pospolitego, „Kosmetologia Estetyczna” 2019, 6(8), 755–760.
Placek W., Dieta w chorobach skóry, Lublin 2015.
Romańska-Gocka K. et al., The possible role of diet in the pathogenesis of adult female acne, „Postępy Dermatologii i Alergologii” 2016, 33(6), 416–420.
Serafin M., Dąbrowska H., Trądzik zwyczajny – etiopatogeneza i leczenie, „Nowa Pediatria” 2003, 2, 128–132.
Stainforth J. et al., A single-blind comparison of topical erythromycin/zinc lotion and oral minocycline in the treatment of acne vulgaris, „Journal of Dermatological Treatment” 1993, 4(3), 119–122.
Szcześniak M., Grimling B., Meler J., Cynk – pierwiastek zdrowia, „Farmacja Polska” 2014, 70(7), 363–366.
Szepietowski J. et al., Acne vulgaris: pathogenesis and treatment. Consensus of the Polish Dermatological Society, „Dermatology Review/Przegląd Dermatologiczny” 2013, 99(6), 649–673.
Tolino E. et al., An Open-label Study Comparing Oral Zinc to Lymecycline in the Treatment of Acne Vulgaris, „The Journal of Clinical and Aesthetic Dermatology” 2021, 14(5), 56–58.
Yee B.E. et al., Serum zinc levels and efficacy of zinc treatment in acnevulgaris: A systematic review and meta-analysis, „Dermatologic Therapy” 2020, 33(6), e14252.