Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Reaktywne zapalenie stawów

Strona główna Artykuły Reaktywne zapalenie stawów

Reaktywne zapalenie stawów

Choć nazwa schorzenia może wskazywać, że jest to problem osób starszych, coraz częściej jest wykrywana u osób młodych. Choroby narządu ruchu to grupa schorzeń, która obejmuje zarówno problemy natury mechanicznej, jak i te, które powstają na drodze innych procesów. Z dalszej części tekstu dowiecie się, jak rozpoznać tę chorobę oraz jak sobie z nią radzić. Jednym z nich jest reaktywne zapalenie stawów.

Spis treści

1. Czym jest reaktywne zapalenie stawów?

Choroba ta niejednokrotnie jest spotykana pod nazwami takimi jak zespół Fiessingera i Leroya, zespół Reitera czy poinfekcyjne zapalenie stawów. Najczęściej wspomina się tutaj o powikłaniach po przebytej infekcji w obrębie układów moczowo-płciowego, oddechowego lub pokarmowego. Przyjmuje się, że u osób posiadających wspomniany antygen występuje 50-krotnie większe ryzyko zachorowania na zespół Reitera niż u pozostałych. Terminem reaktywne zapalenie stawów określa się jedną z chorób narządu ruchu, która zaliczana jest do spondyloartropatii – patologii o podłożu reumatycznym. Choć przyczyna reaktywnego zapalenia stawów nie jest dokładnie poznana, istnieją przypuszczenia co do domniemanego modelu powstawania tej choroby. Inna teoria wiąże się z obecnością antygenu HLA B27, który zwiększa ryzyko rozwoju chorób o podłożu autoimmunologicznym. Niektórzy naukowcy podają, że istotny wpływ na rozwój poinfekcyjnego zapalenia stawów mają też wiek (choroba zwykle rozwija się między 20. A 40. Rokiem życia) oraz płeć (mężczyźni chorują przeszło 15 razy częściej niż kobiety). Podobnie jak ŁZS (łuszczycowe zapalenie stawów), ZZSK (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa) czy choroba Whipple’a reaktywne zapalenie stawów jest schorzeniem polegającym na występowaniu stanu zapalnego w obrębie połączeń stawowych, któremu towarzyszą objawy zapalenia kręgosłupa.

2. <extra_id_0> Kategoria <extra_id_1> Kategoria: Leczenie Polski <extra_id_2>

Minimalizacja ruchomości dotyczy w głównej mierze stawów, które zostały objęte procesem chorobowym. Niejednokrotnie w przypadku czynnego zakażenia bądź poważniejszych infekcji zaleca się wprowadzenie antybiotyku. W jej miejscu należy włączyć fizjoterapię bazującą na technikach relaksacyjnych oraz usprawniającej fizykoterapii. Oczywiście nie sposób zapomnieć o farmakoterapii, która w przypadku poinfekcyjnego zapalenia stawów opiera się na stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz glikokortykosteroidów. Podstawowym warunkiem udanej terapii reaktywnego zapalenia stawów jest przede wszystkim znaczne ograniczenie aktywności ruchowej.

Kategorie:
Autorem artykułu jest Dietspremium