Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Protokół AIP – czy pomaga w chorobach autoimmunologicznych

Strona główna Artykuły Protokół AIP – czy pomaga w chorobach autoimmunologicznych

Protokół AIP – czy pomaga w chorobach autoimmunologicznych

AIP opiera się na ścisłych zasadach żywieniowych uwzględniających eliminację pewnych grup produktów i jednoczesne wprowadzenie pokarmów bogatych w składniki odżywcze i wspierających regenerację organizmu. Dieta AIP (protokół autoimmunologiczny) zyskuje coraz większą popularność jako naturalna metoda wspomagania leczenia chorób autoimmunologicznych, jak choroba Hashimoto, celiakia czy reumatoidalne zapalenie stawów. Czy warto zatem skorzystać z takiego protokołu? Jej celem jest nie tylko złagodzenie objawów tych schorzeń, ale także poprawa ogólnego stanu zdrowia poprzez eliminację pokarmów, które mogą wywoływać stany zapalne lub zaburzać pracę układu odpornościowego.

Spis treści

1. Czym są choroby autoimmunologiczne

Choroby autoimmunologiczne mogą prowadzić do przewlekłych stanów zapalnych, uszkodzenia narządów i występowania licznych objawów ogólnych, jak zmęczenie, ból stawów, problemy skórne czy zaburzenia trawienne. Dieta, w tym dieta AIP, może stanowić ważne wsparcie w tym procesie. Wang, F.S. Gershwin 2015). Do najczęściej występujących chorób autoimmunologicznych należą: – choroba Hashimoto, – choroba Gravesa-Basedowa, – cukrzyca typu 1, – celiakia, – reumatoidalne zapalenie stawów, – stwardnienie rozsiane, – toczeń rumieniowaty, – choroba Leśniowskiego-Crohna. Leczenie tych schorzeń koncentruje się głównie na łagodzeniu objawów i tłumieniu nadmiernej reakcji układu odpornościowego. Należy jednak pamiętać, że całkowite wyleczenie chorób autoimmunologicznych jest niemożliwe – cele terapii to przede wszystkim doprowadzenie do remisji choroby i kontrolowanie jej objawów (L. Wang, M.E. Choroby autoimmunologiczne to grupa schorzeń, w których układ odpornościowy błędnie identyfikuje zdrowe komórki organizmu jako obce i uruchamia procesy zapalne w celu ich zniszczenia.

2. Fazy protokołu autoimmunologicznego

Dieta AIP składa się z kilku kluczowych faz, które pozwalają stopniowo eliminować potencjalnie szkodliwe produkty, a następnie wprowadzać je z powrotem, aby zidentyfikować te, które mogą nasilać objawy chorób autoimmunologicznych.

3. <extra_id_0> - <extra_id_1> - <extra_id_2>- Faza 2:

Celem tej fazy jest utrzymanie remisji choroby autoimmunologicznej, poprawa samopoczucia i wsparcie zdrowia. W razie potrzeby, np. Przy pojawieniu się nowych objawów, możliwy jest powrót do fazy eliminacyjnej i ponowne dostosowanie diety (S. Faza utrzymania w diecie AIP polega na długoterminowym stosowaniu diety dopasowanej do indywidualnych potrzeb na podstawie wyników fazy reintrodukcji. Dieta na tym etapie opiera się na pełnowartościowych, nieprzetworzonych produktach, co zapewnia różnorodność i łatwość długotrwałego stosowania. Ballantyne 2014). Produkty dobrze tolerowane mogą być włączone do jadłospisu, natomiast te wywołujące objawy pozostają wykluczone.

4. Czy protokół AIP działa

Podobne efekty obserwowano u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, u których po ośmiu tygodniach zauważono zmniejszenie bólu i zmęczenia (McNeill i wsp. 2023). Należy jednak zaznaczyć, że efekty poprawy były w dużej mierze subiektywne, oparte na odczuciach pacjentów. Ihnatowicz, J. Drywień 2023).To rodzi pytanie, czy poprawa nie jest w dużej mierze wynikiem eliminacji najbardziej szkodliwych elementów diety, takich jak alkohol, kofeina, cukry proste, wysokoprzetworzone produkty czy tłuszcze nasycone. Można zatem przypuszczać, że zmiana stylu żywienia z niezdrowego na bardziej rygorystyczny w ramach AIP mogła sama w sobie przynieść poprawę. Brak możliwości zastosowania podwójnie ślepej próby dodatkowo komplikuje ocenę skuteczności diety, ponieważ pacjenci są świadomi wprowadzanych zmian i mogą doświadczać efektu placebo. Protokół AIP wykazuje potencjał w łagodzeniu objawów chorób autoimmunologicznych, jednak obecne badania są ograniczone, głównie pilotażowe, i przeprowadzone na niewielkich grupach uczestników. Mechanizm działania AIP opierał się na eliminacji składników prozapalnych i wspieraniu regeneracji jelit. W badaniach dotyczących Hashimoto zaobserwowano poprawę w poziomie wskaźnika CRP, będącego markerem stanu zapalnego, jednak nie odnotowano znaczących zmian w parametrach pracy tarczycy (P. Gębski, M.E. Warto również zwrócić uwagę, że w badaniach pilotażowych nie uwzględniano grup osób, które przed ich rozpoczęciem stosowały zdrową i zbilansowaną dietę. Kolejnym ograniczeniem jest brak dużych, randomizowanych badań z grupą kontrolną. Zatem, choć AIP ma potencjał jako podejście dietetyczne wspierające leczenie chorób autoimmunologicznych, wymaga dalszych badań na większą skalę, które pozwolą na dokładniejszą ocenę jego efektywności i trwałości wyników. Przykładem są obserwacje dotyczące choroby Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, które wykazały, że stosowanie tej diety przez sześć tygodni zmniejszało stan zapalny i poprawiało jakość życia pacjentów (Konijeti i wsp. 2017).

5. Czy warto włączyć protokół autoimmunologiczny

Ponadto przygotowywanie posiłków wyłącznie z dozwolonych produktów bywa czasochłonne i kosztowne, a proces eliminacji i ponownego wprowadzania pokarmów może być frustrujący i trudny do utrzymania. Warto także zauważyć, że nie każda osoba z chorobą autoimmunologiczną musi stosować tak restrykcyjny protokół. Ashok i wsp. 2022). Zamiast więc podchodzić do diety w sposób sztywny i eliminacyjny, warto wykonać testy na alergie i nietolerancje pokarmowe, a następnie opracować indywidualny plan żywieniowy dopasowany do konkretnej choroby i potrzeb organizmu. Osowiecka, J. Warto więc skorzystać z pomocy wykwalifikowanego dietetyka klinicznego, który odpowiednio dostosuje dietę w zależności od indywidualnych potrzeb i występujących jednostek chorobowych. Jest to bardzo restrykcyjny sposób żywienia, który, jeśli nie jest odpowiednio zbilansowany, może prowadzić do niedoborów kluczowych składników odżywczych takich jak białko, wapń czy witaminy z grupy B. Dieta AIP nie jest także odpowiednia dla każdego – osoby z zaburzeniami odżywiania, kobiety w ciąży oraz karmiące nie powinny jej stosować. Dla przykładu – jedynie ok. 5% osób z chorobą Hashimoto ma celiakię, co oznacza, że aż 95% pacjentów nie musi eliminować glutenu (T. Podobnie nie każdy chory na chorobę autoimmunologiczną ma nietolerancję laktozy. W przypadku Hashimoto sensowniejsze może okazać się ograniczenie warzyw zawierających goitrogeny niż całkowita eliminacja innych grup pokarmów (K. Myszkowska-Ryciak 2023). Protokół autoimmunologiczny, mimo swoich potencjalnych korzyści, wiąże się z wieloma wadami.

6. Kompleksowe podejście do chorób autoimmunologicznych

Równie istotna jest regularna aktywność fizyczna dopasowana do możliwości organizmu. Nie można jednak zapominać o zdrowiu psychicznym i zarządzaniu stresem. Kluczową rolę odgrywa również odpowiednia ilość snu, który wspiera regenerację i procesy naprawcze zachodzące w ciele (F.W. Kompleksowe podejście zakłada, że każdy aspekt codziennego życia – od diety, przez aktywność fizyczną, po dbałość o zdrowie psychiczne – oddziałuje na przebieg choroby i ogólne samopoczucie. Choroby autoimmunologiczne wymagają kompleksowego podejścia, które łączy leczenie medyczne i świadome zmiany w stylu życia. Ćwiczenia o umiarkowanej intensywności, jak spacery, joga czy pływanie, wzmacniają mięśnie, poprawiają samopoczucie i pomagają obniżyć poziom stresu – czynnika, który często nasila objawy chorób autoimmunologicznych. Techniki relaksacyjne, takie jak medytacja, mindfulness czy ćwiczenia oddechowe, skutecznie redukują poziom kortyzolu, co pozytywnie wpływa na równowagę organizmu. Miller 2023). Świadome i stopniowe zmiany nie tylko wspomagają leczenie, ale także pozwalają odzyskać kontrolę nad zdrowiem i poprawić jakość życia. Kluczowym elementem jest odpowiednio zbilansowana dieta, która wspiera układ odpornościowy i pomaga redukować stany zapalne.

Kategorie:
Zródło

Abbott R.D., Sadowski A., Alt A.G., Efficacy of the Autoimmune Protocol Diet as Part of a Multi-disciplinary, Supported Lifestyle Intervention for Hashimoto's Thyroiditis, „The Cureus Journal of Medical Science” 2019, 11(4), e4556.
Ashok T. et al., Celiac Disease and Autoimmune Thyroid Disease: The Two Peas in a Pod, „Cureus” 2022, 14(6), e26243.
Ihnatowicz P., Gębski J., Drywień M.E., Effects of Autoimmune Protocol (AIP) diet on changes in thyroid parameters in Hashimoto's disease, „Annals of Agricultural and Environmental Medicine” 2023, 30(3), 513–521.
Konijeti G.G. et al., Efficacy of the Autoimmune Protocol Diet for Inflammatory Bowel Disease, „Inflammatory Bowel Diseases” 2017, 23(11), 2054–2060.
McNeill J. et al., What Is the Efficacy of the Autoimmune Protocol (AIP) Diet in People with Rheumatoid Arthritis? A Mixed-Methods Pilot Intervention Study, „Medical Sciences Forum” 2023, 18(1), 10.
Miller F.W., The increasing prevalence of autoimmunity and autoimmune diseases: an urgent call to action for improved understanding, diagnosis, treatment, and prevention, „Current Opinion in Immunology” 2023, 80, 102266.
Osowiecka K., Myszkowska-Ryciak J., The Influence of Nutritional Intervention in the Treatment of Hashimoto's Thyroiditis-A Systematic Review, „Nutrients” 202, 15(4), 1041.
Wang L., Wang F.S., Gershwin M.E., Human autoimmune diseases: a comprehensive update, „Journal of Internal Medicine” 2015, 278(4), 369–395.