Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Poznaj 10 najzdrowszych ziół i przypraw!

Strona główna Artykuły Poznaj 10 najzdrowszych ziół i przypraw!

Poznaj 10 najzdrowszych ziół i przypraw!

Poniżej prezentujemy 10 skutecznych i naturalnych suplementów! To także liczne rośliny, które stanowią niejednokrotnie dodatki do naszych potraw bądź podstawę tradycyjnej medycyny. Suplementy diety to nie tylko syntetyczne produkty znajdujące się na sklepowych półkach.

Spis treści

1. <extra_id_0> Buzdy <extra_id_1> Buzdy <extra_id_2> Buzdy English:

Tribulus terrestris stanowi bardzo często składnik wspomnianych już suplementów, które mają na celu zwiększenie poziomu testosteronu. Roślina ta bardzo często jest określana jako lek na łagodzenie objawów andropauzy lub stanów zapalnych gruczołu krokowego, a także bardzo często jako środek moczopędny, znajdujący zastosowanie w terapii zaburzeń oddawania moczu i chorób nerek. W skład buzdyganka ziemnego wchodzą także saponiny 2, 8–3%. Wykazują działanie przeciwgrzybiczne, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne oraz przeciwnowotworowe. Roślina ta występuje przede wszystkim na terenie Afryki, Australii, Azji oraz Europy Środkowej i Południowej. Swoje działanie zawdzięcza obecności furostanolowych saponozydów steroidowych. Buzdyganek posiada również szereg innych korzystnych właściwości. Są to związki o szerokim spektrum działania. Buzdyganek jest częściej kojarzony ze swoją łacińską nazwą, która bardzo często znajduje się na opakowaniach preparatów odpowiedzialnych za stymulację poziomu testosteronu – Tribulus terrestris.

2. <extra_id_0> Źródło <extra_id_1> Źródła <extra_id_2>

Imbir swoje właściwości prozdrowotne oraz organoleptyczne zawdzięcza głównie zawartości fitoskładników. Imbir znalazł zastosowanie m.in. Jako środek przeciwwymiotny. Wykazano, że ułatwia trawienie, pobudza wydzielanie śliny i soku żołądkowego. Imbir jest rośliną występującą głównie na tropikalnych terenach Azji oraz Australii, jednak bez problemu można go dostać w większości sklepów. Jest rośliną rozgrzewającą, przez co bardzo często jest stosowany w licznych mieszankach suplementów na przeziębienia i infekcje. Łagodzi nudności nie tylko w przypadku chorób lokomocyjnych, może być również stosowany przez kobiety w ciąży, osoby po zabiegach operacyjnych oraz w trakcie chemioterapii nowotworowej. Działa rozkurczowo i żółciopędnie, a także przeciwmiażdżycowo. Najczęściej wykorzystywanymi elementami tej rośliny są kłącza albo pionowe części korzeni.

3. Mięta pieprzowa

Pozyskuje się z niej surowce w postaci olejku eterycznego. Wykorzystuje się ją głównie w celu łagodzenia wzdęć, niestrawności, nudności czy wymiotów. Wykazuje działanie przeciwutleniające, przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, owadobójcze. Znana jest przede wszystkim z orzeźwiającego smaku i aromatu. Mięta pieprzowa w swoim składzie zawiera związki o szerokiej aktywności biologicznej, takie jak monoterpeny cykliczne, seskwiterpeny. Mięta jest preparatem łagodzącym kaszel, wykorzystywanym w leczeniu zapalenia oskrzeli. Mięta pieprzowa uprawiana jest głównie w Europie jako roślina wieloletnia.

4. Szałwia

Dla przykładu szałwia muszkatołowa bardzo często jest polecana w przypadku bólów menstruacyjnych, niestrawności oraz infekcji dróg moczowych. Szałwia hiszpańska jest odmianą charakteryzującą się wysoką zawartością kwasów omega-3. Zawiera również dużo błonnika, który normalizuje metabolizm oraz prowadzi do prawidłowej pracy układu pokarmowego. Oprócz tego bardzo często przypisuje się jej poprawę skupienia i pamięci, a także wzmocnienie całego układu nerwowego. Niemniej jednak większość z nich posiada szereg korzystnych dla naszego organizmu właściwości, które warto wykorzystać. Oprócz tego stymuluje układ pokarmowy do wydzielania soków trawiennych, ma działanie antyseptyczne, ściągające oraz wykazuje dwojaki charakter w kontekście tonizacji – działa jednocześnie przeciwskurczowo i rozkurczowo. Związki te są niezbędne dla osób skarżących się na zbyt niski poziom lipidów. W składzie tej rośliny można również znaleźć liczne antyoksydanty, które sprzyjają detoksykacji organizmu. Określenie szałwia jest bardzo ogólne ze względu na fakt, że nazwa ta obejmuje ponad 900 różnych gatunków tej rośliny!

5. <extra_id_0> Now <extra_id_1> English: Polski: <extra_id_2> English:

W kłączu tataraku występują garbniki, śluzy, olejki eteryczne. Związki czynne zawarte w tataraku zwyczajnym mogą pobudzać szpik kostny do produkcji krwinek czerwonych. Spożyty w zbyt dużych dawkach może wywoływać objawy zatrucia, wymioty, a nawet halucynacje. W medycynie znajduje bardzo liczne zastosowanie. Znajduje zastosowanie głównie w leczeniu przewlekłych zaburzeń trawienia, braku łaknienia, w przypadku wzdęć, bólów brzucha, a także pomocniczo w leczeniu choroby wrzodowej. Zewnętrznie znajduje zastosowanie w leczeniu zapaleń jamy ustnej, łupieżu, rwy kulszowej, przeciwdziała również wypadaniu włosów. Tatarak jest rośliną, która występuje praktycznie na większości terenów naszego globu.

6. <extra_id_0> Yer mate <extra_id_1> Yer mate <extra_id_2> Yer mate English: Yer mate

Jednak jakie jest zastosowanie yerba mate w praktyce? Systematyczne stosowanie yerba mate prowadzi do normalizacji poziomu tzw. Złego cholesterolu LDL. W składzie znajdziemy również saponiny, które wykazują właściwości hemolityczne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybiczne. Oprócz tego zawiera takie substancje jak cholina, ryboflawina, liczne pierwiastki (np. Fosfor, magnez, potas czy żelazo) oraz witaminy (A, B1, B2, C i E). Wykazuje silne działanie proredukcyjne, co wynika z zawartości wspomnianej już kofeiny, która nie tylko nasila spalanie tkanki tłuszczowej, ale odpowiada również za tłumienie apetytu. Roślina ta wykazuje właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwutleniające. Bardzo często występuje też pod nazwami chimarrao lub erva mate, a tak naprawdę odnosi się do rozdrobnionych i wysuszonych elementów ostrokrzewu paragwajskiego.Yerba mateposiada w swoim składzie wiele bioaktywnych związków, jak kofeina, polifenole, kwasy fenolowe, np. Kwas chlorogenowy.
Zródło

Parus A., Właściwości farmakologiczne saponin, „Postępy Fitoterapii” 2013, 3, 200–204.
Mikzińska K., Matławska I., Znaczenie ziół w zaburzeniach seksualnych, „Postępy Fitoterapii” 2007, 1, 13–19.
Prokop P., Astel A., Rola suplementacji w zbilansowanym żywieniu człowieka. Cz. 1, „LAB. Laboratoria, Aparatura, Badania” 2017, 4, 46–51.
Klimowicz A. et al., Wpływ wybranych roślin leczniczych na aktywność glikoproteiny P, „Postępy Fitoterapii” 2011, 3, 169–174.
Pieńko T., Kapsaicyna – właściwości, zastosowania i perspektywy, „Biuletyn Wydziału Farmaceutycznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego” 2013, 2, 11–17.
Kaławaj K., Lemieszek M., Prozdrowotne właściwości cynamonu, „Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu” 2015, 21(3), 328–331.
Mańkowska D., Bylka W., Nigella sativa L. – związki czynne, aktywność biologiczna, „Herba Polonia” 2009, 55, 109–125.
Grys A., Łowicki Z., Parus A., Właściwości lecznicze imbiru (Zingiber officinale Roscoe), „Postępy Fitoterapii” 2010, 1, 42–45.
Kania M., Baraniak J., Właściwości lecznicze roślin przyprawowych na przykładzie ostryżu długiego, „Postępy Fitoterapii” 2015, (16)2, 102–106.
Najda A., Skład chemiczny i działanie przeciwutleniające ekstraktów z Mentha x piperita L., „Postępy Fitoterapii” 2017, 18(4), 251–258.
Zdrojewicz Z. et al., Próby zastosowania szałwii w leczeniu zaburzeń poznawczych i choroby Alzheimera, „Postępy Fitoterapii” 2015, (16)4, 263–267.
Żuraw B. et al., Rośliny dziko rosnące o właściwościach toksycznych, „Alergoprofil” 2014, 10(1), 19–27.
Dmowski P., Post L., Wpływ krotności parzenia na właściwości przeciwutleniające naparów yerba mate, „Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej w Gdyni” 2018, 104, 9–18.