Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Pierzga pszczela i jej wpływ na zdrowie – skład, właściwości, pozyskiwanie, skutki uboczne

Strona główna Artykuły Pierzga pszczela i jej wpływ na zdrowie – skład, właściwości, pozyskiwanie, skutki uboczne

Pierzga pszczela i jej wpływ na zdrowie – skład, właściwości, pozyskiwanie, skutki uboczne

Warto stosować ten produkt w celu odżywienia organizmu i poprawy odporności. Wykazuje szereg właściwości prozdrowotnych i posiada wysoką wartość odżywczą. Pierzga to mało znany produkt wytwarzany przez pszczoły.

Spis treści

1. Pierzga pszczela – skład chemiczny

W składzie zawiera proporcjonalnie najwięcej węglowodanów (13–55%) – przeważają cukry proste, głównie glukoza i fruktoza. Znajduje się w niej 25 aminokwasów, w tym egzogennych, które muszą zostać dostarczone do organizmu z pożywieniem (metionina, lizyna, treonina, histydyna, leucyna, izoleucyna, walina, fenyloalanina i tryptofan). Pierzga zawiera tłuszcze w ilości 1–20%. Szczególnie korzystny dla zdrowia jest kwas alfa-linolenowy, z którego w organizmie wytwarzane są kwasy eikozapentaenowy i dokozaheksaenowy. Pierzga zawiera związki biologicznie czynne, w tym polifenole w ilości 1, 6%. W największej ilości występują glikozydy kemferolu, izoramnetyny i kwercetyny oraz kwas chlorogenowy. Pierzga charakteryzuje się znaczną zawartością witamin. Produkt ten zawiera także witaminy z grupy B – B1, B2, B6, kwas nikotynowy, kwas pantotenowy, kwas foliowy, biotynę, rutynę i inozytol oraz witaminy rozpuszczalne w tłuszczach – prowitaminy A i E. Podczas procesu fermentacji następuje wzrost zawartości cukrów prostych oraz kwasu mlekowego. Przyczynia się to do poprawy przyswajalności. Pierzga składem przypomina pyłek kwiatowy. Pierzga składa się także z wody – 20–30%, białko stanowi 10–40% składu. Produkt ten zawiera też kwas rybonukleinowy. Są to kwasy tłuszczowe nasycone i nienasycone. Warto również wymienić beta-sitosterol zmniejszający wchłanianie cholesterolu w jelitach. Głównie są to flawonoidy, leukotrieny, katechiny i kwasy fenolowe. Produkt ten zawiera liczne enzymy: inwertazę, katalazę, pepsynę, trypsynę, lipazę, laktazę. Ilość witaminy C może sięgać 300 mg/100 g. Spośród składników mineralnych warto wymienić potas, magnez, wapń i sód, miedź, cynk, chrom, mangan, molibden, kobalt, krzem, selen i żelazo. Część białka ulega rozkładowi do peptydów i aminokwasów. Podwyższenie wartości odżywczej pierzgi w stosunku do wartości odżywczej pyłku wynika także z dodania przez pszczoły podczas wytwarzania produktu enzymów trawiennych, kwasów organicznych i substancji antybiotycznych. Należy jednak zauważyć, że przyswajalność składników poprawia się w wyniku fermentacji.

2. Właściwości i działanie prozdrowotne pierzgi pszczelej

Produkt ten można przyjmować samodzielnie albo w połączeniu z miodem, wodą lub mlekiem. Działanie antynowotworowe pierzgi wynika z obecności unikalnych związków takich jak kwas oleanolowy, jego izomer kwas b-ursolowy oraz betulina. Podobne działanie wykazują takie substancje jak kwas kawowy, chryzyna, kwercetyna i kemferol. Jest to jeden z najstarszych suplementów diety. Spożywanie pierzgi wpływa również na wchłanianie tlenu przez tkanki. Produkt ten może być stosowany we wspomaganiu leczenia takich chorób jak przewlekłe zapalenie wątroby, przewlekłe zapalenie migdałków, schorzenia kardiologiczne czy niedokrwistość z niedoboru żelaza. Hamuje ona rozwój bakterii Gram-dodatnich z rodzaju Listeria. Zdolność wymiatania wolnych rodników oznaczono na poziomie 72–94% i 71–92% odpowiednio w systemie reakcji ABTS + oraz DPPH. Zalecana dzienna dawka nie powinna przekraczać trzech łyżeczek. Najlepiej przyjmować pierzgę dwa razy dziennie w dawce 10 g. Hamują one tworzenie się i różnicowanie komórek rakowych oraz proces angiogenezy, który jest szczególnie istotny w rozwoju nowotworów. Pierzga ze względu na swoje niezwykłe właściwości jest często nazywana „pokarmem bogów” albo „krynicą młodości”. Głównie jest polecana osobom aktywnym ze względu na wpływ na zwiększanie wydolności fizycznej. Pierzga wykazuje właściwości odżywcze, antybiotyczne oraz immunostymulujące. Hamowanie rozwoju bakterii wynika głównie z zawartości substancji białkowej – bakteriocyny. Pierzga jest produktem o wysokim potencjale antyoksydacyjnym. Pierzga w przeciwieństwie do miodu nie jest słodka, ale ma kwaskowy smak.

3. Skutki uboczne stosowania pierzgi pszczelej

Pierzga to produkt bezpieczny, zawierający składniki wzmacniające organizm, poprawiające odporność, a także działające profilaktycznie wobec niektórych rodzajów nowotworów. Pierzga pszczela nie może być stosowana przez osoby uczulone na produkty wytworzone przez pszczoły. Wysoki potencjał antyoksydacyjny i bogactwo składników mineralnych i witamin czynią z pierzgi wartościowy dodatek do codziennej diety. W innym przypadku jej spożycie nie wywołuje żadnych działań niepożądanych.
Zródło

Bartosiuk E., Borawska M.H., Skład chemiczny i właściwości antybakteryjne oraz przeciwnowotworowe pierzgi, „Pszczelarstwo” 2014, 5.
Habryka C., Pierzga godnym polecenia produktem pszczelim, „Pasieka” 2016, 3.
Chmielewski W., Szkodniki pierzgi, „Pasieka” 2003, 3, 57–59.
Chmielewski W., Szkodliwe stawonogi występujące w pierzdze pszczelej, „Pasieka” 2011, 6.
Gala J., Wartość biologiczna pyłku i pierzgi, „Pszczelarstwo” 2002, 6, 8–9.
Hołderna-Kędzia E., Kędzia B., Leki z pasieki, Włocławek 2002.
Janik M., Pozyskujmy pierzgę, „Pasieka” 2010, 1, 22–24.
Jung C., Pierzga pszczela, „Pasieka” 2007, 4, 16–17.
Kędzierska-Matysek M., Produkty pszczele, znaczenie biologiczne i właściwości lecznicze, „Przemysł Spożywczy” 2014, 11, 34–37.