Szukaj
Język
Opryszczka – przyczyny, rodzaje, leczenie
Spis treści
1. Jakie są przyczyny i rodzaje opryszczki?
Choć oba patogeny stanowią przyczynę niezwykle podobnych niedogodności, to jednak każdy z wirusów rozwija się w nieco inny sposób. Jak wskazuje sama nazwa, jest to infekcja, która atakuje przede wszystkim skórę twarzy, tj. Wargi, okolicę nosa oraz jamę ustną i podniebienie. Niska temperatura i silny wiatr mają niekorzystny wpływ na kondycję skóry – m.in. Zwiększają szansę jej pękania, a powstałe rany stanowią dla wirusa okazję do zakażenia. Drugi typ wirusa (HSV-2) dotyczy tzw. Opryszczki genitalnej. Nie będzie więc zaskoczeniem, że infekcja jest rezultatem kontaktu seksualnego z osobą zakażoną lub będącą nosicielem. Występuje w dwóch typach – HSV-1 oraz HSV-2. Opryszczkę wargową (HSV-1) często określa się mianem skwarki, febry, zimna bądź opryszczki pospolitej. W zdecydowanej większości przypadków opryszczka wargowa rozwija się jesienią i zimą – sezonie szeregu innych chorób zakaźnych oraz obniżonej odporności. Niemniej jednak infekcja HSV-1 może też nastąpić wskutek kontaktu z chorym (np. Jego skórą bądź wydzielinami, jak łzy czy ślina) lub przedmiotami, które mogły mieć styczność ze zmianami opryszczkowymi (np. Sztućce, ręcznik, szalik, szminka). W tym przypadku zmiany dermalne występują na powierzchni skóry narządów płciowych i stref intymnych. Herpes simplex virus (HSV), czyli wirus ludzkiej opryszczki, jest patogenem odpowiedzialnym za wywoływanie choroby nazywanej po prostu opryszczką.2. Jakie są objawy opryszczki?
Wykwity mają postać pęcherzyków zawierających surowiczy płyn. Niemniej jednak pęcherze po pewnym czasie pękają, a na ich miejscu powstają nadżerki, które przeobrażają się w swędzące strupy. To z kolei skutkuje powstaniem ciężko gojących się ran, które stanowią przyczynę wtórnych infekcji opryszczki. Z biegiem czasu dochodzi do powstania widocznych wykwitów ropnych wraz z zaczerwienieniem i dolegliwościami bólowymi. Ich dotknięcie powoduje transmisję wirusa HSV na inne części ciała, dlatego też dotykanie pęcherzyków opryszczkowych jest bezwzględnie przeciwwskazane. Świąd może być na tyle trudny do opanowania, że osoby zarażone często je rozdrapują i tym sposobem powodują uszkodzenie skóry. Zwiastunem opryszczki jest uczucie świądu lub mrowienia na skórze.3. Opryszczkowe zapalenie spojówek
Ponadto mogą pojawić się inne niedogodności, np. Powiększenie przyusznych węzłów chłonnych, zmiany zapalne dróg oddechowych bądź infekcje w obrębie gardła. Problem ten stanowi efekt przedostania się wirusa HSV-1 do gałki ocznej. Brak odpowiedniego leczenia może spowodować, że opryszczkowe zapalenie spojówek doprowadzi do szeregu niebezpiecznych powikłań, m.in. Zmian zapalnych w obrębie rogówki lub tęczówki. W rezultacie dochodzi do rozwoju ropnych pęcherzyków opryszczkowych w obrębie skóry powiek.4. Opryszczkowe zapalenie mózgu
Początkowe objawy zazwyczaj wskazują na grypę – u chorych obserwuje się m.in. Gorączkę, bóle mięśni i stawów, brak apetytu. Rezultatem przebytej choroby mogą być takie problemy jak zaburzenia pamięci czy ataki padaczkowe. Opryszczkowe zapalenie mózgu przeważnie dotyka osób starszych (tj. Po 60. Roku życia). Niestety w wielu przypadkach opryszczkowe zapalenie mózgu pozostawia po sobie trwały ślad. To kolejna forma powikłania po infekcji wirusem HSV-1.5. Opryszczka – profilaktyka i leczenie
U osób z opryszczką najczęściej stosuje się acyklowir, który może być podawany w formie preparatów do aplikacji zewnętrznej (np. Maść, krem, żel) bądź działających systemowo (tj. Tabletki). Hydrokortyzon jest pomocny m.in. W łagodzeniu świądu, redukcji obrzęku i skrócenia czasu gojenia się powstałych ran. Opryszczkę genitalną oraz opryszczkowe zapalenia spojówek i mózgu należy leczyć przy pomocy tabletek. Równie pomocną metodą walki z opryszczką w obrębie skóry twarzy są specjalne plastry przeciwopryszczkowe. To także dobry sposób na ograniczenie ryzyka dotknięcia pęcherzy i przeniesienie wirusa na inne części ciała. Na sam koniec należy wspomnieć o ziołach, które zawierają różnorodne składniki aktywne, np. Kwasy fenolowe czy taniny. Jednak szczególnie wartościowy jest olejek z drzewa herbacianego, gdyż wykazuje właściwości biobójcze, wspiera regenerację kondycji skóry oraz ma pozytywny wpływ na normalizację pracy gruczołów łojowych. Zapobieganie infekcji wirusem opryszczki ludzkiej oraz nawrotom przebytego już zakażenia polega na: – zdrowej i właściwie zbilansowanej diecie oraz prawidłowym nawodnieniu, – suplementacji wspomagającej kondycję skóry (np. Kolagen, kwas hialuronowy, lizyna) oraz odporność (np. Cynk, witaminy A i C), – ograniczeniu niebezpiecznych sytuacji seksualnych (np. Współżycie bez zabezpieczenia), – przestrzeganiu higieny osobistej (np. Mycie rąk po wizycie u lekarza lub po skorzystaniu z toalety), – odpowiedniej pielęgnacji skóry twarzy i okolic intymnych oraz jej ochronie przed uszkodzeniami (np. Wskutek niskiej temperatury, nadmiernego wysychania, intensywnego promieniowania słonecznego czy otarć lub podrażnień spowodowanych bielizną). Równie pomocne jest wdrożenie przeciwzapalnego hydrokortyzonu, który wykorzystuje się do leczenia objawowego. Warto jednak zaznaczyć, że leki do aplikacji zewnętrznej stosuje się w przypadku opryszczki wargowej. W terapii farmakologicznej można też wykorzystać pranobeks inozyny. Zawierają one różne składniki aktywne (np. Żel hydrokolidowy, kwas hialuronowy, olejki roślinne), które mają za zadanie wspomóc leczenie farmakologiczne i przyśpieszyć proces regeneracji skóry. Warto dodać, że plastry odgrywają ważną rolę w kontekście zachowania estetycznego wyglądu – pozwalają maskować występujące pęcherzyki opryszczkowe. Napary z rumianku, melisy bądź szałwii mogą być pomocne w oczyszczaniu skóry ze zmianami opryszczkowymi. Niewątpliwą zaletą olejku jest to, że można go bez ograniczeń stosować u dzieci, kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Leczenie opryszczki to przede wszystkim farmakoterapia skoncentrowana na stosowaniu leków antywirusowych.
