Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Nietrzymanie moczu – przyczyny, objawy, rodzaje

Strona główna Artykuły Nietrzymanie moczu – przyczyny, objawy, rodzaje

Nietrzymanie moczu – przyczyny, objawy, rodzaje

Co jest przyczyną nietrzymania moczu? Problem nietrzymania moczu jest przypadłością doskwierającą w głównej mierze kobietom, niemniej jednak może wystąpić także u mężczyzn. Jakie są jego skutki oraz w jaki sposób należy sobie z nim radzić? Ta wstydliwa i uciążliwa przypadłość przybiera różne postaci, które wymagają wdrożenia odpowiedniej terapii.

Spis treści

1. Czym są mięśnie dna miednicy? Anatomia i funkcje

Do tej grupy należą takie mięśnie jak m. Guziczny, m. Dźwigacz odbytu, m. Kulszowo-jamisty, m. Opuszkowo-gąbczasty, m. Zwieracz cewki moczowej, m. Zwieracz zewnętrzny odbytu, m. Poprzeczny głęboki krocza oraz m. Poprzeczny powierzchowny krocza. Jego zadaniem jest utrzymanie narządów wewnętrznych i regulacja ich pracy, w tym także pęcherza moczowego. Oprócz tego mięśnie dna miednicy składają się z włókien glikolitycznych, które charakteryzuje możliwość wywołania silnego skurczu w krótkim czasie. Inkontynencja, czyli problem nietrzymania moczu, dotyczy układu moczowo-płciowego. Grupa tych 8 mięśni tworzy tzw. System stabilizująco-nośny. Mięśnie Kegla są w głównej mierze zbudowane z włókien oksydacyjnych (tlenowych) – tego typu struktury mięśniowe wykazują zdolność do utrzymywania napięcia przez długi czas. Umiejętność ta jest wykorzystywana przez organizm np. W celu zatrzymania mikcji (oddawania moczu) przy nagłym uczuciu parcia na pęcherz. Oprócz pęcherza, nerek czy narządów rozrodczych zawiera on też struktury mięśniowe, które określa się mianem mięśni Kegla (dna miednicy).

2. Mięśnie Kegla a nietrzymanie moczu – przyczyny

To z kolei uniemożliwia zachowanie odpowiedniej szczelności pęcherza, co w konsekwencji prowadzi do mimowolnego odpływu moczu. Mimowolna i bezwiedna mikcja może stanowić rezultat różnych przypadłości. Należą do nich: – ciąża i poród, – intensywny wysiłek fizyczny, – sport zawodowy, m.in. Kolarstwo, – menopauza i zbyt niski poziom estrogenów, – problemy z gruczołem krokowym u mężczyzn, – infekcje intymne, które prowadzą do zakażenia układu moczowego, – utrzymujące się zaparcia i przewlekłe zaburzenia dotyczące defekacji, – przewlekła farmakoterapia, np. Lekami moczopędnymi na nadciśnienie, psychotropami, – nadmierna masa ciała, otyłość i związane z tym problemy metaboliczne, np. Wysoki cholesterol, – podeszły wiek i zmiany w funkcjonalności układu moczowego uwarunkowane procesem starzenia się organizmu, – przesadne spożycie alkoholu, napojów moczopędnych (np. Kawa i herbata), słodzonych napojów gazowanych oraz soków cytrusowych, które mogą drażnić pęcherz moczowy. Skoro praca mięśni Kegla zostaje rozstrojona, to nie są one w stanie dostatecznie szybko działać i utrzymywać wygenerowanego skurczu przez długi czas. Słabe mięśnie Kegla to jednak tylko jedna z potencjalnych przyczyn występowania inkontynencji. Ponadto istnieje szereg czynników, które potęgują szansę rozwoju nieprawidłowości związanych z odpływem moczu i zachowaniem optymalnej szczelności pęcherza. Nadmierne osłabienie mięśni dna miednicy to jedna z głównych przyczyn zaburzenia prawidłowego oddawania moczu.

3. Nietrzymanie moczu z przepełnienia

Zwiększająca się ilość moczu sprawia, że pęcherz po pewnym czasie zostaje przepełniony i niemożliwy do zamknięcia. Schorzenie to zwane jest także pęcherzem niewrażliwym. W rezultacie jego pełne opróżnienie jest niemożliwe, a nieusunięta część moczu w nim zalega. W konsekwencji zalegający mocz może spowodować rozwój infekcji, a na dodatek wyzwala silny dyskomfort w formie uciążliwego bólu podczas mikcji – objaw ten nazywa się bolesnym parciem na pęcherz. Ten problem polega na nadmiernym rozciągnięciu pęcherza moczowego.

4. <extra_id_0> Odruchowe Polski: <extra_id_1> English: <extra_id_2> English: <extra_id_3> English: <extra_id_4> English:

W rezultacie dochodzi do wytworzenia się niekontrolowanego odruchu bezwiednego odpływu moczu. Ta forma inkontynecji jest wynikiem uszkodzenia rdzenia kręgowego na poziomie wyższym niż drugi kręg krzyżowy (S2), np. Wskutek wypadku samochodowego. Problem ten często określa się mianem pęcherza nadreaktywnego i towarzyszą mu takie niedogodności jak nykturia (wzmożone oddawanie moczu nocą), naglące parcie czy częstomocz (czyli ponad 8 mikcji na dobę). Uraz rdzenia prowadzi do mimowolnych skurczów mięśnia wypieracza moczu, natomiast przerwanie jego ciągłości uniemożliwia świadome zahamowanie jego aktywności m.in. Poprzez zaangażowanie mięśni Kegla.

5. Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Ponadto dochodzi do skrócenia czasu pomiędzy kolejnymi mikcjami (tzw. Interwału mikcyjnego), co oznacza, że następuje częstsze oddawanie moczu. Niemniej jednak może on także występować w szeregu innych aktywności powodujących wspomniany wzrost ciśnienia, np. Przy próbie wypróżniania się u osób z zaparciami czy podczas długotrwałego napadu kaszlu. Osłabienie struktur mięśniowych skutkuje zaburzeniem zdolności do szczelnego zamknięcia pęcherza. Jak wskazuje sama nazwa, odpływ moczu jest rezultatem wysiłku i związanego z nim ciśnienia śródbrzusznego – może więc nastąpić zarówno podczas treningu, jak i czynności dnia codziennego, np. Próby przesunięcia mebli czy podniesienia ciężkiej torby z zakupami. W tym przypadku najczęstszą przyczyną jest niewydolność mięśni współtworzących wcześniej wspomniany aparat podtrzymująco-nośny.

6. Naglące nietrzymanie moczu

Naglące nietrzymanie moczu może mieć następujące typy: – typ ruchowy (motoryczny) to w przeważającej liczbie przypadków zaburzenie neurologiczne (np. Udar mózgu) bądź zatrucie (np. Wskutek przedawkowania leków); – typ czuciowy (sensoryczny) jest zazwyczaj rezultatem infekcji układu moczowego lub innych chorób urologicznych, np. Kamicy nerkowej czy odmiedniczkowego zapalenia nerek; – typ mieszany stanowi połączenie postaci ruchowej i czuciowej. Pomimo tego przerwa pomiędzy kolejnymi mikcjami jest wyjątkowo krótka i wynosi poniżej 60 minut. Charakterystyczną cechą tej postaci inkontynencji jest to, że aparat podtrzymująco-nośny miednicy małej odznacza się prawidłową budową i funkcjonalnością.

7. Jak sobie radzić z nietrzymaniem moczu?

W treningu należy postawić na połączenie: – nauki świadomego aktywowania mięśni Kegla, co pozwala skuteczniej zamykać pęcherz i wydłużyć czas interwału mikcyjnego; – ćwiczeń poprawiających stabilizację tułowia (trening CORE), które są dodatkową formą wsparcia świadomego zaangażowania mięśni dna miednicy. Przede wszystkim warto zrozumieć jedną kwestię – nietrzymanie moczu jest zaburzeniem funkcjonalności mięśni dna miednicy. Rehabilitacja uroginekologiczna jest główną metodą przeciwdziałania inkontynencji. Oznacza to, że sposobem na zminimalizowanie problemu jest trening mięśni Kegla.

8. Czy to w ogóle zapalenie pęcherza a suplementacja – co warto wybrać?

Infekcjom towarzyszy wiele niedogodności, m.in. Ból i pieczenie podczas mikcji, zmiana zabarwienia i zapachu moczu, ból okolicy nadłonowej, mdłości, gorączka. Jeśli problem tkwi w zakażeniu bakteryjnym, wówczas stosuje się antybiotyki, natomiast w przypadku gdy niedogodności związane są ze zmianami grzybiczymi, wtedy pomocne są leki antymikotyczne. Przede wszystkim warto ograniczyć spożycie prostych węglowodanów, które stanowią pożywkę energetyczną dla patogenów. Ponadto dobrym rozwiązaniem jest wzbogacenie codziennej diety w zioła i rośliny, które okazują się wyjątkowo wartościową formą wsparcia układu moczowego. W wielu przypadkach zdiagnozowanej inkontynencji dochodzi do rozwoju zakażenia pęcherza i dróg moczowych. W przeciwdziałaniu infekcjom pęcherza wykorzystuje się leki, które zwalczają określone drobnoustroje. Niemniej jednak bez względu na występujące mikroorganizmy zalecana jest zmiana dotychczasowej diety. Oprócz tego należy zadbać o prawidłowe nawodnienie, co jest pomocne w oczyszczaniu organizmu. Co warto wybrać? Problem przeważnie tkwi w osłabionych mięśniach Kegla, które uniemożliwiają usunięcie zalegających pokładów moczu.

9. Mącznica lekarska

Ponadto hydrochinon przejawia też właściwości antyoksydacyjne. Związek ten odznacza się silnym działaniem antybakteryjnym. Roślina ta jest szczególnie doceniana w fitoterapii układu moczowego, co wynika z zawartości arbutyny – związku stanowiącego substrat dla substancji zwanej hydrochinonem.

10. <extra_id_0> Pokrzywa <extra_id_1> Polish: <extra_id_2> Pokrzywka

Ponadto roślinie przypisuje się właściwości antybakteryjne, antyoksydacyjne i przeciwzapalne, które są wynikiem bogatej zawartości flawonoidów, organicznych kwasów, garbników, steroli roślinnych i licznych witamin. Pokrzywa wykazuje działanie moczopędne, co, jak wiadomo, pomaga w oczyszczaniu dróg moczowych. Napary z pokrzywy są polecane od wielu lat m.in. Z uwagi na pozytywny wpływ na kondycję włosów, skóry i paznokci.

11. Żurawina amerykańska

Ponadto stanowi źródło antocyjanozydów, flawonoidów, kwasu cytrynowego, witaminy C oraz wielu witamin z grupy B. Prócz diuretycznego działania żurawina zawiera wiele komponentów, które wspierają odporność i pomagają w pozbyciu się reaktywnych form tlenu (wolnych rodników). Suszone i świeże owoce żurawiny, a także jej przetwory są niezwykle często rekomendowane osobom z problemami dotyczącymi układu moczowego.
Zródło

Derewiecki T. et al., Znaczenie problemu nietrzymania moczu wśród kobiet po 40. roku życia, „Hygeia Public Health” 2015, 50(1), 219–225.
Grases F. et al., Urolithiasis and phytotherapy, „International Urology and Nephrology” 1994, 26(5), 507–511.
Grzesik-Gąsior J., Bień A., Pieczykolan A., Phytotherapy in gynecological infections as natural support in the treatment process, „Nursing in the 21st Century” 2018, 17(3), 69–73.
Jakubczyk K. et al., Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) – charakterystyka botaniczna, biochemiczna i właściwości prozdrowotne, „Pomeranian Journal of Life Science” 2015, 61(2), 191–198.
Jambor F., Fitoterapia chorób układu moczowego, „Przegląd Urologiczny” 2012, 1(71), 23–29.
Raz R., Chazan B., Dan M., Cranberry Juice and Urinary Tract Infection, „Clinical Infectious Diseases” 2004, 38(10), 1413–1419.
Rolnik A., Olas B., Mniszek pospolity (Taraxacum officinale) – skarbnica związków prozdrowotnych, „Kosmos” 2019, 68(1), 97–101.
Różański H., Charakterystyka najważniejszych Urotropica i ich zastosowanie w fitoterapii chorób układu moczowego, „Lek w Polsce” 2007, 4, 93–102.
Stachowicz N. et al., Naglące nietrzymanie moczu – wstępna diagnostyka i leczenie farmakologiczne, „Wiadomości Lekarskie” 2012, 65(3), 162–166.
Surkont G., Wlaźlak E., Suzin J., Nietrzymanie moczu u kobiet – problem społeczny, medyczny i naukowy, „Przegląd Menopauzalny” 2003, 2(1), 59–65.
Szymanowski P. et al., Kompleksowe leczenie schorzeń uroginekologicznych, „Rehabilitacja w ginekologii” 2014, 3, 15–18.