Szukaj
Język
Najnowszy sposób na napój podczas treningu
Spis treści
1. Czy to w ogóle dlaczego spożywamy węglowodany w czasie treningu?
Węglowodany są jednak zgromadzone w organizmie w ograniczonych ilościach, co jest kompletnie wystarczające na potrzeby krótkich i średniej długości treningów. Po tym następuje charakterystyczne „odcięcie”, które oznacza utratę sił i motywacji do kontynuowania treningu. Jednym z głównych paliw zasilających organizm podczas treningów są węglowodany, które mogą być pozyskiwane z zewnątrz w formie żywności lub pobierane z wewnętrznych zapasów, zwanych glikogenem, zgromadzonych w mięśniach i wątrobie. Jednak kiedy czas trwania treningu przekracza 2 godziny, może dojść do wyczerpania glikogenu oraz nadmiernego spadku poziomu glukozy we krwi – stanu zwanego hipoglikemią. By temu zapobiec, warto przygotować napój bogaty w węglowodany proste i elektrolity, który będzie popijany podczas treningu, aby zapobiegać wyczerpaniu wewnętrznych źródeł tego makroskładnika. Inne składniki odżywcze takie jak tłuszcze czy nawet wybraneaminokwasytakże wspomagają aktywność fizyczną, aczkolwiek ich zapas w organizmie jest niemal nieograniczony, dlatego ich spożycie w czasie treningu nie przekłada się na poprawę wyników sportowych.2. Płukanie ust węglowodanami
Takie stwierdzenie zostało mocno zakorzenione w literaturze naukowej i popularnonaukowej. Jest to dość dziwne, ponieważ w takim czasie nie powinno dojść do wyczerpania glikogenu i hipoglikemii. Liczne badania pokazały, że podczas krótszych treningów (do 1 godziny) korzystne okazuje się samo przepłukanie ust napojem izotonicznym bez potrzeby połykania go. Chociaż ponapoje izotonicznesięga wiele osób, to tak naprawdę większość powinna obyć się bez nich. Jednakże niedawno odkryto, że spożycie węglowodanów w trakcie aktywności fizycznej trwającej około godziny także może poprawić wyniki sportowe. Odpowiedź okazuje się bardziej zaskakująca, niż mogłoby się wydawać. Związane jest to najpewniej z pobudzeniem odpowiednich receptorów znajdujących się w ustach. Przyjmuje się, że trening musi trwać dłużej niż 2 godziny, aby wymagał stałej podaży węglowodanów.3. <extra_id_0> Źródło: <extra_id_1> Autor: <extra_id_2>Tytuł
Grupa wykorzystująca napój z węglowodanami szybciej ukończyła dany dystans i generowała więcej mocy. Niestety obecna literatura pokazuje, że wyniki podczas ćwiczeń o większej intensywności, takich jak treningi interwałowe, nie ulegają poprawie na skutek wyżej opisanego zabiegu. Uczestnicy mieli pokonać na rowerku stacjonarnym dany dystans, w trakcie ćwiczenia otrzymywali napój zawierający węglowodany proste lub wodę, którymi przepłukiwali usta, a następnie wypluwali. Podobnych badań pokazujących zbliżone wyniki istnieje dużo, aczkolwiek większość z nich dotyczy ćwiczeń o charakterze wytrzymałościowym. Jedno z pierwszych badań demonstrujących taką zależność zostało opublikowane w 2004 roku.4. Proponowany mechanizm działania
W przypadku krótszego treningu i płukania ust takim napojem wytłumaczenie jest znacznie trudniejsze. Przekazują one sygnał do wybranych części mózgu, najprawdopodobniej do grzbietowo-bocznej kory przedczołowej oraz przedniej części kory zakrętu obręczy, które są odpowiedzialne za połączenie pomiędzy zmysłem smaku oraz reakcją emocjonalną i poznawczą. Pojawia się jednak pytanie, czy chodzi wyłącznie o smak? W jednym badaniu pokazano, że przepłukanie ust napojem zawierającym glukozę, zarówno wtedy, kiedy był słodki, jak i bezsmakowy, pozwalało na aktywację grzbietowo-bocznej kory przedczołowej. Teoria stojąca za spożyciem napojów izotonicznych w czasie długiego, wyczerpującego treningu jest prosta. Najlepszym wyjaśnieniem jest stymulacja receptorów smaku znajdujących się w jamie ustnej. Jednakże, prawdę mówiąc, konkretne receptory smaku za to odpowiedzialne nie zostały poznane i nie znamy szczegółów dotyczących tego zabiegu. Niestety wygląda na to, że to nie smak, a obecność glukozy w ustach jest odpowiedzialna za ten efekt. Ten efekt nie był zauważony w grupie płuczącej usta napojem z sacharyną – bezkalorycznym słodzikiem. Węglowodany trafiają do mięśni, są przez nie wykorzystywane i zapobiegają hipoglikemii.
