Szukaj
Język
Mukbang, czyli transmisja z objadania się
Spis treści
1. Główna przyczyna oglądania mukbangów, czyli samotność
Badania pokazują, że transmisje jedzenia przeważnie oglądane są podczas spożywania posiłku, co ma na celu imitować konsumpcję wśród bliskich i dawać poczucie społecznej jedności, a także łamać fizyczny dystans. Spence, M. Huisman 2019). Bruno, S. Główną przyczyną popularności mukbangu wydaje się samotność. Udowodniono, że może być to skuteczna metoda (C. Mancini, G. Dodatkowym aspektem jest fakt, że oglądający mają poczucie obecności innych użytkowników dzięki dodawanym przez nich komentarzom i reakcjom (A.L. Chung 2017). Człowiek jako istota społeczna przyzwyczajony jest do życia w grupie, a w ostatnich latach coraz częściej obserwuje się wśród społeczeństwa życie w pojedynkę, pracę zdalną i spędzanie większości czasu samemu.2. Eating broadcasty jako źródło przyjemności
Większość widzów ogląda mukbangi właśnie ze względu na te dźwięki, a nie samą konsumpcję, chociaż sporą grupę opisywane materiały po prostu bawią i dostarczają im rozrywki (S. Zaobserwowano, że oglądanie spożywania posiłków przez inne osoby może wywoływać reakcje chemiczne podobne do tych, które zachodzą w mózgu podczas jedzenia, a co za tym idzie – powodować takie samo uczucie satysfakcji sensorycznej (A. Ważnym aspektem, któremu mukbang zawdzięcza popularność, jest przyjemność odczuwana przez część użytkowników podczas oglądania materiałów. Woo 2018). Schwegler-Castañer 2018). Dźwięki wydawane przez mugbangerów w trakcie jedzenia (mlaskanie, chrupanie, głośne przełykanie czy otwieranie zapakowanych produktów) można zaliczyć do kategorii dźwięków wywołujących efekt ASMR (ang. Autonomous sensory meridian response, samoistna odpowiedź meridianów czuciowych), czyli przyjemne mrowienie w różnych częściach ciała, które przyczynia się do redukcji stresu oraz wyzwala poczucie przyjemności i ukojenia.3. Mukbang – ucieczka przed problemami
Jest też grupa, która ze względów zdrowotnych lub z powodu własnych przekonań bądź diety wyklucza z codziennego jadłospisu różne produkty, a oglądanie konsumowania ich przez innych daje im poczucie ulgi. Oglądanie transmisji daje im wtedy zastępczą satysfakcję (H. Yazdanifard 2015). Mukbang sprawia, że usprawiedliwiają oni nadmierne spożywanie przez siebie żywności i normalizują ten fakt, jednocześnie dając sobie przyzwolenie na dalsze objadanie się (A.L. Chung 2017). Część osób ogląda filmy, aby zapomnieć o stresie i się zrelaksować, zwłaszcza w przypadku bardzo intensywnego trybu życia. Z tego samego powodu zainteresowanie eating broadcastami jest często obserwowane wśród nastolatków, które nie do końca mogą decydować o tym, co będą jeść, ponieważ – przykładowo – rodzice zabraniają im zamówić jedzenie z ulubionej restauracji typu fast food. Hakimey, R. Ciekawym aspektem jest także ucieczka od poczucia winy wśród osób z nadmierną masą ciała. Bruno, S. W badaniach zaobserwowano, że oglądanie mukbangu jest dla wielu użytkowników strategią ucieczki od rzeczywistości i własnych problemów.4. <extra_id_0> Tomasz <extra_id_1> Tomasz <extra_id_2>Tomasz Mukbang
Większość treści w social mediach również promuje ten trend. Eating broadcasty stoją w całkowitej opozycji do kultury diet i normalizują spożywanie większej ilości jedzenia. Wszechobecna kultura diet gloryfikuje szczupłe, „idealne” ciała, spożywanie małej ilości pożywienia i stosowanie ekstremalnie restrykcyjnych diet. Jest to zjawisko, które niesie ze sobą wiele negatywnych konsekwencji zarówno w zdrowiu fizycznym, jak i psychicznym i może prowadzić do rozwinięcia zaburzeń odżywiania bądź innych jednostek, np. Depresji. Oczywiście jest to forma bardzo skrajna i również niesprzyjająca zdrowiu, ale z pewnością znajdą się osoby, którym tego rodzaju treści pozwolą wyjść z błędnego koła odchudzania i nadmiernej koncentracji na niskiej masie ciała oraz dietach. Piętnuje z kolei osoby z większą masą ciała, każdego dnia przekonując je, że muszą schudnąć, co często generuje dużo nieprzyjemnych emocji, w tym lęk, niepokój czy wstyd.5. Czy to w ogóle jaki jest związek eating broadcastów z pornografią?
Podczas transmisji jedzenia widzowie mogą zaspokoić swoje kulinarne pragnienia bez rzeczywistego aktu jedzenia – takie rozwiązanie często wykorzystywane jest przez osoby na restrykcyjnych dietach. Dodatkowym aspektem są transmisje na żywo, podczas których oglądający decydują o tym, co mukbanger ma zjeść – zwiększa to odczuwanie zastępczej satysfakcji, a także zmniejsza ochotę na samodzielne jedzenie. Pereira, B. Lee 2019). Mukbang poszedł jednak znacznie dalej i stał się formą tzw. Food pornu (pornografii kulinarnej). Zaobserwowano, że po obejrzeniu eating broadcastu pojawia się nawet poczucie nasycenia. Głośne dźwięki i pokazywanie produktów w kamerze w atrakcyjny sposób tym bardziej przyciągają widzów, którzy nie są zainteresowani samą osobą prowadzącą, a właśnie spożywanym pokarmem (B. Sung, S. W mediach społecznościowych oraz telewizji obejrzeć można wiele programów kulinarnych i wideoblogów przedstawiających konsumpcję jedzenia.6. Inne zagrożenia
Mukbangerzy są często osobami szczupłymi, które poza transmisjami spożywają normalne lub zbyt małe ilości jedzenia, co może skłaniać widzów do myślenia, że nie ma powiązania między sposobem żywienia a sylwetką. Częste epizody objadania się mogą przyczyniać się do zwiększenia masy ciała, otyłości, a w konsekwencji do rozwinięcia licznych chorób cywilizacyjnych oraz pogłębienia izolacji społecznej (G. Ważną konsekwencją oglądania mukbangów jest również negatywny wpływ na wybory żywieniowe społeczeństwa. Ciekawym aspektem są także maniery podczas spożywania posiłku. Hong, S. Bardzo dużym problemem wśród mukbangerów jest kwestia marnowania żywności. Oczywiście większość z nich ląduje później w śmietniku. Dodatkowo autorzy treści mają obowiązek umieszczać informację o niemarnowaniu żywności na początku swoich filmów, aby zachęcić oglądających do podejmowania działań w tym kierunku (L. Yang, G. Wszystkie wymienione wyżej zagrożenia dotyczą widzów, ale najbardziej narażonymi na negatywne konsekwencje w tym przypadku są sami mukbangerzy. Leaf, J. Często obserwowanym zjawiskiem wśród osób regularnie się przejadających jest również deregulacja gospodarki hormonalnej, zwłaszcza w obrębie hormonów głodu (grelina) i sytości (leptyna), przez co mogą rozwinąć się problemy z rozpoznawaniem sygnałów świadczących o stanie najedzenia (A.S. Martínez Moreno, Z. W długoterminowej perspektywie może również dojść do zaburzeń w funkcjonowaniu mózgu, zwłaszcza do problemów z pamięcią (Z.A. Tamashiro 2015). Santonicola i wsp. 2019). Objawami tego stanu są ospałość, problemy z koncentracją, przyspieszone bicie serca czy bóle głowy (K. Podstawowym zagrożeniem płynącym z oglądania mukbangów jest nadmierna konsumpcja żywności i normalizacja przejadania się. Oczywiście jest to nieprawda. Donnar 2017). Poprzez normalizację spożywania dużych ilości wysokoprzetworzonych produktów widzowie zaczynają sięgać po nie coraz częściej i opierać na nich całą swoją dietę, co jest nie bez znaczenia dla stanu zdrowia i samopoczucia. Częste oglądanie eating broadcastów, podczas których prowadzący mlaszczą, jedzą łapczywie i mówią z pełnymi ustami, może wpływać na sposób jedzenia widzów (S. Park 2018). W trakcie swoich transmisji często otwierają kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt produktów, by móc skonsumować różne ich rodzaje. Co ciekawe, w Chinach wprowadzono karę grzywny dla eating broadcasterów, która jest nakładana, gdy spożywają oni duże ilości jedzenia na wizji. Wang, Y. Wang 2022). Najoczywistszym skutkiem ubocznym spożywania tak dużych ilości jedzenia jest ryzyko nadmiernej masy ciała oraz znacznego zwiększenia zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie, a w konsekwencji rozwinięcia otyłości, która prowadzić może do wielu chorób, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca czy miażdżyca (A. Antonio 2017). Espinoza García, A.G. Reyes Castillo 2021). Cordner, K.L. Oczywistymi dolegliwościami pojawiającymi się bezpośrednio po zjedzeniu tak ogromnej ilości jedzenia są mdłości i wymioty, ale także wzdęcia, zaparcia i gazy (A. U niektórych osób w wyniku częstego przejadania się może rozwinąć się zjawisko hipoglikemii reaktywnej, czyli gwałtownego obniżenia poziomu glukozy we krwi po posiłku. Stuart i wsp. 2013). Może to powodować napady objadania się i rozwinięcie zaburzeń odżywiania, np. Bulimii.
