Szukaj
Język
Miód i jego właściwości
Spis treści
1. Miód – czym jest?
Jeżeli spożywamy 21 g miodu (1 łyżka) dostarczymy 64 kcal, 0, 06 g białka oraz 17, 3 g węglowodanów. Zawartość poszczególnych składników odżywczych będzie się różnić w zależności od rodzaju miodu, terminu czy też miejsca jego zbioru. W jego skład wchodzą: – węglowodany – 77%, z czego 38% to fruktoza, 30% glukoza, 0, 8–7, 7% sacharoza, ok. 4–5% fruktooligosacharydy w zależności od rodzaju miodu; – woda – 18%; – kwasy organiczne – 0, 05–1, 2% (glukonowy, jabłkowy, cytrynowy); – białka – 0, 3% (miód w zależności od rodzaju zawiera ok. 20 aminokwasów, z czego najważniejsza jest prolina); – enzymy: inwertaza, amylazy, oksydaza glukozy; – polifenole (ich skład w dużej mierze zależy od rodzaju i rejonu, wyróżniamy kwasy fenolowe takie jak wanilinowy i kawowy oraz flawonoidy, m.in. Kwercetyna, kemferol); – witaminy (niewielkie ilości tiaminy, ryboflawiny, pirydoksyny, kwasu pantotenowego, biotyny, kwasu foliowego oraz kwasu askorbinowego); – składniki mineralne (potas, żelazo, sód, wapń, magnez, fosfor, ich ilość wynosi 0, 04% w miodach jasnych i 0, 2% w miodach ciemnych); – olejki eteryczne. W sprzedaży występują różne rodzaje miodu, m.in. Nektarowy, spadziowy i mieszany oraz płynny i stały. Dyrektywa Rady Europejskiej 2001/110/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. Określa miód jako naturalną słodką substancję wytwarzaną przez pszczoły z nektaru kwiatów lub z wydalin żywych części roślin, lub też wydzielin owadów ssących soki żywych części roślin, które pszczoły zbierają, przenoszą i łączą ze specyficznymi substancjami własnymi, składają i pozostawiają do dojrzewania w plastrach.2. Lekarstwo na wiele schorzeń
Do powstawania nadtlenku dochodzi również w trakcie przechowywania miodu. Ciekawostką jest, że po rozcieńczeniu miodu z wodą jego aktywność antybiotyczna wzrasta 220 razy w zestawieniu z aktywnością antybiotyczną miodu nierozcieńczonego. Dzięki tym właściwościom miód może pomóc w walce z takimi drobnoustrojami jak gronkowce, paciorkowce, Escherichia coli, Salmonella, laseczki wąglika, prątki gruźlicy, rzęsistek pochwowy, grzyby. Udowodniono, że zastosowanie miodu i gentamycyny w zakażeniu Staphylococcus aureus wzmocniło efekt działania antybiotyku. Miody rzepakowy, lipowy, wrzosowy, wielokwiatowy, spadziowy z drzew iglastych mogą pomóc w takich schorzeniach układu oddechowego jak ostre lub przewlekłe zapalenia migdałków lub gardła, chrypka, ostre lub przewlekłe zapalenia śluzówki nosa lub zatok przynosowych, ostre lub przewlekłe zapalenia oskrzeli. Układ krążenia wspomagają miody rzepakowy, lipowy, gryczany, wielokwiatowy, nektarowo-spadziowy. Miody gryczany, wrzosowy, spadziowy, nektarowo-spadziowy, akacjowy mogą mieć wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego. Miód ze względu na zawartość polifenoli działa korzystnie w walce z wolnymi rodnikami, których nadmiar prowadzi do powstawania stresu oksydacyjnego. Dzięki tym właściwościom miód może zmniejszać lub nawet całkowicie usuwać obrzęk, zaczerwienienie, zmiany, które towarzyszą stanom zapalnym skóry oraz alergiom. Wiele badań potwierdza także hipoglikemiczne działanie miodu, dlatego może być stosowany przez osoby chore na cukrzycę. Z glukozy i tlenu powstają kwas glukonowy oraz nadtlenek wodoru, który ma silne działanie antybiotyczne. Enzym oksydaza glukozy jest wrażliwy na działanie promieni słonecznych, traci również swoje właściwości po ogrzaniu. Za działanie przeciwdrobnoustrojowe miodu odpowiadają również lizozym, flawonoidy oraz olejki eteryczne, które występują w miodzie w nieznacznych ilościach. Miód może wspomagać działanie niektórych antybiotyków. Według badań najwyższą aktywność przeciwdrobnoustrojową wykazują miody nawłociowy, gryczany i nektarowo-spadziowy, natomiast najniższą miody wielokwiatowe, nektarowe oraz akacjowe. Miody lipowy, wielokwiatowy, nektarowo-spadziowy wspomagają działanie układu nerwowego, działają uspokajająco i nasennie, poprawiają czynności ośrodkowego układu nerwowego, poprawiają jakość snu, osłabiają działanie wielu używek (kawy, alkoholu, tytoniu). Zwiększają wydajność skurczu mięśnia sercowego, rozszerzają naczynia wieńcowe, obniżają ciśnienie tętnicze, normalizują rytm serca, łagodzą ból w okolicy serca poprzez zmniejszanie napięcia nerwowego. Łagodzą zapalenia żołądka w chorobie wrzodowej, normalizują czynność wydzielniczą i motoryczną żołądka, wspomagają gojenie nadżerek błony śluzowej w przypadku wrzodów, chronią błonę śluzową żołądka. Dodatkowo wykazuje działanie przeciwzapalne oraz przyspiesza gojenie się ran. Najlepsze właściwości przeciwzapalne wykazują miody ciemne, które zawierają najwięcej związków fenolowych. Miód posiada silne właściwości antybiotyczne, które wynikają m.in. Z zwartości oksydazy glukozy – enzymu, który jest wprowadzany do miodu przez pszczoły wraz z wydzieliną gruczołów gardzielowych.
