Szukaj
Język
Liszajec zakaźny – czym jest?
Spis treści
1. Czym jest liszajec zakaźny?
Zakażenie liszajcem może mieć charakter pierwotny i wtórny. Choroba ta zazwyczaj ma łagodny przebieg, trwa maksymalnie kilkanaście dni. Warto również wspomnieć o licznych powikłaniach, które mogą wynikać z źle poprowadzonego leczenia bądź braku terapii. Równie częstym skutkiem przebytego schorzenia jest powstanie blizn. Schorzenie to dotyka zarówno dzieci, jak i osoby starsze. W przypadku tego drugiego mowa tutaj głównie o bezpośrednim kontakcie z osobami zarażonymi tą chorobą i należącymi do nich przedmiotami. Jednak w przypadku nieleczonego liszajca proces chorobowy może trwać nawet kilka tygodni. Do najczęstszych następstw tej choroby należą takie schorzenia jak posocznica, zwana inaczej sepsą, szkarlatyna oraz stan zapalny kłębuszków nerkowych i naczyń krwionośnych układu moczowego. Liszajec zakaźny jest chorobą skóry, której podłożem jest infekcja bakteryjna.2. Liszajec zakaźny – przyczyny
Niejednokrotnie spotyka się odmiany choroby będące efektem obecności obu tych bakterii, które atakują głównie skórę. Objawy bardzo często pojawiają się na różnych obszarach jednocześnie. Mowa tu o elementach, które zwiększają ryzyko choroby. Przykładami mogą być ukąszenia przez owady, wysypka czy skaleczenia powstałe podczas zabiegów kosmetycznych lub chirurgicznych, – leki zaburzające działanie układu odpornościowego, – niewłaściwą higienę skóry lub jej całkowity brak, – inne choroby –angina, źle leczona cukrzyca, niewydolność nerek i tarczycy, stan zapalny gardła lub zespół niedoboru odporności; – niewłaściwą dietę i zaburzenia odżywiania – zarówno o charakterze pierwotnym (np. Niedobory witaminowe), jak i wtórnym (np. Alkoholizm, anoreksja, bulimia czy nowotwory przewodu układu pokarmowego). Jego podstawową przyczyną jest zarażenie mikroorganizmami zaliczanymi do paciorkowców z grupy B bądź gronkowcem złocistym. Liszajec zakaźny najczęściej rozwija się w obrębie twarzy (usta i nos), szyi oraz paznokci u rąk. Zwiększone ryzyko zakażenia liszajcem zakaźnym występuje u osób narażonych na działanie czynników predysponujących. Wśród nich wyróżniamy: – czynniki środowiskowe – choroba może częściej rozwijać się w dużych społecznościach i zatłoczonych miejscach, – sport – dyscypliny sportowe wymagające kontaktu z innymi zawodnikami zwiększają ryzyko zakażenia, – klimat – nadmierne ciepło i wilgotność warunkują większe ryzyko wystąpienia liszajca, – urazy – rany i uszkodzenia na skórze zwiększają ryzyko zakażenia wspomnianymi bakteriami. Jak zostało wspomniane, liszajec jest chorobą bakteryjną.3. <extra_id_0> Kategoria <extra_id_1> Kategoria: Leczenie Polski <extra_id_2>
Jednak największą skuteczność przynosi farmakoterapia. Należy aplikować je bezpośrednio na miejsca zmienione chorobowo. Jeśli liszajec rozwija się na znacznym obszarze skóry, należy zastosować doustne antybiotyki. Jednym z podstawowych elementów leczenia tej choroby jest systematyczne przestrzeganie fundamentalnych zasad higieny skóry, a przede wszystkim obszarów objętych zakażeniem. W celu złagodzenia i stopniowego usunięcia powstałych wykwitów skórnych należy stosować maści lub aerozole zawierające antybiotyki. Mowa tutaj o preparatach zawierających bacytracynę, flucydyę lub mupirocynę. Liszajec jest chorobą, która zwykle nie trwa długo i ma łagodny charakter.
