Kuchnie świata – śniadanie japońskie
Spis treści
1. Ogólna charakterystyka kuchni japońskiej
Przez wieki spożywanie mięsa ssaków było zakazane (prócz wieloryba, którego kiedyś klasyfikowano jako rybę). Wtedy też kraj otworzył się na wpływy innych kultur. W kuchni japońskiej nie używa się wielu ziół. Preferowane są delikatne smaki i aromaty. Japończycy znacznie częściej w ulubionych potrawach szukają smaku umami. Warzywa i ryby wybiera się z uwzględnieniem sezonowości. Mięso czerwone można było jeść publicznie dopiero po przełomie w ustroju nazwanym Restauracją Meiji, do którego doszło w drugiej połowie XIX w. Spożycie warzyw nigdy nie było wysokie, a wraz z postępem i wprowadzeniem żywności wysoko przetworzonej stale maleje, ważną rolę odgrywają natomiast wodorosty. Do doprawiania potraw wykorzystuje się głównie sos sojowy, dashi (bulion z suszonej i wędzonej ryby bonito i wodorostów), mirin (płyn powstały z sfermentowanego ryżu oraz wódki ryżowej), ocet, cukier i sól. W tej kuchni tradycyjnej słodkie posiłki mają mały udział. Podstawą diety są ryż, ryby i soja.2. Tradycyjne japońskie śniadanie
Tradycyjna etykieta mówi o niełączeniu produktów, a osoby wierne tradycji, najczęściej starsze, mogą czuć wręcz obrzydzenie, gdy dodatki mieszają się z ryżem. Zazwyczaj jest lekkie, nieduże, bez potraw tłustych i smażonych w głębokim oleju. W miseczkach zazwyczaj znajdują się: – ryż, – ryba, – jaja, – warzywa, – natto, – zupa miso. Śniadanie w Japonii podaje się na tacy, na której znajduje się kilka małych miseczek. Śniadanie przypomina bardziej lunch lub obiad i często składa się z resztek z poprzedniego dnia. Przynajmniej jeden produkt powinien być podany na ciepło. Tradycyjne japońskie śniadanie znacznie różni się od tego, które jest nam znane, np. Owsianki z owocami, jajecznicy lub tostów.3. Poszczególne składniki japońskiego śniadania
O istocie tego składnika świadczy fakt, że słowo „ryż” (gohan) to po japońsku synonim słowa „posiłek”. – najczęściej biały, krótkoziarnisty. Zwyczajowo śniadanie nazywa się asagohan, co oznacza „poranny ryż”, a kolację – bangohan, czyli „wieczorny ryż”. W wielu domach przygotowywany w specjalnych urządzeniach do gotowania ryżu, gotowany klasycznie w wodzie lub na parze.4. <extra_id_0> miso <extra_id_1> miso <extra_id_2> miso <extra_id_3> miso <extra_id_4> miso English: miso
Dodatkowo do zupy często dodaje się tofu, siekaną zieloną cebulkę, grzyby oraz wodorosty wakame. – zupa najczęściej wybierana na śniadanie. Do śniadania zwykle pije się zieloną herbatę, podaną na ciepło lub na zimno. Przygotowana z miso, czyli pasty z fermentowanej soi, oraz dashi, czyli bulionu z suszonej i wędzonej ryby bonito i wodorostów.5. Czy coś się zmieniło
W kuchni japońskiej widoczne są również zachodnie wpływy, z mieszanki kultur powstał shokupan – japoński mleczny, puszysty chlebek, chrupiący na zewnątrz i miękki w środku. Japończycy lubią kroić go na bardzo grube, nawet 3-centymetrowe kromki. Poza tradycyjnymi potrawami opisanymi powyżej w Japonii na śniadanie serwuje się ryżową owsiankę (ulubieniec dzieci), lecz zazwyczaj nie na słodko, a z konserwowanymi warzywami oraz rybami. Sekretem tego chlebka jest zaparzenie mąki wrzącą wodą, co nadaje mu delikatną i puszystą teksturę. Zapiekają go z serem lub podają jako deser – z sosem czekoladowym, z lodami, z bitą śmietaną. Słodkie posiłki na początek dnia jada się rzadko, a jeśli już, najczęściej wybieranymi dodatkami są banan, miód lub imbir.6. Co warto wprowadzić do swojej diety
Duży udział w jadłospisie mają ryby, owoce morza oraz rzadko spotykane w innych kuchniach wodorosty. Duża zaletą kuchni japońskiej jest również częste stosowanie fermentacji jako sposobu konserwacji produktów. Kiszonki często robi się z soi, kapusty pekińskiej, marchwi, białej rzepy i cebuli. Bakterie probiotyczne poprawiają funkcjonowanie układu pokarmowego poprzez regulację pracy jelit i wspomagają odporność organizmu. Częściej niż w innych rejonach świata spożywa się surowe produkty. Należy jednak zwrócić uwagę na dużą zawartość soli w produktach takich jak sos sojowy czy pasta miso. Kuchnia japońska jest uznawana za jedną z najzdrowszych na świecie i z pewnością inspirowanie się nią podczas przygotowywanie śniadania będzie korzystne dla zdrowia. Japończycy są jednym z najdłużej żyjących narodów oraz jednym z najrzadziej zapadających na choroby układu sercowo-naczyniowego. Taka dieta dostarcza o wiele mniej nasyconych, a więcej wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6. Dawniej, zanim poznano inne formy utrwalania i przechowywania żywności, była to konieczność, dziś jest to już metoda tradycyjna. Fermentacja sprawia, że trawienie i wchłanianie składników odżywczych zachodzi sprawniej. W Japonii stawia się na sezonowość produktów oraz ich naturalność. Jeśli poddaje się je obróbce termicznej, jest ona krótka, dzięki temu żywność zachowuje więcej wartościowych składników odżywczych – przede wszystkim witamin. Jest to szczególnie istotne dla osób z nadciśnieniem tętniczym. Tradycyjne japońskie śniadanie spożywane regularnie wspiera układ sercowo-naczyniowy, odporność organizmu oraz stanowi element profilaktyki chorób cywilizacyjnych, w tym otyłości. Wynika to z ich zdrowego stylu życia i stosowanej diety.