Szukaj
Język
Kręcz szyi – co to jest?
Spis treści
1. Czym jest kręcz szyi?
W praktyce klinicznej wyróżnia się kilka podziałów obecnie istniejących kręczów szyjnych. Kręcz szyi jest schorzeniem narządu ruchu wynikającym z jednostronnego zaburzenia mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Jeden z podziałów wyróżnia kręcze wrodzone i nabyte, natomiast inny klasyfikuje te schorzenia jako kostno- i mięśniopochodne. Choroba ta, nazywana również skrzywieniem szyi, może dotyczyć zarówno prawej, jak i lewej strony ciała.2. Kręcz szyi – przyczyny
Oznacza to, że ich przyczyny nie są do końca znane. Kostnopochodne skrzywienia szyi rozwijają się natomiast na skutek genetycznych wad kośćca lub w przebiegu choroby Klippla-Feila. W tym modelu patologii bardzo częstym powodem są stany zapalne obejmujące struktury znajdujące się w obrębie szyi (np. Migdałki bądź węzły chłonne) lub wyrostek sutkowy. Uczeni niejednokrotnie wskazują, że kręcz szyjny może być spowodowany wadami wzroku i słuchu, patologiami układu nerwowego, chorobami mięśni i stanami prowadzącymi do zmniejszenia ich napięcia. Równie często guzy nowotworowe oraz choroby szpiku mogą skutkować zaburzeniem w obrębie mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Większość odnotowanych schorzeń tego typu ma podłoże idiopatyczne. W przypadku wrodzonego kręczu szyjnego o podłożu mięśniowym najczęstszymi przyczynami są urazy okołoporodowe, patologiczne położenie głowy dziecka w łonie matki lub zaburzenie rozwoju naczyń krwionośnych zaopatrujących mięsień, co powoduje jego zwłóknienie. Zupełnie inne są przyczyny nabytego kręczu szyi. Innymi równie częstymi przyczynami nabytych skrzywień szyi mogą być choroby narządu ruchu, jak dyskopatie czy schorzenia reumatyczne o charakterze zmian zwyrodnieniowych. Wśród przyczyn wymienia się także nagłe ruchy bierne lub czynne szyi i patologiczna postawa ciała. Etiologia kręczu szyjnego jest bezwarunkowo związana z charakterem i rodzajem schorzenia.3. <extra_id_0> Kategoria <extra_id_1> Kategoria: Leczenie Polski <extra_id_2>
Zapis EMG wykazuje aktywność elektryczną mięśni w trakcie wykonywania pracy. Terapia kręczu szyjnego ma na celu nie tylko złagodzenie dolegliwości, ale też znalezienie przyczyny wywołującej ten patologiczny stan. Jednocześnie warto pamiętać o wzmacnianiu rozciągniętej części szyi, aby uniknąć wystąpienia dysbalansu mięśniowego. Najczęściej stosuje się naświetlania lampą sollux lub bioptron, ciepłe okłady bądź laseroterapię. Mówiąc o leczeniu kręczu szyi, nie można zapomnieć o prawidłowej diagnostyce tej jednostki chorobowej. Równie pomocne mogą okazać się zdjęcia wykonane metodą RTG lub MRI. Podstawowym elementem jest przede wszystkim gimnastyka korekcyjna ukierunkowana na rozciąganie nadmiernie napiętych struktur. Oprócz tego warto zastosować zabiegi fizykalne bazujące na bodźcach cieplnych, które zdetonizują przykurczone mięśnie. W skład postępowania terapeutycznego wchodzą także: – masaże szyi; – kinesiotaping (aplikacja detonizacyjna); – farmakoterapia (leki zmniejszające napięcie mięśniowe, przeciwbólowe lub toksyna botulinowa); – zaopatrzenie ortopedyczne w postaci szyn i gorsetów warunkujących prawidłowe ustawienie karku. W tym przypadku najlepszym badaniem różnicującym tę chorobę z innymi patologiami (mowa tu między innymi o nerwiakowłókniakowatości, ropniu zagardłowym oraz zapaleniu węzłów chłonnych szyi) jest elektromiogram.
