Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Kolano skoczka – objawy i leczenie

Strona główna Artykuły Kolano skoczka – objawy i leczenie

Kolano skoczka – objawy i leczenie

U osób młodszych typowym schorzeniem jest zapalenie guzowatości kości piszczelowej (choroba Osgooda-Schlattera) lub zapalenie zlokalizowane na dystalnym biegunie rzepki (choroba Sindinga-Larsena-Johanssona). Pod tym pojęciem kryją się dolegliwości bólowe związane z zapaleniem ścięgna rzepki. Przeciążenia aparatu wyprostnego określane są jako „kolano skoczka”.

Spis treści

1. Kolano skoczka – pierwsze symptomy i przyczyny

Krótki odpoczynek zwykle przynosi ulgę. Według jednej z teorii jest to rezultat pogłębiającego się uszkodzenia ścięgna wskutek sumowania się mikrourazów związanych z powtarzanymi ruchami. Początkowo zapalenie ścięgna rzepki objawia się bólem zlokalizowanym z przodu kolana. Uraz ten bardzo często występuje wśród siatkarzy i lekkoatletów. Istotną przyczyną częstszego występowania opisywanych dolegliwości jest prowadzenie treningów na twardej nawierzchni. Symptomy pojawiają się podczas wielokrotnych treningów biegowych lub skokowych bądź wkrótce po nich.

2. Czynniki zwiększające ryzyko urazu

Dodatkowo brak prawidłowej stabilizacji stawowej i odpowiednich strategii ruchowych podczas skakania i lądowania może przyczyniać się do zaistnienia urazu. Mężczyźni są bardziej narażeni na wystąpienie zapalenia ścięgna rzepki. Powiększenie ciała tłuszczowego ma również związek ze zwiększonym ryzykiem urazu. Przyjmuje się również, że zmniejszenie rozciągliwości mięśni kulszowo-goleniowych oraz sztywność mięśnia czworogłowego uda mają związek z występowaniem omawianego urazu.

3. <extra_id_0> - <extra_id_1> Leczenie rehabilitacja Polski <extra_id_2> - <extra_id_3> - <extra_id_4> -

Jeśli stwierdzimy obecność któregoś z nich, warto podjąć starania w celu ich wyeliminowania. W pierwszej fazie skupiamy się na złagodzeniu dolegliwości bólowych. Na tym etapie warto wprowadzić ćwiczenia izometryczne polegające na utrzymywaniu napięcia mięśnia czworogłowego w wyproście: 10–15 sekund napięcia, 4 powtórzenia dwa razy dziennie. W tej fazie skupiamy się na poprawie siły, mocy i funkcjonalnej pracy. Wszelkiego rodzaju ćwiczenia w wykrokach, ewentualnie z dodatkowym obciążeniem czy chodzenie po schodach, będą adekwatne w tej fazie rehabilitacji. W tym okresie rehabilitacji skupiamy się na treningu aktywności specyficznych dla danej dyscypliny. Najlepszym doradcą w kwestii progresji treningu i regeneracji uszkodzeń jest nasz organizm. Większość z nas uprawia sport dla przyjemności, dlatego zachowajmy zdrowy rozsądek, aby móc cieszyć się przez długi czas możliwością trenowania. Warto również zwrócić uwagę na obecność czynników ryzyka, które zostały wymienione w pierwszej części niniejszego artykułu. W przypadku wystąpienia urazu zalecam progresję ćwiczeń mającą na celu złagodzenie dolegliwości. W tym celu możemy zastosować okłady z lodu lub kompresy żelowe. Druga faza – wzmacnianie siły mięśniowej. W tym celu zaleca się wykonywanie wyciskania nogami na suwnicy: 4 serie po 6–8 powtórzeń, 3–5 razy w tygodniu. Jeśli opanujemy zadania z poprzednich faz, możemy przejść do kolejnej fazy. Warto na tym etapie wdrożyć ćwiczenia plyometryczne, które łączą pracę ekscentryczną z pracą koncentryczną – podskoki, wyhamowywanie ruchu, pracę ekscentryczną – czyli ćwiczenia z wydłużaniem mięśni, np. Schodzenie po schodach, i ćwiczenia ze zmianą kierunku ruchu. Powinniśmy uczyć się rozpoznawać jego sygnały i na ich podstawie dokonywać modyfikacji treningu. Jeśli zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy w trakcie ćwiczeń, warto udać się do specjalisty, który powie, jak sobie radzić z tym problemem, i być może uchroni nas od przymusowej przerwy w treningach.
Autorem artykułu jest Dietspremium