Szukaj
Język
Insulinooporność – wiesz co to jest?
Spis treści
1. Insulina – co to za hormon
Jest to również jeden z najbardziej anabolicznie działających hormonów w naszym organizmie. Gdy stężenie glukozy we krwi przekroczy normę 2-3-krotnie, dochodzi do gwałtownego wyrzutu insuliny, aby obniżyć jej poziom. Wydzielanie insuliny zwiększa się pod wpływem: – dużego wysiłku, – aminokwasów takich jak lecytyna i arginina, – adrenaliny, – głodu. Zostają również przyspieszone metabolizm węglowodanów, synteza białek i synteza kwasów tłuszczowych, co pozwala na wzrost mięśni lub przyrost tkanki tłuszczowej, jeżeli nie wykorzystamy odpowiednio nadmiaru kilokalorii. Odpowiedzialna jest za regulowanie poziomu glukozy we krwi. Krążąca we krwi insulina jest wchłaniana przez tkanki, a maksymalny efekt następuje po 2–4 godzinach. Przyczyną takiego wyrzutu może być zjedzenie ciastka, dużej ilości czekolady czy po prostu wypicie coca-coli. Insulina najmocniej oddziałuje na tkankę tłuszczową, mięśnie oraz wątrobę.Wątrobazmniejsza uwalnianie glukozy i zwiększa jej wchłanianie pod wpływem działania tego hormonu. Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę.2. Skutki insulinooporności
Razem z nadciśnieniem i otyłością insulinooporność przyczynia się do powstania miażdżycy. Wynika z tego, że jest to poważny problem naszej cywilizacji i należy z nim walczyć, a lista przypadłości jest zdecydowanie dłuższa. Istnieje kilkadziesiąt jednostek chorób dietozależnych. Do najczęściej występujących zaliczamy cukrzycę typu II, otyłość, nadciśnienie tętnicze, miażdżycę, niektóre nowotwory, zapalenia jelit, alergie. Często jest to pierwszy krok podejmowany przez specjalistów. Wówczas dieta stanowi doskonały fundament pod leczenie farmakologiczne prowadzone przez lekarzy. W zależności od schorzenia zapotrzebowanie na poszczególne składniki również może się zwiększać lub zmniejszać. Uwzględniamy schorzenia, przewlekłe leczenie, zalecenia lekarskie, wyniki badań, co pozwala na lepsze dopasowanie jadłospisu do potrzeb organizmu. Mogą one podlegać wahaniom i w kontekście problemów zdrowotnych i wymagać modyfikacji. Zawsze bierzemy po uwagę preferencje podopiecznego, a w razie potrzeby mamy do dyspozycji wymienniki produktów. Dieta kliniczna to świetny sposób na zapewnienie organizmowi energii i sił do walki z chorobą. Skutkami insulinooporności są otyłość i nadmiar tkanki tłuszczowej, która upośledza również pracę narządów wewnętrznych. Poważną przypadłością jest także niealkoholowe stłuszczenie wątroby. Lekarze wciąż prowadzą badania w tym zakresie. Choroby te powstają w wyniku nieprawidłowego odżywiania i niewystarczającej aktywności fizycznej – innymi słowy, są możliwe do uniknięcia, jeśli dbamy o zdrowy styl życia. Te choroby dotyczą coraz liczniejszego grona ludzi i wymagają zmiany nawyków żywieniowych. Należy wyeliminować źródło problemu (poprawić dietę, wdrożyć aktywność fizyczną, zadbać o higienę snu czy zredukować źródła stresu), czasem na wczesnym etapie choroby np. Cukrzycy, jest to jedyna i wystarczająca metoda terapeutyczna.Niestety w przypadku schorzenia istniejącego już długi czas, może okazać się niewystarczająca. W stanie chorobowym gospodarka energetyczna organizmu może ulegać zmianom. Podczas opracowywania diet klinicznych, inaczej leczniczych bierzemy pod uwagę wszystkie te zmienne. W zależności od rodzaju problemu dobieramy składniki diety, ustalamy bilans energii, makro i mikroskładników, aby jak najlepiej zaspokoić zapotrzebowanie organizmu.W dietach klinicznych zwracamy baczną uwagę na odpowiednie do potrzeb ustalenie proporcji makroskładników: białka, tłuszczu i węglowodanów. Plan żywieniowy bazuje na łatwo dostępnych nisko przetworzonych produktach, z uwzględnieniem sezonowości warzyw i owoców. Mamy na uwadze komfort użytkowników diety, więc dostosowujemy plany do ich możliwości kulinarnych, czasu pracy i czasu na przygotowanie posiłków. Stwarzamy optymalne warunki, dostarczamy do organizmu wszystkich niezbędnych składników, zapobiegamy niedoborom lub wyrównujemy istniejące, zwiększamy komfort trawienny. Do poważniejszych skutków tej przypadłości można zaliczyć zespół metaboliczny, choroby układu sercowo-naczyniowego oraz cukrzycę typu 2.3. Insulinooporność – jak sobie z nią poradzić
Świetnie sprawdza się też cynamon, który obniża poziom glukozy we krwi. Spożywanie 2 g czarnuszki dziennie dało dobre rezultaty przy obniżeniu poziomu glukozy we krwi na czczo oraz w walce z insulinoopornością. Jest ona dostępna w formie suplementów diety, co ułatwia spożycie odpowiedniej jej ilości. Pierwszą linią obrony będzie również stosowanie naturalnych przypraw takich jakkurkuma, której składniki pomagają w absorpcji glukozy, czy imbir, który zwiększa wrażliwość insulinową. Warto stosować również zioło zwaneczarnuszką. Najlepszym według mnie sposobem jest spożywanie spiruliny, która zwiększa wrażliwość insulinową nawet o 225%. Przede wszystkim należy zmienić złe nawyki żywieniowe i wprowadzić aktywność fizyczną.
