Szukaj
Język
IBS – dolegliwość, na którą lekarze najczęściej wypisują L4
Spis treści
1. Czym jest zespół jelita nadwrażliwego
Aktualnie rozpoznaje się go przy pomocy tzw. Wyróżnia się IBS z biegunkami, zaparciami, postać mieszaną lub niesklasyfikowaną. Zespół jelita nadwrażliwego występuje w całej światowej populacji, ale szczególnie w krajach wysokorozwiniętych. IBS zwykle jest częściej rozpoznawany u kobiet niż u mężczyzn, szczególnie w wieku 20–40 lat. Zespół jelita nadwrażliwego nie tylko pogarsza jakość życia pacjentów, ale także wpływa na sytuację ekonomiczną w systemie opieki zdrowotnej. Inadomi, M.B. Bjorkman 2003). Dawniej IBS nie był uznawany za odrębną jednostkę chorobową. Kryteriów Rzymskich IV. Diagnozę stawia lekarz gastroenterolog. Może być to ściśle związane z niewłaściwym stylem życia. Choroba może, ale nie musi występować rodzinnie. W przeglądzie badań z 2003 r. Stwierdzono, że IBS jest jednym z najczęstszych powodów wizyt w poradniach gastroenterologicznych i co ważniejsze – wypisywania zwolnień przez lekarzy internistów (J.M. Fennerty, D. Zespół jelita nadwrażliwego (IBS, irritable bowel syndrome) to zaburzenie czynnościowe jelit, w którym nawracający ból brzucha występuje średnio przez co najmniej 1 dzień w tygodniu przez ostatnie 3 miesiące i spełnione są minimum 2 z poniższych kryteriów: 1) ma związek z wypróżnieniem, 2) ma związek ze zmianą częstotliwości wypróżnień, 3) ma związek ze zmianą uformowania (wyglądu) stolca.2. <extra_id_0> Translate this page <extra_id_1> Switch <extra_id_2> Polish: Switch <extra_id_3> Switch <extra_id_4> Przejdź na:
Oprócz bólu często występują nadmierne gazy, uczucie przelewania w brzuchu, biegunki i/lub zaparcia. Reakcja organizmu jest jednak kwestią indywidualną. Dolegliwości nie powinny być bagatelizowane, gdyż w przyszłości mogą doprowadzić do poważnych zaburzeń. IBS znacznie pogarsza też kondycję psychiczną pacjentów –może powodować zaburzenia nastroju, a nawet depresję. Ból może mieć zmienną lokalizację, jednak zazwyczaj umiejscawia się w podbrzuszu. Objawy mogą być zależne od przyjmowanego posiłku. Objawy spoza układu pokarmowego to: – ból głowy, – bóle mięśniowe, – ciągłe zmęczenie, – zaburzenia snu, – problemy psychologiczne. Naprzemienne okresy biegunek i zaparć czasami przyczyniają się do wystąpienia żylaków odbytu, czyli tzw. Hemoroidów, lub innych chorób jelit. Podstawowe objawy IBS to ból brzucha i uczucie ogólnego dyskomfortu związane z wypróżnianiem.3. <extra_id_0> - <extra_id_1> - Italiano: <extra_id_2>-
Mimo to można wyróżnić kilka potencjalnych powodów jego powstawania: – zaburzenia osi jelito–mózg, czyli sieci komórek nerwowych, które łączą układ pokarmowy z centralnym układem nerwowym; – dysbioza, czyli zaburzenia równowagi mikrobiologicznej w jelitach; dochodzi do zmiany w składzie bakterii – zmniejszenia liczby bakterii z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium, a zwiększenia liczby bakterii Eschericha coli i Pseudomonas spp.; zmienia się też proporcja między liczbą bakterii z rodzaju Bacteroidetes a Firmicutes; – infekcje żołądkowo-jelitowe, które prowadzą do tzw. Poinfekcyjnego zespołu jelita nadwrażliwego (IBS – PI, post-infectious irritable bowel syndrome); – nadwrażliwość trzewna, czyli zwiększone odczucie bólu w obrębie przewodu pokarmowego; – czynniki genetyczne; – czynniki psychospołeczne. Wyróżnia się dwa rodzaje stresu: krótkotrwały, który powoduje wydzielanie adrenaliny i mobilizuje organizm do „walki i ucieczki”, oraz długotrwały, przewlekły. Silne emocje, traumatyczne doświadczenia, depresja czy stany lękowe zwykle prowadzą do nasilenia objawów zespołu jelita nadwrażliwego. Przyczyny powstawania zespołu jelita nadwrażliwego są złożone i nie do końca jasne. Jedną z przyczyn jest również stres, który może zarówno wyzwalać objawy IBS, jak i je nasilać. Pierwszy z nich jest niezbędny do codziennego funkcjonowania, natomiast drugi negatywnie wpływa na zdrowie i może przyczyniać się do powstawania IBS. W dzisiejszych czasach trudno całkowicie uniknąć narażenia na stres, dlatego dużo mówi się o jego redukcji i skupieniu się na technikach, które pozwolą sobie z nim radzić. Wiadomo jednak, że nie ma jednego konkretnego czynnika wyzwalającego objawy.4. <extra_id_0> Dieta <extra_id_1> Dieta Polska: <extra_id_2> Dieta Polski
Dużą rolę odgrywa też właściwe nawodnienie organizmu. Do grupy FODMAP zalicza się fruktozę, laktozę, fruktany, galaktooligosacharydy i alkohole polihydroksylowe (sorbitol, mannitol, ksylitol). Pierwsza faza diety trwa zazwyczaj 6–8 tygodni i polega na unikaniu produktów bogatych w FODMAP. Trwa do momentu przetestowania wszystkich produktów i rozszerzenia diety. Dietoterapia powinna być stosowana pod nadzorem dietetyka, gdyż nieprawidłowo zbilansowany jadłospis może prowadzić do niedoborów pokarmowych. Halmos i wsp. Opublikowali badanie, w którym wzięło udział 30 pacjentów z zespołem jelita nadwrażliwego i 9 zdrowych osób. Po 7 dniach jej stosowania objawy były znacznie mniej nasilone (E. Modyfikacje żywieniowe dobiera się w zależności od współistniejących objawów, takich jak wzdęcia, biegunki czy zaparcia. Szczególną rolę odgrywa frakcja błonnika nierozpuszczalnego w wodzie. Źródłem tłuszczu powinny być oleje roślinne, orzechy i pestki. W leczeniu zespołu jelita nadwrażliwego w postaci z dominującą biegunką stosuje się dietę łatwostrawną z ograniczeniem błonnika pokarmowego. Źródłem białka powinny być chude mięso i ryby. Tłuszcze zwierzęce należy ograniczać na korzyść tłuszczów roślinnych. Dozwoloną obróbką termiczną jest gotowanie na wodzie/parze lub pieczenie bez dodatku tłuszczu. Zdarza się, że u pacjentów zmagających się z IBS występują dodatkowo alergie i nietolerancje pokarmowe. Prawidłowo zbilansowany jadłospis to ważny element leczenia zespołu jelita nadwrażliwego, ponieważ objawy mogą być zależne od stosowanej diety. W zespole jelita nadwrażliwego złotym standardem jest dieta L-FODMAP, która opiera się na żywności o niskiej zawartości fermentujących węglowodanów. Dieta składa się z trzech faz: eliminacji, reintrodukcji i stabilizacji. Faza druga to ponowne wprowadzania produktów z wysoką zawartością FODMAP w celu ustalenia tolerancji. Ostatni etap trwa przez resztę życia i ma na celu spożywanie jedynie tolerowanych produktów. E. Uczestnicy przez 21 dni stosowali dietę o niskiej zawartości FODMAP lub dietę klasyczną. 70% pacjentów z IBS zgłosiło poprawę samopoczucia podczas stosowania diety o niskiej zawartości FODMAP. Halmos i wsp. 2014). W przypadku zaparć należy zastosować dietę bogatą w błonnik pokarmowy. W jadłospisie powinny znaleźć się warzywa i owoce (gotowane lub surowe, w zależności od tolerancji), pieczywo razowe, kasze, płatki zbożowe i otręby, fermentowane produkty mleczne (np. Kefir), pełnowartościowe białko, czyli chude mięso, ryby, nabiał i dodatkowo suche nasiona roślin strączkowych, jeśli nie nasilają objawów. Należy wypijać minimum 2 l płynów dziennie. W jadłospisie powinno się uwzględnić młode warzywa, dojrzałe owoce, pieczywo pszenne lub graham oraz drobne kasze (kuskus, manna, owsiana, kukurydziana). U niektórych osób nabiał może nasilać biegunkę, co bywa związane z nietolerancją laktozy. Oleje należy dodawać do potrawy po obróbce termicznej (np. Dodać oliwę dopiero po upieczeniu ryby). W IBS mieszanym i niesklasyfikowanym należy dobierać produkty w zależności od pojawiających się objawów. Wówczas plan żywieniowy powinien być ubogi w produkty, które powodują dolegliwości (np. Laktoza, gluten). Plan żywieniowy powinien być przygotowany indywidualnie, nie można zapominać o ogólnych zasadach zdrowego żywienia, czyli m.in. Regularnym spożywaniu posiłków, ograniczeniu alkoholu i innych używek, unikaniu bardzo ostrych produktów i tłustych potraw.
