Szukaj
Język
Glicyna na koncentrację i pamięć
Spis treści
1. Glicyna – informacje ogólne
Pod powyższą nazwą kryje się organiczny związek chemiczny, który jest zaliczany do grona standardowych aminokwasów biogennych. Uważany jest za najprostszy związek ze wspomnianej grupy. Glicyna jest również neurotransmiterem - substancją odpowiedzialną za pośrednictwo w przekazywaniu sygnału z ośrodkowego układu nerwowego. Glicyna jest także związkiem endogennym. Oznacza to, że nasz organizm jest zdolny do jej samodzielnej syntezy. Produkcja może zachodzić z takich substancji jak alanina, cholina, glikosalan, glutaminian czy seryna. Ponadto można ją spotkać w białkach (gdzie stanowi aż 7, 2%), a także w kolagenie. W przypadku tego ostatniego glicyna stanowi przeszło 30% wszystkich aminokwasów, które go tworzą. Glicyna występuje też w naturalnym pożywieniu, zarówno w produktach pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Okazuje się więc, że urozmaicona dieta będzie idealnym rozwiązaniem, aby zapewnić sobie stałą suplementację tym aminokwasem.2. Właściwości glicyny
Glicyna jest związkiem wpływającym na funkcjonowanie układu nerwowego. W związku z tym odpowiada on za niwelowanie oznak depresji oraz poprawia jakość snu. Usprawnienie przekazu sygnałów do układu nerwowego wpływa nie tylko na poprawę jego funkcjonowania, ale dodatkowo działa korzystnie na koncentrację i pamięć. Oprócz oddziaływania na układ nerwowy, glicyna posiada szereg innych zalet. W literaturze fachowej najczęściej wymienia się: – udział w syntezie erytrocytów, hemoglobiny i składników kwasów nukleinowych; – obecność w procesach detoksykacyjnych organizmu; – uczestnictwo w biosyntezie glukozy i kreatyny; – działanie antyskurczowe i przeciwzapalne. Glicyna jest również substancją, która z powodzeniem znajduje zastosowanie w medycynie. Jest wykorzystywana w przypadku takich przypadłości jak wrzody, kontuzje, problemy z prostatą, łagodny przerost gruczołu krokowego, choroba zwyrodnieniowa, choroby nerek, a także stanowi jeden z elementów profilaktyki przeciwnowotworowej. Glicyna jest substancją, która nie występuje samodzielnie. Stanowi jednak składnik licznych suplementów oferowanych aktualnie na rynku. Bardzo często można ją spotkać w składzie boosterów testosteronu, stacków kreatynowych, mieszanek aminokwasowych bądź produktów węglowodanowo-białkowych. Przyjmuje się, że suplementacja glicyny powinna wynosić od 1 do 3 g produktu zawierającego ją w swoim składzie. W przypadku leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów należy stosować dwie dawki preparatu w wyso-kości 5 g, gdzie każda z porcji powinna być przyjmowana rano i wieczorem. Z kolei w terapii łagodnych przerostów gruczołu krokowego zaleca się stosowanie od 390 do 780 mg glicyny w postaci właściwie skomponowanej diety. Niedobory glicyny są bardzo rzadkie ze względu na wspomnianą zdolność organizmu do jej samodzielnej syntezy. Braki odnotowuje się w przypadku stanów długotrwałego i dużego niedoboru białka w diecie oraz chorób, które temu towarzyszą. Najczęstszymi objawami nieprawidłowej suplementacji, która zazwyczaj wynika z przekroczenia dozwolonych dawek są biegunki, nudności, senność oraz wymioty. Warto również wspomnieć o realnym zagrożeniu w przypadku osób chorujących na schizofrenię. Istnieją potwierdzone dowody na niekorzystne działanie glicyny łączonej z lekiem zwanym klozapiną, który stosowany jest w trakcie leczenia tej choroby. Badanie z 2011 roku, które zostało przeprowadzone w Polsce, miało na celu udowodnienie korzyści ze stosowania glicyny w leczeniu przeciw-psychotycznym. Materiałem badawczym była grupa 32 chorych (3 osoby odpadły w trakcie badań) w wieku od 18 do 55 lat. Eksperyment trwał 10 tygodni i został podzielony na trzy części. Pierwsza trwała 14 dni i w trakcie jej trwania dokonywano obserwacji stabilności psychicznej pacjentów. Przez kolejne 6 tygodni prowadzono suplementację preparatem glicynowym w dawce 60 g na dobę (dotychczas przyjmowane leki były podawane w niezmienionych ilościach). Trzecia i zarazem ostatnia część miała miejsce 2 tygodnie po zakończeniu przyjmowania glicyny. Jej celem była ocena stanu psychicznego oraz uzyskanych efektów. Wyniki badania potwierdziły skuteczność stosowania glicyny w terapii psychiatrycznej. Objawy uległy złagodzeniu, a jedynie u 5 pacjentów odnotowano występowanie niepożądanych objawów w postaci nudności.
