Szukaj
Język
Fat but fit – co oznacza ten termin
Spis treści
1. Zdrowie kości
Odwrotny wpływ na kościec ma aktywność fizyczna. Torres-Costoso i wsp. Postanowili sprawdzić, czy u osób z nadmiarem tkanki tłuszczowej, lecz charakteryzujących się dobrą wydolnością fizyczną (CRF) można stwierdzić większą gęstość mineralną kości w zestawieniu z osobami ze słabą wydolnością fizyczną. Oceniono ich masę ciała, skład ciała, gęstość mineralną kości. Test ten polega na wahadłowym biegu (tam i z powrotem) na odcinku 20 m. Z upływem czasu tempo zwiększa się. Pozwala to ocenić poziom wytrzymałości tlenowej. Nadmiar tkanki tłuszczowej jest czynnikiem ryzyka osteoporozy. Biorąc to pod uwagę, A. Grupę badaną stanowili studenci w wieku 18–30 lat. Sprawdzono także siłę mięśni (testem hand grip) oraz CRF (wielostopniowym testem wydolności, beep test). Trasa musi zostać pokonana pomiędzy dwoma sygnałami wydawanymi przez program. Test trwa do momentu rezygnacji uczestnika z powodu wyczerpania, a wyniki porównuje się z normami w tabelach. W badaniu wykazano, że osoby z dobrą wydolnością fizyczną i lepszą siłą mięśni niezależnie od procentowej zawartości tłuszczu w organizmie charakteryzowały się znacznie większą gęstością kości w zestawieniu z osobami niewytrenowanymi. Niekorzystnie na szkielet oddziałuje nie tylko większe obciążenie masą ciała, ale także cytokiny prozapalne wytwarzane przez adipocyty.2. Choroba wieńcowa
Loprinziego. 766 osób z chorobą wieńcową podzielono na kilka grup: – masa ciała w normie, nieaktywne fizycznie, – nadwaga, nieaktywne fizycznie, – otyłość, nieaktywne fizycznie, – masa ciała w normie, aktywne fizycznie, – nadwaga, aktywne fizycznie, – otyłość, aktywne fizycznie. Okazało się, że aktywność fizyczna może zwiększać szansę na przeżycie. Aktywność fizyczna może także prawdopodobnie zmniejszać ryzyko zgonu u osób z chorobą wieńcową. W czasie obserwacji (86 miesięcy) zmarło 301 osób. Statystycznie u osób aktywnych fizycznie występowało istotnie niższe ryzyko zgonu, niezależnie od masy ciała. Tak wynika z obserwacji P.D.3. Czy to w ogóle czy można być fat but fit?
Duncan przeanalizował dane z badania NHANES ponad 4, 5 tysiąca osób w wieku 20–49 lat dotyczące masy ciała i wydolności fizycznej. Niestety osobie z nadmiarem tkanki tłuszczowej znacznie trudniej osiągnąć dobrą wydolność fizyczną niż osobie z masą ciała w normie. Duncan, wśród osób otyłych 20% wykazywało niski poziom CRF, ale aż 80% wykazywało poziomy od średniego do wysokiego. Daje to nadzieję, że pomimo nadmiaru masy ciała można osiągnąć nawet wysoką wydolność fizyczną. W badaniach pojawia się określenie MHO – metabolically healthy obese, czyli osoby otyłej z prawidłową wrażliwością na insulinę i profilem lipidowym. R.E. Kruk w pracy poglądowej dotyczącej konsekwencji otyłości podają, że badania dotyczące MHO są sprzeczne. Inne z kolei przeczą temu i wykazują, że otyłość, nawet jeśli nie towarzyszą jej zaburzenia metaboliczne, jest czynnikiem ryzyka zaburzeń pracy serca i cukrzycy typu 2. Czy bycie fat but fit rzeczywiście chroni przed konsekwencjami nadwagi? Wszystkie badania poświęcone tej tematyce są badaniami obserwacyjnymi, co oznacza, że mimo zidentyfikowania korelacji między czynnikami nie ma pewności, że jest to związek przyczynowo-skutkowy. Badania wskazują, że tak, jednak nie jest to zjawisko powszechne. Oszacował, że zaledwie 8, 9% dorosłych mieszkańców Stanów Zjednoczonych spełnia kryterium fat but fit. Jak podkreśla G.E. Wśród osób z nadwagą 12, 5% wykazywało niski poziom CRF, natomiast 87, 5% wykazywało poziomy od średniego do wysokiego. Nie ma jednak wątpliwości, że nadmiar masy ciała zwiększa potencjalnie ryzyko wystąpienia nadciśnienia, chorób układu krążenia, cukrzycy typu 2. Nie jest to pojęcie ściśle zdefiniowane, oznacza osobę bez zaburzeń metabolicznych, ale z nadmierną masą ciała. Brown i J.L. Niektóre wskazują, że fenotyp MHO jest narażony na ryzyko chorób układu krążenia w takim samym stopniu jak osoba z masą ciała w normie. Jak podają autorzy, szacuje się, że MHO dotyczy zaledwie 3–6% z otyłością. Tego na ten moment nie można stwierdzić. Pewne jest jedynie, że aktywność fizyczna ma korzystny wpływ na zdrowie, niezależnie od wyjściowej masy ciała. G.E.
