Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

<extra_id_0> Nietolerancja nietolerancja Polski. <extra_id_1>

Strona główna Artykuły <extra_id_0> Nietolerancja nietolerancja Polski. <extra_id_1>

Nietolerancja nietolerancja Polski.

Przyczyną powstania nietolerancji jest niedobór enzymu laktazy, służącego do rozkładu cukru mlecznego laktozy. Jak radzić sobie w przypadku wykluczenia z diety mleka i produktów mlecznych? Szacuje się, że w Polsce dotyczy 37% społeczeństwa. Niestrawiony cukier pozostaje w jelicie, co stanowi najczęstszą przyczynę dyskomfortu żołądkowo-jelitowego po spożyciu produktów mlecznych. Nietolerancja laktozy jest problemem globalnym.

Spis treści

1. <extra_id_0> Źródło <extra_id_1> <extra_id_2> Źródła:

Alaktazja, wrodzony niedobór laktazy, to całkowity brak enzymu, jest to schorzenie o podłożu genetycznym. Wtórny niedobór laktazy towarzyszy chorobom przewlekłym i wynika z uszkodzenia kosmków jelitowych. Nietolerancja ma charakter odwracalny, przemija wraz z regeneracją śluzówki jelita. Aktywność laktazy w wieku dorosłym wynosi około 10% aktywności oznaczonej w wieku niemowlęcym. Wyróżnia się całkowity niedobór laktazy, wtórny deficyt enzymu lub hipolaktazję typu dorosłego. Objawy ze strony przewodu pokarmowego pojawiają się po spożyciu najmniejszych ilości laktozy. Następuje w przebiegu ostrych zakażeń żołądkowo-jelitowych (np. Rotawirusa), alergii pokarmowej, celiakii, w przypadku stosowania leków, spożywania alkoholu lub w przebiegu niedożywienia. Ostatnim rodzajem jest hipolaktazja typu dorosłego, czyli niedobór laktazy wynikający ze stopniowego zmniejszania ilości laktazy wraz z wiekiem. Kluczem do zrozumienia nietolerancji laktozy jest znajomość etiologii schorzenia.

2. Jakie są objawy nietolerancji?

Produkty rozkładu wywołują wzdęcia, przelewania, kolki oraz działają drażniąco na przewód pokarmowy, wywołują biegunkę. Niestrawiony cukier zostaje wykorzystany przez bakterie występujące w przewodzie pokarmowym. Przedłużony stan może prowadzić do odwodnienia oraz niedożywienia organizmu. W procesie fermentacji laktozy powstają gazy takie jak wodór, dwutlenek węgla, metan, a także krótkołańcuchowe kwasy organiczne, m.in. Kwasy mlekowy, octowy, propionowy, masłowy.

3. Czy mam nietolerancję?

Polega na podaniu określonej dawki laktozy, a następnie monitorowaniu stężenia wodoru w wydychanym powietrzu. Diagnostyka nietolerancji opiera się na wywiadzie lekarskim, obrazie klinicznym oraz bezpośrednim lub pośrednim badaniu diagnostycznym. Inne badania to pH stolca, badanie aktywności laktazy w bioptacie błony śluzowej jelita cienkiego. Najpopularniejszym badaniem jest wodorowy test oddechowy.

4. Źródła laktozy w diecie

Ukrytym źródłem laktozy są również niektóre leki. Przez wielu producentów dodawana jest do pieczywa, margaryn, zupek instant, przetworów mięsnych. Laktoza jest cukrem mlecznym, pojawia się w mleku i produktach mlecznych.

5. Sposób żywienia – praktyczne rady

Osoby ze zmniejszoną wrażliwością na laktozę mogą spożywać mleko w małych ilościach, w określonych odstępach czasu. Chorzy mogą spożywać produkty mleczne zawierające żywe kultury bakterii, np. Jogurty, kefiry. Dobrym wyborem są sery twarde dojrzewające, tj. Parmezan, cheddar, które zawierają małe ilości laktozy. Sposób żywienia w nietolerancji laktozy uzależniony jest od stopnia reakcji organizmu na produkty mleczne. Spożycie jednorazowej dawki produktu zawierającego 5–10 g laktozy, np. 100–200 ml jogurtu, nie powinno wywołać od razu uczucia dyskomfortu. Bakterie produkują laktazę – enzym po części rozkłada laktozę w przewodzie pokarmowym. Dodatkowo na rynku dostępne są produkty o obniżonej zawartości laktozy, np. Mleko bezlaktozowe czy sery bezlaktozowe. Polega na ograniczeniu spożywania laktozy lub przyjmowaniu jej w niewielkiej ilości przy równoczesnym dostarczaniu enzymu w postaci tabletek, lub wykluczeniu produktów zawierających laktozę.

6. <extra_id_0> Zobacz również <extra_id_1> <extra_id_2> Dieta eliminacyjna

W wyniku wprowadzenia ograniczeń chorzy narażeni są na ryzyko powstania niedoborów pewnych składników odżywczych, takich jak wapń, witaminy B1 i B12. Źródłem wapnia w diecie są m.in. Napoje sojowe fortyfikowane wapniem, mleczko kokosowe, tofu, ryby, szprotki, fasola, nasiona, kapusta włoska, jarmuż, figi, zarodki pszenne. Źródłem witaminy B2 w diecie osób z nietolerancją są napoje sojowe, kasza gryczana, kasza jaglana, płatki owsiane, rośliny strączkowe, brukselka, szpinak, kapusta włoska. Osoby o wysokiej wrażliwości powinny wykluczyć mleko, produkty mleczne i „ukryte źródła laktozy”. Przy ustalaniu planu żywieniowego należy wprowadzić produkty, które dostarczą składników deficytowych. Przyswajalność wapnia z wymienionych wyżej produktów jest niestety niższa niż z mleka i produktów mlecznych. Bogatym źródłem witaminy B12 są mięso, wątróbka, ryby, jaja. Nawet najmniejsze dawki mogą wywołać dyskomfort oraz dolegliwości przewodu pokarmowego.

7. Wpływ poziomu witaminy D na wapń

Aby uzyskać odpowiednią ilość witaminy, wymagana jest ekspozycja słoneczna. Osoby, które nie przebywają na słońcu, wymagają rocznej suplementacji lub dostarczenia witaminy D w okresie od września do końca kwietnia. Rozsądnym działaniem jest sprawdzanie ilości witaminy D poprzez wykonanie badania poziomu 25-hydroksy-witaminy D w surowicy krwi. Poza mlekiem znajduje się w produktach spożywczych takich jak jaja, ryby – przyjmowana jako produkt spożywczy jest jednak niewystarczająca. W umiarkowanych szerokościach geograficznych ekspozycja słoneczna w okresie od maja do sierpnia trwająca 10–15 minut przy odsłoniętych przedramionach oraz dolnej części nóg (bez filtrów) jest wystarczająca. W przypadku dzieci i młodzieży (1–18 lat) w ilości 600–1000 IU/dziennie, dla dorosłych 800–2000 IU/dziennie, dla sportowców 1000–2000 IU/dziennie. Niski poziom witaminy D może zaburzyć wchłanianie wapnia.

Kategorie:
Autorem artykułu jest Dietspremium