Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Dlaczego lubimy słodycze? Naukowcy wiedzą!

Strona główna Artykuły Dlaczego lubimy słodycze? Naukowcy wiedzą!

Dlaczego lubimy słodycze? Naukowcy wiedzą!

Odczuwanie słodkiego smaku i związana z tym przyjemność to cecha wrodzona, obserwowana od urodzenia. Reakcja na słodki smak pojawia się nawet u najprostszych organizmów. Służy pobudzeniu odruchu żywieniowego i zachęca do kontynuowania jedzenia. U ludzi smak słodki wyraźnie wpływa na zachowanie.

Spis treści

1. Badania dotyczące słodkiego smaku

Badania przeprowadzone na wcześniakach i noworodkach wykazały, że są one wrażliwe na smak słodki i preferują go od pierwszego kontaktu. Badania wykazały także, że wcześniaki i noworodki reagują nawet na rozcieńczony słodki roztwór, są w stanie rozróżniać stopnie słodkości i zamiast wody chętniej przyjmują słodki roztwór sacharozy. Od momentu narodzin odczuwany przez nas smak oddziałuje na nasze zachowania w stosunku do jedzenia. Sprawia on, że potrawy są bardziej atrakcyjne. Należy podkreślić, że upodobanie do bardzo słodkich roztworów utrzymuje się w okresie dzieciństwa i dojrzewania, po czym stopniowo zmniejsza się we wczesnym wieku dojrzałym. Przeciętnie zdolność osobnicza do wykrywania słodkiego smaku cukrów i oceny intensywności smaku zmienia się nieznacznie pomiędzy 20. A 80. Rokiem życia. Ponieważ aromat jest głównym składnikiem smaku, spadek czułości węchu oznacza, że starsze osoby mogą bardziej polegać na słodkim smaku w swych preferencjach dotyczących produktów spożywczych. Uczeni uważają, że nasze upodobanie do słodyczy może być związane z ewolucyjnym mechanizmem przeżycia, dziecko akceptuje mleko matki, które ma lekko słodki smak, dzięki zawartej w nim laktozie – głównemu cukrowi mleka ludzkiego. W niektórych badaniach zaobserwowano pozytywną reakcję na smak słodki już w dwie godziny po narodzinach, jeszcze przed pierwszym kontaktem z mlekiem matki. Obserwacje potwierdzają, że wyraz zadowolenia na twarzy po spożyciu substancji o słodkim smaku jest odruchowy i stanowi wrodzoną cechę człowieka. Po okresie niemowlęcym smak słodki jest wykorzystywany do wprowadzania nowych produktów do diety dziecka. Dzieci akceptują nowe smaki i aromaty, gdy potrawy są słodkie lub zawierają składniki o dużej zawartości energii, jak skrobia. Wyjaśnieniem tych upodobań jest fakt, że dzieci potrzebują więcej energii niż osoby dorosłe oraz że upodobanie do słodkości jest cechą rozwoju biologicznego, które zmniejsza się po zakończeniu okresu dojrzewania. W przeciwieństwie do tego czułość węchu obniża się gwałtownie z wiekiem, co pozbawia część osób starszych możliwości cieszenia się aromatami i zapachami żywności. Jednakże upodobanie do tego smaku nigdy nie znika. Właśnie dzięki węglowodanom zawartym w mleku kobiecym, które pobudzają produkcję serotoniny w mózgu, smak kobiecego mleka kojarzy nam się z czymś przyjemnym.

2. Słodki smak i dzisiejszy styl życia

Dzisiejsze rygorystyczne normy bezpieczeństwa żywności sprawiają, że nie musimy polegać na słodkim smaku jako na mechanizmie, który pozwala uznawać pokarmy za bezpieczne. Jednak mimo upływu czasu jedna rzecz pozostaje niezmienna – nasze upodobanie do słodkości. Słodkość, tradycyjny wskaźnik zmysłowy zarówno wartości odżywczej, jak i kalorycznej, zwiększa atrakcyjność danego pokarmu. Małe dzieci preferują pokarmy o większej gęstości energetycznej. Sprawia to, że gęstość energetyczna i przyjemność dla podniebienia są ze sobą powiązane. Pokarmy o niskiej gęstości energetycznej powinny być słodkie, aby były uważane za smaczne. Smak jogurtu słodzonego jest atrakcyjniejszy niż smak jogurtu zwykłego. Kiedy ludzkość odżywiała się wyłącznie produktami naturalnymi, instynktowne mechanizmy psychofizjologiczne w znacznym stopniu zabezpieczały realizację diety zgodnej z potrzebami organizmu. Na skutek zmian preferencji konsumentów wiele pokarmów i napojów uważanych za przysmaki ma smak gorzki, słony bądź kwaśny. Gęstość energetyczna diety jest często wyczuwana dzięki zmysłowi smaku. W istocie pojęcia przyjemności dla podniebienia i dobrego smaku przez długi czas były synonimami słodkich pokarmów. Wynika to głównie z faktu, że słodkość sygnalizuje również obecność kilokalorii, głównego fizjologicznego wzmocnienia dla aktywnego, rozwijającego się dziecka. Zazwyczaj produkty są uważane za smaczne, ponieważ ich gęstość energetyczna jest wysoka. Na ogół słodkie owoce są wybierane częściej niż produkty, które nie są słodkie (np. Szpinak). Nasza dieta i produkcja żywności zmieniły się znacznie od czasów, gdy ludzie polowali i zbierali pożywienie.

3. Dieta a słodki smak – podsumowanie

Reasumując, każdy pokarm i każdy napój mogą być odpowiednie w kontekście zdrowego, aktywnego stylu życia, który obejmuje racjonalną, zrównoważoną dietę i regularne ćwiczenia fizyczne. Ludzie powinni kontrolować wrodzone upodobanie do słodyczy. Jednakże wysokie wskaźniki otyłości u dzieci i osób dorosłych wskazują na potrzebę równoważenia liczby kilokalorii spożywanych i spalanych w trakcie codziennych zajęć. Bezkrytyczne poleganie na mechanizmach psychofizycznych może zaburzyć zbilansowaną dietę i będzie sprzyjać rozpowszechnianiu się chorób dietozależnych, jak np. Otyłość, miażdżyca czy cukrzyca.
Autorem artykułu jest Dietspremium