Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Dieta śródziemnomorska – korzyści

Strona główna Artykuły Dieta śródziemnomorska – korzyści

Dieta śródziemnomorska – korzyści

Dzięki dużej zawartości warzyw i owoców dostarcza wielu cennych witamin, składników mineralnych czy antyoksydantów. Dieta śródziemnomorska uznawana jest za jedną z najzdrowszych diet. Czy jej stosowanie naprawdę ma aż tak dobroczynny wpływ na zdrowie? Jej zasady są powszechnie znane, choć dopiero od niedawna zyskuje coraz większą popularność.

Spis treści

1. Dieta śródziemnomorska – ogólny zarys

Nazwą tą opisywał model żywieniowy większości populacji zamieszkującej basen Morza Śródziemnego. Było to zadziwiające, gdyż w Ameryce, skąd pochodził, skala tego schorzenia niezwykle rosła. Prowadził dalsze obserwacje, dzięki którym wyodrębnił podstawowe zasady diety śródziemnomorskiej: – duża podaż warzyw, każdy posiłek musiał zawierać ich dodatek, – nieznaczna ilość mięsa i produktów mlecznych, – rzadkie spożycie ciast i deserów. Jest to związane z licznymi zależnościami między sposobem odżywiania właśnie w tych konkretnych rejonach a niskim wskaźnikiem wystąpienia chorób dietozależnych czy nowotworów. Termin dieta śródziemnomorska został wprowadzony do literatury medycznej w 1952 r. Przez amerykańskiego lekarza A. Podczas badań zauważył, że wśród osób tych bardzo rzadko występuje choroba niedokrwienna serca. Doszedł do wniosku, że musi istnieć związek między dietą a wysokim stężeniem cholesterolu we krwi i występowaniem chorób serca. Gdy mowa o typowej diecie śródziemnomorskiej, zwykle dotyczy to zwyczajów żywieniowych Greków i mieszkańców południowych Włoch w latach 60. Taki model żywienia wiązał się z wysokim spożyciem nienasyconych kwasów tłuszczowych, a bardzo niskim nasyconych, których źródłem są produkty odzwierzęce. Keysa.

2. Zasady diety śródziemnomorskiej

To właśnie tam obserwowano najniższy wskaźnik umieralności z powodu chorób serca, chorób dietozależnych czy nowotworów. Produkty przetworzone i słodycze pojawiają się w menu bardzo rzadko. Dieta ta jest lekkostrawna, a przy tym charakteryzuje się małym spożyciem kilokalorii. Choć ten sposób żywienia charakteryzuje się dość wysokim spożyciem węglowodanów, to towarzyszy im również dodatek tłuszczu, a także chudego drobiu i ryb, dzięki czemu posiłki zwykle są dobrze zbilansowane. Choć zwyczaje żywieniowe mieszkańców poszczególnych krajów basenu Morza Śródziemnego różnią się, istnieje kilka podobieństw. Do głównych zasad tego modelu żywieniowego zalicza się: – duży udział oliwy z oliwek, a przy tym małe spożycie tłuszczów zwierzęcych, – sporą ilość warzyw i owoców w codziennym menu, – zwiększony udział produktów zbożowych, – duże spożycie nasion roślin strączkowych, – umiarkowane spożycie nabiału, – niezbyt duże spożycie ryb i owoców morza, – niewielką ilość mięsa i jego przetworów. Warto również dodać, że osoby z tego rejonu charakteryzują się również dość dużą aktywnością fizyczną, a także bogatym życiem towarzyskim. Preferowane formy obróbki termicznej to gotowanie, gotowanie na parze, grillowanie czy zapiekanie w folii. Odznacza się również sporą zawartością błonnika. Za modelowy przykład diety śródziemnomorskiej, dobrej dla zdrowia, przyjmuje się zwyczaje żywieniowe populacji Krety z lat 60.

3. Dieta śródziemnomorska – cenne składniki

Można wyróżnić kilka składników charakterystycznych właśnie dla tej diety, których działanie wspierające organizm zostało udowodnione. Ma to związek z dużą ilością warzyw, owoców, ziół i orzechów, które stanowią jej podstawę. Nie ma wątpliwości, że w diecie śródziemnomorskiej znajduje się wiele cennych składników prozdrowotnych.

4. Nienasycone kwasy tłuszczowe, kwas oleinowy

Oliwa zawiera dużą ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych, szczególnie wyróżnia się tutaj kwas oleinowy, jest go w niej najwięcej. Według amerykańskiej Agencji Żywności i Leków codzienne spożycie kwasu oleinowego pozwala zredukować prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę niedokrwienną serca. Dieta śródziemnomorska jest znana głównie z dużej ilości oliwy z oliwek. Kwas ten wspiera zdrowie serca. Ma on również wpływ na obniżenie poziomu cholesterolu LDL, który jest związany z większym ryzykiem wystąpienia miażdżycy. Ten tłuszcz bardzo często kojarzony jest ze zdrowiem, zwłaszcza układu krwionośnego.

5. <extra_id_0> Źródło: <extra_id_1> źródło <extra_id_2>

Sosy pomidorowe i same pomidory to jedne z głównych składników w tym modelu żywieniowym. Wchłania się znacznie lepiej w obecności tłuszczów, których nie brakuje w diecie śródziemnomorskiej. Oznacza to, że zapobiega negatywnym procesom utleniania w organizmie, które mogą prowadzić do powstawania nowotworów. Terlikowska i wsp. 2013). Ten składnik pokarmowy bardzo często gości w diecie śródziemnomorskiej. Ilość likopenu wzrasta po obróbce termicznej, dlatego w zalewach, zupach i sokach jest go więcej niż w surowych warzywach. Likopen ma wysoki potencjał antyoksydacyjny. Wspiera również układ odpornościowy, działa przeciwzapalnie, wzmaga komunikację międzykomórkową (K. Likopen to barwnik, który należy do grupy karotenoidów i odpowiada za czerwony kolor wielu warzyw, w tym pomidorów.

6. <extra_id_0> Źródło: <extra_id_1> źródło:

Oba te produkty pojawiają się w diecie śródziemnomorskiej dość często. Badania wykazały, że może nawet hamować rozwój procesów nowotworowych (A. To roślinny antyoksydant. Resweratrol to polifenol, który wykazuje działanie antyoksydacyjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, przeciwmiażdżycowe, zmniejsza również agregację płytek krwi, co zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia schorzeń układu krążenia. Kopeć i wsp. 2011). Jego duże ilości można znaleźć m.in. W winogronach i produkowanym z nich winie.

7. Wpływ diety śródziemnomorskiej na zdrowie

Od tego czasu powstało wiele licznych badań, które udowodniły jej dobroczynny wpływ na zdrowie. Keys zaprezentował swoje obserwacje dotyczące lepszego stanu zdrowia mieszkańców basenu Morza Śródziemnego. Dieta śródziemnomorska zaciekawiła naukowców już w 1952 r., kiedy doktor A.

8. Układ krwionośny

Dodatkowo zauważono, że wśród populacji stosujących taki model odżywiania zapadalność na choroby układu krwionośnego jest zdecydowanie niższa (A. Dieta śródziemnomorska charakteryzuje się działaniem kardioprotekcyjnym, udowadnia to przede wszystkim Badanie Siedmiu Krajów (Seven Countries Study), a także jego pogłębiona analiza. Cichocka 2005). Przez 25 lat badań naukowcy doszli do wniosku, że osoby, których model żywieniowy najbardziej przypominał tradycyjną dietę śródziemnomorską cechowała mniejsza umieralność z powodu chorób serca.

9. Umieralność

Zwiększenie zgodności o 4 punkty w specjalnie przygotowanym kwestionariuszu wiązało się z obniżeniem umieralności o 12%. Badanie przeprowadzone w 2005 r. Przez A. Za główne kryterium oceny diety uznano wyższy stosunek tłuszczów nienasyconych do nasyconych w diecie (charakterystyczny dla typowej diety śródziemnomorskiej). Trichopoulou i wsp. Na grupie 75000 kobiet i mężczyzn z różnych krajów Europy udowodniło, że model żywieniowy najbardziej zbliżony do diety śródziemnomorskiej wpływa na mniejszą umieralność ogólną.

10. Masa ciała

W badaniu przeprowadzonym na dużej populacji Hiszpanów chciano sprawdzić, jaki wpływ na masę ciała ma dieta zbliżona do diety śródziemnomorskiej. Im więcej punktów otrzymali, tym dieta była bardziej zbliżona do modelu śródziemnomorskiego. Badanie to dowodzi, że stosowanie zasad żywieniowych zbliżonych do zasad diety śródziemnomorskiej ujemnie koreluje z wystąpieniem otyłości. Schroeder i wsp. 2004). Respondenci otrzymali do wypełnienia kwestionariusz, na podstawie którego przyznawane były punkty. Okazało się, że wzrost o 5 punktów wiązał się ze zmniejszeniem wskaźnika masy ciała BMI o 0, 43 u mężczyzn i 0, 68 u kobiet. Istnieje publikacja, która wskazuje na pozytywny wpływ diety śródziemnomorskiej na zapobieganie otyłości (H.

11. <extra_id_0> Przeczytaj więcej na temat: <extra_id_1>. <extra_id_2>

Badania przeprowadzono na grupie prawie 500 kobiet ciężarnych i trwały one 6 lat. Chatzi i wsp. 2008). U tych dzieci ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych zmalało aż o 45%. Wykazano również, że największy wpływ na wystąpienie alergii ma zwiększony udział w diecie czerwonego mięsa (L. Według jednego z badań z 2008 r. Stosowanie diety śródziemnomorskiej przez kobiety w ciąży może mieć również wpływ na zmniejszone występowanie astmy i alergii wśród dzieci w dalszym życiu.

12. Dieta śródziemnomorska – jeden z najlepszych modeli żywieniowych

Idealnie jest dobrym wyborem w profilaktyce schorzeń dietozależnych, głównie schorzeń układu krążenia. Taki model żywieniowy jest bezpieczny zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. To sprawia, że ma bardzo dobry wpływ na cały organizm. Choć kojarzy się z egzotycznymi produktami, duża dostępność produktów z całego świata na sklepowych półkach sprawia, że nie ma problemu z jej stosowaniem. Dieta śródziemnomorska skupia się w dużej mierze na produktach roślinnych, lokalnych i tradycyjnych, przez co obfituje w witaminy, składniki mineralne i prozdrowotne.
Zródło

Bawa S., Gajewska D., Myszkowska-Ryciak J., Zastosowanie diety śródziemnomorskiej w prewencji i leczeniu zespołu metabolicznego, „Kosmos. Problemy Nauk Biologicznych” 2010, 59(3–4), 345–354.
Bosetti C., Pelucchi C., Vecchia C., Diet and cancer in Mediterranean countries: carbohydrates and fats, „Public Health Nutrition” 2009, 12(9A), 1595–1600.
Cichocka A., Dieta śródziemnomorska w profilaktyce pierwotnej choroby niedokrwiennej serca, „Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii” 2005, 1(3), 30–39.
Food and Drug Administration - Completes Review of Qualified Health Claim Petition for Oleic Acid and the Risk of Coronary Heart Disease, fda.gov/food/cfsan-constituent-updates/daf-completes-review-qualified-health-claim-petition-oleic-acid-and-risk-coronary-heart-disease, (19.11.2018).
Kopeć A. et al., Prozdrowotne właściwości resweratrolu, „Żywność. Nauka. Technologia. Jakość” 2011, 5(78), 5–15.
Martínez-González M.A., Gea A., Ruiz-Canela M., The Mediterranean Diet and Cardiovascular Health, „Circulation Research” 2019, 124(5), 779–798.
Mizgier M., Jeszka J., Jarząbek-Bielecka G., Rola diety śródziemnomorskiej w zapobieganiu nadwadze i otyłości, niektórym chorobom dietozależnym oraz jej wpływ na długość życia, „Nowiny Lekarskie” 2010, 79(6), 451–454.