Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Dieta bogatobłonnikowa, czyli jak sobie radzić z zaparciami

Strona główna Artykuły Dieta bogatobłonnikowa, czyli jak sobie radzić z zaparciami

Dieta bogatobłonnikowa, czyli jak sobie radzić z zaparciami

Jak możemy sobie z nimi radzić? Na ich występowanie może wpływać wiele czynników, takich jak stres, nieregularny tryb życia czy nieprawidłowe odżywianie. Coraz więcej osób boryka się z problemem zaparć.

Spis treści

1. Przyczyny zaparć

Z kolei zaparcia czynnościowe są spowodowane naszym stylem życia – nieodpowiednim żywieniem, siedzącym trybem życia czy czynnikami psychogennymi. Wyróżnia się przyczyny organiczne zaparć takie jak mechaniczne przeszkody występujące w jelicie grubym, np. Zwężenie jelita, guz, oraz przyczyny związane ze stosowaniem różnych leków, np. Preparatów zawierających żelazo, moczopędnych, stosowanych w chorobie refluksowej, depresji, nadciśnieniu tętniczym czy w przypadku kolek żółciowych. Możemy mówić o zaparciach w przypadku, gdy stolec jest oddawany rzadziej niż 3 razy w tygodniu lub w przypadku zmiany jego konsystencji – staje się zbity, twardy, a defekacja sprawia trudność.

2. Dieta bogatobłonnikowa

Jest to mieszanina takich substancji jak celuloza, hemiceluloza, pektyny, gumy, śluzy oraz ligniny. Wpływają również na nasilenie procesu fermentacji. Głównym źródłem błonnika pokarmowego są produkty pełnoziarniste takie jak chleb pełnoziarnisty, gruboziarniste kasze, płatki zbożowe, np. Owsiane. Ilość błonnika w warzywach wynosi 0, 5–5, 8 g/100 g produktu, natomiast w owocach około 2 g/100 g. Zgodnie z zaleceniami WHO dawka 25 g błonnika na dobę umożliwia prawidłowe funkcjonowanie naszego organizmu. Duże znaczenie w leczeniu problemów z zaparciami ma stosowanie diety bogatej w błonnik pokarmowy. Produkty, które zawierają błonnik, pomagają w pracy przewodu pokarmowego poprzez zwiększanie ilości wody w dolnym odcinku przewodu pokarmowego, co reguluje rytm wypróżnień. Powstający wtedy gaz powoduje zwiększenie objętości stolca i poprawia jego konsystencję. Znaczne ilości błonnika znajdują się również w suszonych owocach i orzechach. Zalecenia dotyczące ilości błonnika pokarmowego w diecie są zróżnicowane w różnych krajach i u osób dorosłych wahają się w granicach 18–38 g/dobę. Warto zatem na co dzień spożywać produkty z pełnego ziarna, orzechy, a także warzywa i suszone owoce. Błonnik, inaczej włókno pokarmowe, to grupa substancji ścian komórkowych roślin, które nie ulegają trawieniu oraz wchłanianiu w ludzkim przewodzie pokarmowym.

3. <extra_id_0> Odpowiednie <extra_id_1> Odpowiednie English: Odpowiednie <extra_id_2> Odpowiednie

Sama woda również działa korzystnie ze względu na upłynnianie stolca i ułatwianie wypróżniania. Zapotrzebowanie jest jednak indywidualne i zależy od takich czynników jak płeć, wiek, stan zdrowia, poziom aktywności fizycznej oraz czynniki środowiskowe, jak np. Temperatura powietrza. Zawierają w sobie kwas mlekowy, który hamuje procesy gnilne i pomaga w rozwoju korzystnej dla nas flory probiotycznej. Są to napoje gazowane i alkohol. Błonnik wiąże wodę w przewodzie pokarmowym, więc jeśli dostarczamy za mało wody, treść w jelicie grubym staje się bardziej sucha i zwarta, co utrudnia jej przesuwanie przez jelito grube i wydalanie. Średnie dzienne zapotrzebowanie organizmu na płyny to ok. 2–2, 5 l. Możemy wypijać wodę, herbaty owocowe oraz fermentowane produkty mleczne takie jak jogurty lub kefiry. W przypadku zaparć zaleca się również ograniczanie przyjmowania płynów, które mogą je wzmagać. W przypadku zaparć oraz stosowania diety bogatobłonnikowej nie zapominajmy o wypijaniu odpowiedniej ilości płynów.

4. Regularna aktywność fizyczna

Brakuje wówczas czynnika stymulującego perystaltykę, zwiększa się również obszar ograniczający jelita, co prawdopodobnie zwalnia również ruchy perystaltyczne jelit. Dane formy aktywności są szczególnie zalecane w przypadku zaparć jako poprawiające perystaltykę jelit. Odpowiednia aktywność fizyczna odgrywa istotną rolę w przypadku występowania zaparć. Z tego powodu zalecane jest zwiększenie aktywności fizycznej w postaci spacerów, biegania czy pływania. Pomocne może być również wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie brzucha, które biorą udział w procesie defekacji. Siedzący tryb życia i niska aktywność mogą bowiem powodować osłabienie mięśni tłoczni brzusznej i zwiększenie objętości jamy otrzewnowej.
Zródło

Czerwionka-Szaflarska M., Romańczuk B., Postępowanie w zaparciu czynnościowym stolca u dzieci i młodzieży, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2008, 2(5), 349–357.
Neubauer K., Poniewierka E., Błonnik w wybranych chorobach układu pokarmowego, „Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne” 2013, 3(3), 299–302.
Bienkiewicz M., Bator E., Bronkowska M., Błonnik pokarmowy i jego znaczenie w profilaktyce zdrowotnej, „Problemy Higieny i Epidemiologii” 2015, 91(6), 57–63.
Mziray M. et al., Woda istotnym składnikiem pokarmowym diety osób w wieku podeszłym, „Problemy Higieny i Epidemiologii” 2017, 98(2), 118–124.
Grodkowska A., Dieta w zaparciach,
ncez.pl/nauka-zrozumiala-dla-ciebie---wywiady-z-ekspertami/dieta-w-zaparciach
(07.05.2019).
Jarosz M., Praktyczny podręcznik dietetyki, Warszawa 2010, 196–202.