Szukaj
Język
Dieta a cera – przegląd literatury
Spis treści
1. Trądzik
Jak w swoim badaniu podsumowują R.N. Zmiany trądzikowe mogą także nasilać insulina i insulinopodobny czynnik wzrostu – IGF-1. Trądzik może trwać nadal u osób powyżej 20. Roku życia, a nawet pojawić się po raz pierwszy w drugiej i trzeciej dekadzie życia. Pozostaje pytanie, czy można wspomóc leczenie trądziku dietą. Markovic i wsp. Wśród młodzieży zamieszkującej Bangladesz przeprowadzono ankietę dotyczącą jej przekonań co do nasilania lub łagodzenia zmian trądzikowych przez konkretne czynniki. Patogeneza tej choroby skóry jest złożona. Smith i wsp., nasilenie zmian trądzikowych może być związane ze stężeniem hormonów androgenowych, czyli np. Testosteronu, dehydroepiandrosteronu (DHEAS). Niestety koniec okresu adolescencji nie zawsze oznacza koniec problemów z cerą. Trądzik dorosłych to choroba, która pojawia się po 25. Roku życia (lub trwa od okresu wcześniejszego) i znacznie częściej dotyka kobiet niż mężczyzn. W badaniu M. Chłopcy jako czynniki nasilające najczęściej deklarowali nadmierne pocenie, ćwiczenia i spożycie nabiału; dziewczyny z kolei stres emocjonalny, spożycie słodyczy, produktów tłustych i niedobór snu. Składają się na nią zwiększona produkcja sebum, a także nadmierne rogowacenie mieszkowe (hiperkeratynizacja).2. Cukry proste a trądzik
R.N. Stan ich cery był oceniany przez specjalistów po 4, 8 i 12 tygodniach od rozpoczęcia interwencji. Po 12 tygodniach u osób stosujących tę dietę zaobserwowano zmniejszenie ilości zmian trądzikowych w znacznie większym stopniu w zestawieniu z grupą kontrolną. Dlaczego dieta miała w tym przypadku tak korzystny wpływ? U osób stosujących dietę LGI zaobserwowano zmniejszenie stężenia insuliny na czczo oraz wartości wskaźnika HOMA-IR po 12 tygodniach. Autorzy sugerują następujący mechanizm działania diety LGI – redukcja insulinooporności może być związana z redukcją stężenia hormonów androgenowych, a to w konsekwencji może poprawiać stan cery. U uczestników badania na diecie LGI w zestawieniu z grupą kontrolną znacznie wzrosło stężenie białka wiążącego IGF-1, co jest jednoznaczne ze zmniejszeniem aktywności IGF-1, a tym samym potencjalnie wpływa to korzystnie na cerę. Kwon i wsp. Z udziałem 32 osób. Warto zwrócić uwagę na jeszcze jeden istotny fakt – w omawianym badaniu nie odnotowano tak istotnej poprawy przed 10. Tygodniem. Zatem można przypuszczać, że stosowanie diety musi trwać przynajmniej 10 tygodni. Reynolds i wsp. Nie zauważyli w swojej analizie korzyści płynących z diety opartej na węglowodanach o niskim IG (różnice nie były istotne statystycznie). Badanie z dużą liczbą uczestników zostało przeprowadzone w USA, jednak jego wyniki są mało wiarygodne (P. Berman, G. Zorganizowano je z udziałem ponad 2000 osób. Niestety wyniki powinny być interpretowane ostrożnie, ponieważ było to badanie ankietowe. Większość uczestników borykających się z trądzikiem zadeklarowała, że zauważyła pozytywne zmiany już po 3 miesiącach stosowania diety SB. Cukry proste mogą niekorzystnie wpływać na cerę, to fakt. Smith i wsp. Przeprowadzili badanie, w którym udział wzięli chłopcy z trądzikiem (15–25 lat), niestosujący leczenia farmakologicznego. 23 z nich stosowało dietę o niskim IG (LGI), a 20 – dietę zwyczajową. Uzyskano zadowalające i znaczące rezultaty diety o niskim IG. Przy okazji obniżyły się także ich masa ciała i zawartość tkanki tłuszczowej pomimo stosowania diety izokalorycznej. Być może ze względu na poprawę insulinowrażliwości. Może to wynikać zarówno z tego, że ładunek glikemiczny diety był niski, jak i z ubytku tkanki tłuszczowej. U uczestników zaobserwowano bowiem, że w zestawieniu z pomiarami z początku badania po 12 tygodniach spadło u nich stężenie DHEAS. Bardzo podobne badanie przeprowadzili H.H. U uczestników na diecie LGI po 10 tygodniach jej stosowania odnotowano znaczącą redukcję ilości zmian trądzikowych o charakterze zapalnym, podczas gdy u osób z grupy kontrolnej nie zaobserwowano takiego efektu. Na wizycie kontrolnej w 5. Tygodniu zaobserwowano zmianę, lecz nie tak istotną. Być może z powodu czasu trwania interwencji (tylko 8 tygodni) R.C. Minusem powyższych badań jest mała próba. Rouhani, B. Rouhani, 2009). Wykazało ono, że zastosowanie diety o niskim indeksie glikemicznym powodowało u większości osób z trądzikiem zmniejszenie jego nasilenia. Badani to osoby deklarujące stosowanie diety South Beach (SB), która cechuje się niskim IG. Skoro żywność o wysokim IG może nasilać zmiany trądzikowe, to czy czekolada również? Dieta o wysokim indeksie glikemicznym może mieć negatywny wpływ na skórę.3. Czekolada a trądzik
Jednak czekolada gorzka o wysokiej zawartości kakao – w odniesieniu do wyników poprzednio przytoczonych badań – niekoniecznie. Vongraviopap i P. Uczestniczyło w nim 25 mężczyzn cierpiących na trądzik w wieku 18–30 lat. Niestety u uczestników odnotowano nasilenie zmian trądzikowych. W badaniu T.S.S. Wyżej wymienione badania są sprzeczne z tymi publikowanymi w latach 60. I 70. Dlatego też nie zawsze dermatolodzy ostrzegają o takiej możliwości, ponieważ nie jest ona dość dobrze udokumentowana, brakuje badań z randomizacją. Czekolada mleczna, jako produkt o wysokim IG, prawdopodobnie może pogarszać stan skóry. Zwolenników czekolady rozczarować może badanie S. Asawanondy. Spożywali przez 4 tygodnie 25 g ciemnej czekolady o 99% zawartości kakao. Oceniano to przy użyciu punktowej skali Leeds. Suppiah i wsp. Wykazano, że pacjenci z trądzikiem w zestawieniu z osobami bez trądziku jadali częściej mleko i czekoladę. XX wieku, które nie wykazywały, aby istniał związek między spożyciem czekolady a wystąpieniem trądziku. W zależności od zawartości cukru i mleka wartość IG czekolady jest różna.4. Nabiał a trądzik
Było to badanie retrospektywne, czyli oceniano dotychczasowy deklarowany sposób żywienia osób z trądzikiem i osób niechorujących. Wykazano, że osoby z trądzikiem częściej spożywały nieodtłuszczone mleko, 3 porcje lub więcej dziennie, podobnie śmietanę i jajka. Potwierdza to większość wyników badań przeprowadzonych wcześniej, na które powołuje się American Academy of Dermatology w swoich wytycznych dotyczących leczenia trądziku z 2016 r. Adebamowo i wsp., również retrospektywne, przeprowadzone w 2005 r. Z udziałem bardzo licznej grupy kobiet (47 335). Niestety badania tego typu nie są wiarygodne chociażby ze względu na niedoskonałość ludzkiej pamięci (badani deklarują spożycie w przeszłości). Badanie prospektywne charakteryzuje się odwrotną niż retrospektywne kolejnością analizy – wybraną populację obserwuje się i ocenia wystąpienie np. Określonej jednostki chorobowej (w tym przypadku diagnozę trądziku). Aby rozwiać wątpliwości, w 2018 r. W czasopiśmie „Nutrients” opublikowano metaanalizę, czyli podsumowanie badań, które ukazały się do 2017 r. I dotyczyły związku między występowaniem trądziku a spożyciem nabiału. Zła wiadomość jest taka, że spożycie nabiału – mleka, ale także jogurtów, serów – może wiązać się z występowaniem trądziku. Osoby spożywające szklankę mleka dziennie lub więcej także są bardziej narażone na wystąpienie trądziku w zestawieniu z osobami spożywającymi mleko raz na tydzień. Oznaczałoby to, że nabiał należy wykluczyć lub ograniczyć do mniej niż 1 szklanki mleka na dzień. Należy więc przyjąć dotychczasowe wyniki i uwzględnić szeroki margines błędu. Jedno z najnowszych badań dotyczących związku między spożyciem nabiału a trądzikiem ukazało się w 2019 r. W czasopiśmie „Clinical, Cosmetic and Investigational Dermatology”. Udział w badaniu wzięło aż 279 osób w wieku 10–24 lat. Nie zaobserwowano różnic w spożyciu jogurtów i sera. Przytaczają m.in. Badanie C.A. Wykazało ono, że spożycie 2 lub więcej szklanek mleka dziennie zwiększa aż o 44% szansę wystąpienia trądziku. Jednak oprócz badań retrospektywnych także badania prospektywne wykazały związek między spożyciem mleka, zarówno odtłuszczonego, jak i tłustego, a występowaniem trądziku. W badaniach nie zaobserwowano, aby ser i jogurty także wiązały się z występowaniem trądziku. Przeanalizowano 14 badań. Warto jednak przyjrzeć się wynikom nieco bliżej.Osoby spożywające nabiał (mleko, jogurty, ser), niezależnie od jego ilości, w zestawieniu z osobami niespożywającymi nabiału częściej miewały problemy z cerą. Ale uwaga – osoby spożywające mleko w ilości 2–6 szklanek tygodniowo w zestawieniu z osobami, które spożywają mleko raz na tydzień, jak wskazują wyniki, nie są wcale bardziej zagrożone trądzikiem. Nie przeprowadzono niestety do tej pory najbardziej wiarygodnego badania, czyli badania randomizowanego, w którym pacjentów przydzielonych do określonych grup poddaje się interwencji. Podejrzewa się, że mleko i jego przetwory mogą nasilać zmiany trądzikowe ze względu na potencjalny efekt w postaci podniesienia stężenia IGF-1.5. Dieta a starzenie się skóry
Wykazał to jeden z eksperymentów (W. Podobne wyniki W. Wykazali dodatkowo, że efekt suplementacji karotenem zwiększał się przy jednoczesnym zażywaniu witaminy E. Witaminę E zawierają przede wszystkim oleje roślinne, nasiona słonecznika, pestki dyni, orzechy laskowe, migdały.Należy jednak mieć na uwadze, że opalanie zawsze zwiększa ryzyko wystąpienia nowotworów skóry i jest niewskazane. Nabiału nie zaleca się eliminować bezpodstawnie z racji jego wysokiej wartości odżywczej. Czasowe ograniczenie lub wykluczenie określonych produktów z diety umożliwi ocenę efektów. Narażanie skóry na promieniowanie UV prowadzi do przyspieszenia jej starzenia. Stahl i wsp., 2001), w którym przyjmowanie 40 g pasty z pomidorów bogatej w likopen (związek karotenoidowy) codziennie przez 10 tygodni przyczyniło się do zmniejszenia zaczerwienienia wywołanego narażeniem na działanie promieniowania UV. Stahl i wsp. Uzyskali w swoim badaniu z 2000 r. Aby zapewnić sobie dostateczną podaż karotenoidów, w diecie należy uwzględnić: jarmuż, sałatę, szpinak, por, dynię, pomidory, marchew, paprykę czerwoną, pomarańcze, winogrona, brzoskwinie, śliwki, morele. Osobom borykającym się z trądzikiem na pewno można polecić dietę o niskim indeksie glikemicznym. Ponieważ jego spożycie nie u każdego będzie wiązać się z pogorszeniem stanu cery, podstawą jest obserwacja. Nieuzasadnione stosowanie diet eliminacyjnych często przynosi więcej szkód niż pożytku. Dieta bogata w karotenoidy może jednak działać ochronnie w kontekście zniszczeń wywołanych słońcem.
