Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Czy to w ogóle sifo – czym różni się od sibo i jak je leczyć?

Strona główna Artykuły Czy to w ogóle sifo – czym różni się od sibo i jak je leczyć?

Czy to w ogóle sifo – czym różni się od sibo i jak je leczyć?

Wśród najczęściej występujących schorzeń wymieniane są IBS (zespół jelita drażliwego) oraz SIBO i SIFO. Występowanie różnych objawów żołądkowo-jelitowych jest coraz powszechniejszym zjawiskiem. W tym artykule skupimy się głównie na omówieniu ostatniego z nich. Często zaburzenia funkcjonowania układu pokarmowego wynikają z przemęczenia i przewlekłego lub nagłego, silnego stresu, ale mogą być też spowodowane różnymi jednostkami chorobowymi.

Spis treści

1. <extra_id_0> Czy SIFO? Polski: <extra_id_1>. <extra_id_2>

Zwykle SIFO wiąże się z przerostem grzybów z rodzaju Candida i z tego względu nazywane jest także kandydozą jelit. SIFO (ang. Small intestinal fungal overgrowth) to zespół rozrostu grzybiczego jelita cienkiego. Większość zdrowych osób jest nosicielami tych grzybów i dopiero przy niesprzyjających warunkach może dojść do ich nadmiernego rozwoju i translokacji z jelita grubego do jelita cienkiego. Charakteryzuje się występowaniem nadmiernej liczby grzybów w jelicie cienkim, która powoduje dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego.

2. Różnice pomiędzy SIFO a SIBO

Z tego względu leczone są innymi farmaceutykami, a także ich diagnostyka oraz terapia żywieniowa nieco się od siebie różnią. Oba te patologiczne stany związane są z podobnymi objawami dotyczącymi głównie zaburzonej pracy jelit, lecz spowodowane są innymi rodzajami mikroorganizmów nadmiernie zasiedlających jelita. SIFO może zostać łatwo pomylone z SIBO, które jest przerostem bakteryjnym jelita cienkiego (ang. Small intestinal bacterial overgrowth).

3. <extra_id_0> Źródło <extra_id_1> SIFO Polski: <extra_id_2>

Wymienione dolegliwości mogą występować w przebiegu wielu innych chorób i zaburzeń, jednakże nawet w ¼ przypadków przyczyną może być SIFO. Częste wypróżnienia mogą zaś prowadzić do znacznej utraty elektrolitów oraz odwodnienia, dlatego przy silnych dolegliwościach jelitowych niezwłocznie należy podjąć leczenie objawowe. Najbardziej powszechnymi objawami zgłaszanymi przez pacjentów z SIFO są: ból brzucha, nadmierne gazy, wzdęcia, uczucie przelewania się lub pełności w żołądku, niestrawność, odbijanie, nudności oraz biegunka.

4. <extra_id_0> Polski <extra_id_1> Diagnostyka SIFO Polski <extra_id_2> Polski:

Komórki grzybów Candida mogą również występować w kale w liczbie 10²–10³, lecz nie świadczą o zakażeniu, gdyż mogą to być nieszkodliwe i fizjologicznie zamieszkujące jelita grzyby, chyba że system obronny gospodarza jest naruszony. Wartość odcięcia (taka, która odgranicza wynik prawidłowy od patologicznego) dla postawienia diagnozy nie jest ściśle określona. Diagnostyka SIBO również może obejmować wykonanie posiewu w kierunku bakterii z treści jelitowej, jednakże częściej stosowaną metodą jest wykonanie testów oddechowych (wodorowo-metanowych). Następnie dokonuje się posiewu pobranego materiału w kierunku grzybów. W tym przypadku ocena mikroskopowa kału może pomóc zdiagnozować przerost grzybów Candida u osób z obniżoną odpornością. Przyjmuje się jednak, że wynik > 10³ wykrytych komórek grzyba może świadczyć o przebiegu SIFO. Obecnie za najlepszą metodę diagnostyczną potwierdzającą bądź wykluczającą SIFO jest pobranie podczas endoskopii treści/soków jelita cienkiego z okolicy dwunastnicy lub jelita czczego.

5. <extra_id_0> - <extra_id_1> - <extra_id_2> - <extra_id_3> - Leczenie SIFO Polski

Terapia obejmuje m.in. Leki z grup azoli, echinokandyn i polienów. W leczeniu SIBO powszechnie stosowane są antybiotyki o szerokim spektrum działania bądź eubiotyk – rifaksymina modulująca skład mikrobioty jelitowej i niewchłaniająca się do krwiobiegu. W celu eradykacji grzyba (całkowitej eliminacji patogenu) zalecane jest przynajmniej 2–3-tygodniowe leczenie za pomocą medykamentów przeciwgrzybiczych. Leczenie może być skuteczne w łagodzeniu objawów SIFO, lecz nie zawsze takie jest. Leczenie kandydozy jelit zależy od stanu zdrowia pacjenta, jego dotychczasowego leczenia i przebiegu chorób współistniejących.

6. Terapia żywieniowa wspierająca leczenie SIFO

Pierwszą i nadrzędną zasadą w leczeniu przerostu grzybiczego jelit i zapobieganiu mu jest ograniczenie spożycia cukrów prostych. Dopuszczalne jest umiarkowane spożycie owoców (porcja dziennie). Po ustąpieniu dolegliwości żołądkowo-jelitowych menu może być stopniowo rozszerzane o wyżej wymienione produkty spożywcze, gdyż są one cenne dla prawidłowego odżywienia mikrobioty jelitowej. SIFO – mimo że wyleczone – może nawracać. Pacjenci z SIFO powinni zrezygnować ze słodyczy, ciast czy słodzonych napojów. Dieta powinna być dostosowana do występujących objawów i czasowo może ograniczać produkty wzdymające, ciężkostrawne czy z dużą zawartością błonnika pokarmowego (pełnoziarniste produkty zbożowe, strączki, orzechy, warzywa kapustne, grzyby). Zastosowanie kuracji probiotycznej czy przeszczep mikrobioty jelitowej nie są obecnie standardowo wykonywanymi procedurami w leczeniu SIFO, lecz ciągle badane są te kierunki terapii. Z tego względu warto żywieniowo wesprzeć stan naszych jelit.
Zródło

Erdogan A., Rao S.S.C., Small Intestinal Fungal Overgrowth, „Current Gastroenterology Reports” 2015, 17(4), 16.
Jacobs C. et al., Dysmotility and proton pump inhibitor use are independent risk factors for small intestinal bacterial and/or fungal overgrowth, „Alimentary Pharmacology & Therapeutics” 2013, 37(11), 1103–1111.
Otašević S. et al., The dietary modification and treatment of intestinal Candida overgrowth – a pilot study, „Journal de Mycologie Médicale” 2018, 28(4), 623–627.
Pimentel M. et al., ACG Clinical Guideline: Small Intestinal Bacterial Overgrowth, „The American Journal of Gastroenterology” 2020, 115(2), 165–178.
Wang Z.K. et al., Review article: fungal microbiota and digestive diseases, „Alimentary Pharmacology and Therapeutics” 2014, 39(8), 751–766.