Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Czy to w ogóle hodowlany czy dziki – jakiego łososia wybrać?

Strona główna Artykuły Czy to w ogóle hodowlany czy dziki – jakiego łososia wybrać?

Czy to w ogóle hodowlany czy dziki – jakiego łososia wybrać?

Jednak wybór między łososiem hodowlanym a dzikim to dylemat, przed którym staje wielu konsumentów. W związku z tym decyzja ta wykracza daleko poza preferencje kulinarne – dotyczy kwestii zdrowotnych, etycznych i ekologicznych. Łosoś to jedna z najpopularniejszych ryb spożywanych na całym świecie. Te rodzaje różnią się nie tylko walorami smakowymi, ale także składem odżywczym, dostępnością i wpływem na środowisko naturalne. Oto kluczowe różnice, które pomogą dokonać świadomego wyboru odpowiadającemu indywidualnym preferencjom i potrzebom. U osób dbających o zdrowie i jakość spożywanych produktów zyskał popularność jako stały element zdrowej diety.

Spis treści

1. Łosoś dziki a łosoś hodowlany – różnice

W takich warunkach jest karmiony gotową paszą i kontrolowany pod kątem zdrowia, co sprawia, że jest dostępny przez cały rok. Z kolei łosoś dziki żyje i rośnie w swoim naturalnym środowisku – w oceanach, morzach oraz rzekach, a poławiany jest w okresach migracji na tarło. Do dzikich gatunków zaliczają się m.in. Łosoś królewski, nerka, keta oraz łosoś różowy (MOWI 2023). Łosoś hodowlany pochodzi z akwakultur, czyli farm rybnych, w których jest sztucznie hodowany w zamkniętych zbiornikach wodnych lub sieciach morskich. Do najczęściej hodowanych gatunków należy łosoś atlantycki. Rybołówstwo dzikiego łososia odbywa się głównie na otwartych wodach oceanu, zwłaszcza na Pacyfiku, lub w rzekach, a metody połowu obejmują sieci, wędki i inne tradycyjne sposoby, które mają na celu zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Ogólna różnica między łososiem hodowlanym a dzikim dotyczy zarówno sposobu pozyskiwania, jak i warunków, w jakich ryby żyją i rosną.

2. Wartości odżywcze

Taka dieta sprawia również, że łosoś hodowlany dostarcza więcej kwasów omega-3, ale większość z nich stanowi kwas alfa-linolenowy (ALA), który nie jest tak aktywny biologicznie jak kwasy eikozapentaenowy (EPA) i dokozaheksaenowy (DHA). Łosoś dziki, odżywiający się naturalnie planktonem, małymi rybami i krewetkami, ma zdecydowanie chudsze mięso – zawiera mniej kilokalorii i tłuszczu, co sprawia, że jest dobrym wyborem dla osób dbających o sylwetkę. Jego mięso jest też bogatsze w witaminy, szczególnie witaminę D, która wspiera układ odpornościowy i zdrowie kości, oraz witaminę B12 niezbędną dla funkcjonowania układu nerwowego. Jensen i wsp. 2020). Łosoś hodowlany, karmiony specjalnie przygotowaną paszą, jest znacznie tłustszy, co przekłada się również na wyższą zawartość kilokalorii. Dodatkowo łosoś hodowlany często zawiera więcej kwasów omega-6, które przy zbyt dużym spożyciu w stosunku do kwasów omega-3 mogą prowadzić do powstawania stanów zapalnych. Mimo niższej zawartości tłuszczu, dziki łosoś dostarcza wysokiej jakości kwasy omega-3, które są korzystne dla zdrowia serca, układu nerwowego i mózgu. Ponadto łosoś dziki dostarcza większej ilości cennych składników mineralnych, takich jak selen, który działa antyoksydacyjnie i wspiera ochronę komórek przed stresem oksydacyjnym, a także cynk, niezbędny dla zdrowia skóry, włosów i układu odpornościowego (I.J. Różnice w wartościach odżywczych między łososiem hodowlanym a dzikim wynikają głównie z ich trybu życia i diety.

3. Czy łosoś hodowlany jest złym wyborem

Chociaż pojawiają się obawy dotyczące zanieczyszczeń, takich jak dioksyny i PCB, dla osób jedzących ryby okazjonalnie wybór między łososiem dzikim a hodowlanym nie ma dużego znaczenia. Jeśli chodzi o zalecaną częstotliwość spożycia, zdania są podzielone. Ostatecznie zarówno dziki, jak i hodowlany łosoś dostarczają wartościowych składników odżywczych, a kluczem jest umiar i wybór ryb z certyfikowanych, odpowiedzialnych hodowli (EPA 2020). Według Morskiego Instytutu Rybackiego regularne uwzględnianie łososia w jadłospisie, nawet 2–3 razy w tygodniu, pozwala dostarczyć cennych kwasów tłuszczowych omega-3, które wspierają zdrowie serca i układu nerwowego. Natomiast ci, którzy spożywają ryby regularnie, powinni sięgać częściej po łososia dzikiego, a jeśli decydują się na tego hodowlanego, najlepiej, aby pochodził on z Norwegii lub Kanady, gdzie standardy hodowli są wyższe (Morski Instytut Badawczy 2018). EPA (Agencja Ochrony Środowiska) sugeruje, że łosoś hodowlany powinien być spożywany raz w miesiącu ze względu na możliwe zanieczyszczenia, z kolei FDA (Agencja Żywności i Leków) uznaje, że częstsze spożycie jest bezpieczne. Łosoś hodowlany nie musi być złym wyborem, a jego spożycie może przynosić więcej korzyści zdrowotnych niż zagrożeń.

4. Jak wybrać odpowiedni produkt

Warto szukać certyfikatów takich jak MSC, które gwarantują odpowiedzialne źródło. Warto również dokładnie czytać etykiety, które zgodnie z przepisami unijnymi dostarczają kluczowych informacji o produkcie. Ważną informacją jest także metoda produkcji, np. Znajduje się tam także informacje o obszarze połowu, np. Dzięki tym informacjom można łatwiej ocenić, czy ryba pochodzi z hodowli czy dzikiego połowu, co pozwoli świadomie wybrać produkt. Przede wszystkim sprawdzić pochodzenie – dziki łosoś, zwłaszcza z Pacyfiku, uważany jest za zdrowszy wybór, jednak hodowlany, np. Z Norwegii czy Kanady, może być równie dobry, jeśli pochodzi z certyfikowanych hodowli. Należy też zwrócić uwagę na jego świeżość – mięso łososia powinno być jędrne, o jednolitym kolorze, bez nieprzyjemnego zapachu. Na etykiecie powinna widnieć zarówno nazwa handlowa, jak i systematyczna ryby. „złowione” oznacza łososia dzikiego, a „wyhodowane” – hodowlanego. „Złowiono w Morzu Bałtyckim” oraz rodzaj narzędzi połowowych, takich jak „sieci skrzelowe” czy „haki i liny”. Warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych czynników.

Kategorie:
Zródło

EPA-FDA Fish Advice: Technical Information, fda.gov/food/consumers/advice-about-eating-fish (14.09.2024).
Jensen I.J. et al., An Update on the Content of Fatty Acids, Dioxins, PCBs and Heavy Metals in Farmed, Escaped and Wild Atlantic Salmon (Salmo salar L.) in Norway, „Foods” 2020, 9(12), 1901.
Salmon Farming Industry Handbook, mowi.com/wp-content/uploads/2023/06/2023-Salmon-Farming-Industry-Handbook-2023.pdf (14.09.2024).
Tavakoly Sany S.B. et al., Dioxin risk assessment: mechanisms of action and possible toxicity in human health, „Environmental Science and Pollution Research” 2015, 22(24), 19434–1950.
Zarerad E. et al., Polychlorinated Biphenyls: A Review of Recent Updates on Food Safety and Environmental Monitoring, Health and Toxicological Implications, and Analysis, „Mini-Reviews in Medicinal Chemistry” 2023, 23(13), 1390–1411.
Zatopiona w Bałtyku amunicja chemiczna i ryby, mir.gdynia.pl/zatopiona-w-baltyku-amunicja-chemiczna-i-ryby/ (14.09.2024).