Szukaj
Język
Czy to w ogóle choroba hashimoto a redukcja masy ciała – czy to możliwe?
Spis treści
1. Redukcja masy ciała w chorobie Hashimoto
Badania pokazują, że osoby z niedoczynnością tarczycy typu Hashimoto charakteryzują się wyższym wskaźnikiem BMI oraz obwodem pasa niż osoby zdrowe. Przy chorobie Hashimoto redukcja masy ciała może być utrudniona, ale jest możliwa. Ważnym składnikiem terapii jest wprowadzenie indywidualnej diety, dostosowanej do płci, wieku, aktualnej masy ciała, współistniejących schorzeń, trybu życia i aktywności fizycznej. Wprowadzenie odpowiedniego deficytu kalorycznego będzie sprzyjało redukcji masy ciała u osób z jednocześnie występującą chorobą Hashimoto i nadwagą lub otyłością. Kaloryczność jadłospisu nie powinna być mniejsza od podstawowej przemiany materii, którą można wyliczyć ze wzoru Harrisa-Benedicta. PPM (kobiety) = 655, 1 + (9, 563 × masa ciała [kg]) + (1, 85 × wzrost [cm]) − (4, 676 × [wiek]) PPM (mężczyźni) = 66, 5 + (13, 75 × masa ciała [kg]) + (5, 003 × wzrost [cm]) − (6, 775 × [wiek]) Problemy z utrzymaniem prawidłowej masy ciała mają z kolei wpływ na normalizację gospodarki hormonalnej. Ponadto zaobserwowano, że TSH w przedziale 2, 5−4, 5 mg/dl zwiększa ryzyko wystąpienia otyłości i zespołu metabolicznego w porównaniu ze stężeniem TSH poniżej 2, 5 mg/dl. Ważnym czynnikiem odgrywającym rolę w zmniejszaniu masy ciała jest unormowanie gospodarki hormonalnej tarczycy. Dieta oprócz tego, że wspomaga leczenie farmakologiczne, daje możliwość złagodzenia procesu zapalnego. Należy jednak pamiętać, że zbyt duże restrykcje kaloryczne mogą spowodować wzrost stężenia TSH, co jeszcze bardziej spowolni tempo metabolizmu i utrudni redukcję masy ciała. Poniżej przedstawiono wzory zależne od płci. Tarczyca jest odpowiedzialna za ok. 30% spoczynkowej przemiany materii, dlatego przy niedoborze hormonów tarczycy dostarczana z pożywieniem energia jest magazynowana w postaci tkanki tłuszczowej, co prowadzi do nadwagi i otyłości.2. Niedobory pokarmowe u osób z chorobą Hashimoto
Ponadto stwierdza się u nich często zbyt niską podaż kalorii z dietą (mimo częstego występowania nadmiernej masy ciała), niedostateczne spożycie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (w tym omega-3) i błonnika pokarmowego oraz nadmiar węglowodanów przyswajalnych w odniesieniu do norm żywienia. Pozwoli to uniknąć niedoborów pokarmowych i zaburzeń pracy tarczycy. Większość osób z Hashimoto ma także niski poziom witamin B12, E, selenu, cynku, ferrytyny i glutationu. Warto zadbać o to, by w posiłkach mimo niższej wartości energetycznej występowała odpowiednia ilość witamin i składników mineralnych. Najczęstsze niedobory u osób z chorobą Hashimoto dotyczą: – białka, – witamin A, C, B6, B1, – składników mineralnych (magnezu, potasu, fosforu, sodu, chromu).3. Ważne jest również dostarczenie wraz z dietą odpowiednich ilości
Synteza słoneczna nie jest wystarczająca i należy rozważyć odpowiednio dobraną suplementację – zwłaszcza w okresie od października do kwietnia. Jeśli poziom tyreotropiny (TSH) wynosi powyżej 2 mg/dl, to produkty zawierające tzw. Goitrogeny powinny być spożywane maksymalnie do 3 razy w tygodniu, głównie w formie gotowanej lub kiszonej. Zawarte są m.in. W soi, brokułach, brukselce, kalafiorze, kapuście i rzepie. Poddanie wymienionych produktów obróbce termicznej powoduje inaktywację goitrogenów o ok. 30%, dlatego dozwolone jest umiarkowane spożycie tych produktów. Ponadto wykazano, że w niedoczynności tarczycy typu Hashimoto często występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej, dlatego dieta powinna dodatkowo opierać się na produktach o niskim indeksie i niskim ładunku glikemicznym. Należy pamiętać także o witaminie D3, gdyż sama dieta nie jest w stanie pokryć zapotrzebowania na ten składnik. Żywienie w niedoczynności tarczycy i chorobie Hashimoto jest zależne także od wyników badań poziomu hormonów tarczycy. Goitrogeny to związki, które hamują wchłanianie hormonów tarczycy stosowanych w leczeniu choroby Hashimoto. W mniejszych ilościach występują także w prosie, gruszkach, truskawkach i szpinaku. Całkowita eliminacja tych produktów z diety nie jest wskazana, gdyż dostarczają one także innych ważnych substancji odżywczych, jak witaminy i składniki mineralne.: – żelaza jako istotnego składnika enzymów, które biorą udział w syntezie hormonów tarczycy, znajduje się głównie w mięsie, rybach, wątrobie, pestkach dyni; – selenu niezbędnego do syntezy hormonów tarczycy i łagodzenia stanu zapalnego, którego dobrymi źródłami są mięso, ryby, jaja, nabiał, zboża i kiełki; – cynku, którego odpowiednia podaż (spożycie mięsa, jaj i produktów mlecznych) wpływa na prawidłowe wiązanie trijodotyroniny (FT3).4. Skuteczność diety redukcyjnej w chorobie Hashimoto
Dodatkowo należy zauważyć, że nieodpowiedni tryb życia – brak aktywności fizycznej, praca siedząca – i złe nawyki żywieniowe to czynniki środowiskowe związane z występowaniem nadwagi i otyłości u osób z chorobami tarczycy. Badania wykazały, że utrata masy ciała u kobiet z prawidłowo leczoną chorobą Hashimoto (unormowaną gospodarką hormonalną) mieściła się w granicach zalecanych w procesie odchudzania (średnio 0, 8 kg/tydzień). Na podstawie przeprowadzonych badań oceniających skuteczność zastosowania diety redukcyjnej ze zwiększoną podażą błonnika (30 g/dobę) u pacjentek z BMI >25 kg/m² i chorobą Hashimoto zauważono, że dieta wzbogacona o błonnik pokarmowy zwiększa tempo redukcji masy ciała, co znacząco wpływa na poprawę skuteczności leczenia dietetycznego.5. <extra_id_0> Polski: <extra_id_1> język polski: <extra_id_2> English: <extra_id_3> English: <extra_id_4>: <extra_id_5> English:
Jeśli masz niepokojące objawy po spożyciu produktów mlecznych, warto wykonać takie badania. Holistyczne podejście do leczenia choroby Hashimoto, uwzględniające uzupełnianie niedoborów hormonów za pomocą leków, wprowadzenie odpowiednio zbilansowanej diety i aktywności fizycznej oraz zmianę trybu życia, jest najlepszą metodą leczenia. W tym kierunku również zalecane jest wykonanie badań i potwierdzenie lub wykluczenie ewentualnej nietolerancji. Interwencja u osób ze współistniejącą nietolerancją i chorobą Hashimoto przyjmujących L-tyroksynę jest konieczna, gdyż nietolerancja laktozy obniża wchłanianie leku i być może wskazane będzie stosowanie większych dawek. Często u osób z Hashimoto występuje także nietolerancja laktozy.
