Szukaj
Język
Czy od węglowodanów można przytyć
Spis treści
1. Insulinowa hipoteza nadwagi i otyłości
To hormon odpowiadający m.in. Za regulację poziomu cukru we krwi. To samo dzieje się z insuliną. Małecki 2006). Na pierwszy rzut oka insulinowa hipoteza nadwagi i otyłości wydaje się bardzo prawdopodobna, jednak naukowcy nie potwierdzili tej tezy. Oprócz funkcji hamującej rozkład trójglicerydów oraz wpływu na syntezę tkanki tłuszczowej spożycie węglowodanów wpływa na wzrost sytości po posiłku, co może przełożyć się na utratę nadmiernych kilogramów (R.U. Ponadto trzeba mieć na uwadze, że po spożytym posiłku poziom insuliny najpierw wzrasta, a następnie maleje. Kluczowym elementem jest bilans energetyczny. Niestety wiele osób pomija fakt, że do wyrzutu insuliny dochodzi nie tylko po zjedzeniu produktu bogatego w węglowodany, ale również bogatego w białko. Aby mogło do tego dojść, konieczna jest również beta-oksydacja (szlak metaboliczny, na drodze którego dochodzi do rozpadu kwasów tłuszczowych). Co ciekawe, w przypadku osób otyłych nie zauważono funkcji insuliny polegającej na hamowaniu lipolizy, zatem proces uwalniania wolnych kwasów tłuszczowych występuje niemal nieustannie, jednak nie prowadzi do redukcji tłuszczu (N. Karczewska-Kupczewska 2016). Aby lepiej zrozumieć genezę problemu i rozważyć, czy od węglowodanów można przytyć, warto zwrócić uwagę na funkcje, jakie insulina pełni w organizmie człowieka. Po spożyciu posiłku, zwłaszcza bogatego w węglowodany, poziom glukozy we krwi wzrasta. Ten hormon wpływa na hamowanie procesu lipolizy i wspomaga lipogenezę (M.T. Wiele osób zwraca uwagę wyłącznie na funkcje insuliny polegające na magazynowaniu i syntezie tkanki tłuszczowej i wyciąga wnioski, że to właśnie spożycie węglowodanów utrudnia proces redukcji tkanki tłuszczowej, a co więcej – sprzyja jej odkładaniu. Dlaczego? Pliquett i wsp. 2006). Oznacza to, że energia rzeczywiście jest magazynowana, lecz później organizm zużywa ją na swoje bieżące potrzeby. Jeżeli ktoś nie przekroczy swojego dziennego zapotrzebowania kalorycznego, to bilans zostanie wyrównany. Sam proces lipolizy nie jest równoznaczny ze spalaniem tkanki tłuszczowej. Nawet jeżeli w procesie lipolizy dojdzie do rozpadu trójglicerydów, bez procesu beta-oksydacji nie nastąpi redukcja tkanki tłuszczowej, a wolne kwasy tłuszczowe mogą przedostać się do krwiobiegu i prowadzić do lipotoksyczności. Matulewicz, M. Hipoteza mówiąca o tym, że to insulina jest odpowiedzialna za rozwój otyłości i nadwagi może być związana z wybiórczym postrzeganiem zależności fizjologicznych.2. Czy od węglowodanów można przytyć? Badania naukowe
R.S. Przez 6 tygodni grupa pierwsza stosowała dietę, która w 43% składała się z cukrów prostych, grupa druga była grupą kontrolną, której dieta składała się w 4% z cukrów prostych. W obu grupach kobiety zredukowały podobną ilość tkanki tłuszczowej. Kolejne badanie zostało przeprowadzone przez C.S. Przez 6 tygodni pierwsza grupa stosowała dietę uwzględniającą 1500 kcal, w tym 33 g węglowodanów. W obu grupach ilość spożywanego białka była podobna, odpowiednio 125 g i 117 g. Co ciekawe, grupa osób z wyższą podażą węglowodanów osiągnęła nieco lepsze efekty. Osoby, które dążą do osiągnięcia wymarzonej sylwetki, bardzo często korzystają z diet niskowęglowodanowych, ponieważ uważają, że spożycie tego składnika to główny czynnik wpływający na brak efektów, a nawet odpowiadający za zwiększenie poziomu tkanki tłuszczowej. Surwit i wsp. Przeprowadzili badanie na grupie 60 otyłych kobiet. Wykazano, że wysoka zawartość sacharozy w diecie o ujemnym bilansie kalorycznym nie wpływa niekorzystnie na utratę masy ciała, metabolizm, poziom lipidów w osoczu i nastrój. Można zatem wyciągnąć wnioski, że duża ilość cukrów prostych, a tym bardziej węglowodanów złożonych, nie wpływa negatywnie na redukcję masy, o ile dieta zakłada ujemny bilans kaloryczny. Johnston i wsp. Na grupie 20 nieaktywnych fizycznie osób. Grupa druga również spożywała 1500 kcal, w tym 157 g węglowodanów. Nie zauważono istotnych statystycznie różnic między grupami, jeżeli chodzi o spadek masy ciała i redukcję tkanki tłuszczowej. Wyniki tego badania sugerują, że uznawanie, że dieta ketogeniczna przynosi lepsze efekty niż dieta o wyższej podaży węglowodanów jest nieuzasadnione. Przeprowadzono liczne analizy badające wpływ diety o wysokiej i niskiej podaży węglowodanów na przebieg procesu redukcji tkanki tłuszczowej.3. Węglowodany a proces budowy masy mięśniowej
Czy na pewno tak jest? Inaczej wygląda to u zawodowych sportowców, np. Biegaczy, kolarzy czy zawodników sportów walki. Oczywiście należy również pamiętać o wprowadzeniu odpowiedniego treningu z obciążeniem zewnętrznym, co będzie stymulować mięśnie do wzrostu. Można się domyślić, że w tym przypadku chodzi głównie o ilość glikogenu zawartego w tym makroskładniku – im więcej glikogenu, tym większa możliwość wykonania bardziej wydajnego i efektywnego treningu. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że trening siłowy czy jakakolwiek inna forma aktywności fizycznej na poziomie amatorskim nie powoduje dużej utraty glikogenu, zatem nie ma konieczności zwiększania podaży węglowodanów w celu uzupełnienia jego zapasu. W dostępnych źródłach naukowych nie zauważono istotnych statystycznie różnic, jeśli chodzi o budowanie masy mięśniowej u osób spożywających mniej lub więcej węglowodanów, o ile podaż kilokalorii i białka jest taka sama. Obecnie można spotkać się z wieloma opiniami dotyczącymi roli węglowodanów w procesie kształtowania sylwetki, poczynając od stwierdzenia, że ten makroskładnik dodaje siły i energii na treningu, a kończąc na tezie, że tłuszcz posiada niższe zdolności anaboliczne niż węglowodany.
