Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Czy można zbilansować dietę wegańską z wykluczeniem soi

Strona główna Artykuły Czy można zbilansować dietę wegańską z wykluczeniem soi

Czy można zbilansować dietę wegańską z wykluczeniem soi

Na szczęście istnieje kilka jej zamienników. Dziś to Stany Zjednoczone przodują w jej uprawie. Alergia na soję nie sprzyja więc osobom stosującym diety roślinne, co jednak nie oznacza, że bez soi nie można zbilansować codziennej diety. Weganin uczulony na soję traci cenne źródło białka w diecie. Soja prawdopodobnie wywodzi się z Chin i przez setki lat była produktem dostarczającym Azjatom białka i surowca do wytłoku oleju. Bez wątpienia soja w ostatnich kilku dekadach zawładnęła rynkiem, szczególnie produktów wegańskich. Soja należy do „wielkiej ósemki” produktów najczęściej alergizujących.

Spis treści

1. Alergia na soję

Choć ta druga może dawać bardzo podobne objawy, u jej podłoża nie leżą reakcje układu odpornościowego, lecz nieprawidłowości związane z trawieniem, np. Niedobór enzymów. Na szczęście najczęściej jest przejściowa i z wiekiem rozwija się tolerancja na ten produkt. Z badań T.A. Do tej pory zidentyfikowano kilkanaście alergizujących białek soi. U większości osób lecytyna sojowa czy olej sojowy nie wywołują odpowiedzi alergicznej organizmu. Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 na etykietach w wykazie składników alergeny, w tym soja, powinny być wyraźnie odróżnione od reszty, na przykład za pomocą podkreślenia lub czcionki. Czego pozbawia eliminacja soi z diety? Alergia nie jest nietolerancją. Alergia na soję dotyka nawet 14% dzieci z alergią na mleko krowie. To, że uczulenie nie występuje w dzieciństwie, nie oznacza, że alergia nie pojawi się w życiu w ogóle. Kamdar i wsp. Wynika, że soja jest potencjalną przyczyną reakcji alergicznej występującej po raz pierwszy w dorosłości stosunkowo często, zaraz po skorupiakach i rybach. Najczęściej to właśnie one są odpowiedzialne za reakcje niepożądane. Najskuteczniejszą metodą zapobiegającą wystąpieniu objawów jest unikanie soi i produktów, w skład których wchodzi. Uczuleni muszą dokładnie studiować etykiety, ponieważ soja może pojawiać się w produktach, których można nie podejrzewać o jej zawartość, jak wyroby cukiernicze. Alergia, zgodnie z informacją zamieszczoną na stronie The American Academy of Allergy Asthma and Immunology, to niepożądana reakcja organizmu na określone alergeny (najczęściej białka), która wywołana jest nadmierną reakcją układu immunologicznego, najczęściej z udziałem przeciwciał IgE.

2. Soja w diecie roślinnej

Stanowi surowiec do wytwarzania produktów alternatywnych dla produktów mięsnych. Jest to białko o bardzo wysokiej wartości odżywczej, niemalże takiej jak białko jaja. Metoda PDCAAS uwzględnia zawartość i kompozycję aminokwasów oraz strawność białka. Białko wzorcowe przyjmuje wartość 1 (białkiem wzorcowym jest białko zwierzęce: jaja, mleko, mięso z kurczaka). Wynik dla soi to 0, 91 lub nieco więcej w zależności od źródła. Magnez – aż 216 mg w 100 g. Żelazo – 8, 9 mg w 100 g. Rola soi w dietach roślinnych jest znacząca. Soja dostarcza dużą dawkę białka, najwyższą spośród warzyw – aż 34 g w 100 g. Jakość białka jaja mierzona na przykład metodą PDCAAS jest prawie taka sama jak białka mleka. W metodzie tej porównuje się skład aminokwasowy, w tym zawartość aminokwasu ograniczającego w badanym białku z zawartością tego samego aminokwasu w białku wzorcowym. Kiedy PDCAAS produktu wynosi mniej niż 1, oznacza to, że białko to nie zostanie w pełni wykorzystane przez organizm. Wapń – trudno znaleźć warzywo o tak wysokiej zawartości wapnia – 240 mg w 100 g. Mniejszą ilość dostarcza fasola biała – 163 mg w 100 g. Potas – 2132 mg w 100 g, dla porównania pomidor słynący z wysokiej zawartości tego pierwiastka zawiera 282 mg potasu w 100 g, a banan – 395 mg w 100 g. Przede wszystkim dostarcza wysokiej jakości białka.

3. Czym zastąpić soję w diecie wegańskiej

Jeśli wyłącza się soję z diety, warto rozejrzeć się za porównywalnie istotnymi roślinnymi źródłami białka, wapnia i żelaza.

4. Białko

Wartość PDCCAAS wybranych produktów Soja ma najwyższą spośród produktów roślinnych wartość PDCAAS. Najlepiej więc komponować produkty tak, aby dostarczać wszystkich aminokwasów egzogennych. Z kolei w produktach zbożowych jest to lizyna, której strączkom nie brakuje, metioniny jest natomiast w produktach zbożowych spora ilość. Poniższa tabela przedstawia zawartość białka w roślinach strączkowych oraz zbożach. Zawartość białka w wybranych produktach, wartości odnoszą się do produktów surowych Po wykluczeniu z diety soi jako najważniejsze źródła białka można traktować rośliny strączkowe i produkty zbożowe. To produkt, dzięki któremu można znacząco podnieść jakość diety. Tabela 1. We wszystkich produktach roślinnych występują aminokwasy ograniczające, tj. Takie, których zawartość jest mniejsza w zestawieniu z ich zawartością w białku wzorcowym, przez co wykorzystanie białka przez organizm, np. Do procesów anabolicznych, może być ograniczone. W strączkach aminokwasem ograniczającym jest metionina. Dzięki łączeniu w diecie różnego rodzaju białek roślinnych zwiększa się szansę na dostarczenie pełnego zestawu aminokwasów. Tabela 2. Uwagę przykuwa szczególnie komosa ryżowa ze względu na wysoką wartość PDCAAS oraz zawartość białka. Produkty o najwyższej wartości PDCAAS zostały uwzględnione w tabeli.

5. Quinoa – komosa ryżowa

Znacznie wyróżnia się na tle zbóż, prawie dorównuje strączkom. Kniskern i C.S. Podobnie z żelazem. Zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy w ilości zbliżonej do kompozycji rekomendowanej przez FAO. Ze względu na obecność związków antyodżywczych w roślinach, które mogą negatywnie wpływać na strawność produktu, jak np. Kwas fitynowy, zdaniem M.A. Johnston rekomendowane spożycie białka wśród wegan powinno być wyższe w porównaniu ze spożyciem białka wśród osób konsumujących białko zwierzęce. To pseudozboże dostarcza białka o zaskakująco wysokiej jakości.

6. Żelazo

Quinoa zawiera 4, 9 mg żelaza w 100 g. Zalecane spożycie wynosi 10 mg dla mężczyzn, a dla kobiet miesiączkujących 18 mg na dobę. Tabela 3. Z powodu mniejszej przyswajalności żelaza z produktów roślinnych J.R. Jest to zdecydowanie mniej, niż znajduje się w soi, jednak taka porcja zaspokaja połowę dziennego zapotrzebowania na żelazo dla mężczyzn. W tabeli umieszczono pozostałe dobre roślinne źródła żelaza. Zawartość żelaza w wybranych produktach Aby zapobiec hamowaniu wchłaniania tego pierwiastka, należy unikać spożywania wymienionych produktów jednocześnie z kawą, herbatą, kakao. Hunt sugeruje, aby zwiększyć rekomendowane dzienne spożycie żelaza osobom na diecie wegetariańskiej nawet o 80% w zestawieniu z zaleceniami dla osób spożywających mięso.

7. Wapń

Tabela 4. Soja zawiera sporo wapnia. Zawartość wapnia w wybranych produktach Na szczęście to nie jedyny roślinny produkt zawierający ten pierwiastek.

8. <extra_id_0> omega-6 Polski: <extra_id_1>: <extra_id_2>omega-6

Przyjmuje się więc, że DHA należy dostarczać z dietą. Dlatego też warto indywidualnie z pomocą dietetyka rozważyć suplementację tym kwasem. Na pewno jednak trzeba zadbać o dostarczanie odpowiedniej ilości ALA w diecie, który znajduje się w olejach roślinnych, szczególnie w oleju lnianym. Kwas alfa-linolenowy (ALA) jest w organizmie ludzkim konwertowany do EPA (kwas eikozapentaenowy), jednak nie w wystarczającej ilości do DHA (kwas dokozaheksaenowy). Źródłem DHA są przede wszystkim ryby. Dobrą alternatywą dla ryb może być olej z mikroalg, jednak nie ma co do tego konkretnych rekomendacji. Ze względu na brak ryb i owoców morza w diecie weganie dostarczają do organizmu mniej kwasów omega-3.

9. <extra_id_0> Tytuł: <extra_id_1> Witamina B12

Naturalnie produkty roślinne zwykle nie zawierają witaminy B12. Konieczne są zatem monitorowanie stężenia witaminy B12 w surowicy i odpowiednia suplementacja po konsultacji z lekarzem prowadzącym.

10. <extra_id_0> Tytuł: <extra_id_1> Witamina D <extra_id_2>

Jak widać, dieta wegańska bez soi jest możliwa i nietrudna w realizacji pod warunkiem zachowania różnorodności produktów oraz odpowiedniej ich ilości. Osobom od 19 do 60 roku życia zaleca się suplementację w ilości 800–2000 IU przez cały rok w zależności od ekspozycji na światło słoneczne i chorób współistniejących. Całej populacji polskiej rekomenduje się suplementację witaminą D.

Kategorie:
Autorem artykułu jest Dietspremium