Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Błonnik pokarmowy

Strona główna Artykuły Błonnik pokarmowy

Błonnik pokarmowy

Składa się między innymi z celulozy i pektyny. Mimo to odgrywa niezwykle ważną rolę i musi być stałym elementem diety. Jest wielocukrem, należy do węglowodanów. Nie jest trawiony przez organizm, a co za tym idzie – nie może być wykorzystany w celach energetycznych. Czym jest błonnik i dlaczego należy uwzględniać go w diecie?

Spis treści

1. Błonnik – rodzaje i funkcje

Do tego rodzaju włókien pokarmowych zaliczamy gumy, śluzy, pektyny i niektóre hemicelulozy. Ważna jest jego zdolność do wychwytywania jonów metali ciężkich oraz toksyn bakteryjnych. Przyspiesza wydalanie cholesterolu oraz zmniejsza wchłanianie trójglicerydów. Rozpuszczalny pęcznieje pod wpływem wody i jest pożywką dla bakterii jelitowych. Powoduje on rozluźnienie masy kałowej, jest skuteczny w leczeniu biegunki, ponieważ tworzy żele o dużej lepkości, zwiększa gęstość treści pokarmowej i spowalnia pasaż jelitowy. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu odpowiedniego poziomu cholesterolu. Błonnik możemy podzielić na dwa podstawowe rodzaje: rozpuszczalny i nierozpuszczalny.

2. Źródła błonnika

Zwiększa także ukrwienie jelit i wydzielanie soków żołądkowych. Najlepszymi źródłami błonnika są produkty pełnoziarniste, jak płatki owsiane, kasze, chleb razowy i mąki razowe. Najwięcej błonnika pokarmowego rozpuszczalnego w wodzie znajduje się w suchych nasionach roślin strączkowych i w owsiance. Błonnik jest niezwykle ważny, szczególnie dla osób odchudzających się. Błonnik wspomaga usuwanie nadmiaru tłuszczu z przewodu pokarmowego. Jeśli podaż wody będzie nieodpowiednia, błonnik nie będzie mógł pełnić swojej funkcji, przez co może dojść do wystąpienia zaparć. Istnieje również błonnik nierozpuszczalny, do którego zaliczane są celulozy, ligniny oraz niektóre hemicelulozy. Błonnikowi nierozpuszczalnemu przypisuje się działanie przeciwnowotworowe, które jest możliwe dzięki zwiększeniu objętości stolca i skracaniu czasu pasażu masy kałowej, co zmniejsza kontakt ewentualnych związków kancerogennych z błoną śluzową jelita grubego. Sporo włókien pokarmowych zawierają też warzywa. Natomiast najwięcej nierozpuszczalnego błonnika można znaleźć w otrębach z pszenicy, kukurydzy i jęczmienia, a także w orzechach i nasionach. Dzienne zapotrzebowanie na ten składnik wynosi 25–42 g. Posiada również zdolność wiązania wody, dzięki czemu pęcznieje w żołądku, wypełnia go i zapewnia poczucie nasycenia na dłużej. Dlatego należy mieć na uwadze, że w przypadku zwiększonej podaży tego składnika, należy również dostarczać większe ilości płynów. Ten rodzaj błonnika zapewnia poczucie nasycenia, poprawia perystaltykę jelit, dzięki czemu niweluje ryzyko zaparć.

3. Suplementacja błonnika

Podczas suplementacji błonnika należy pamiętać o wodzie! W przypadku suplementacji błonnika należy pamiętać o tym, że nie powinny go stosować osoby, u których występują stany zapalne i inne choroby przewodu pokarmowego. Podaż błonnika należy zwiększać stopniowo. Błonnik świetnie komponuje się z ziołami takimi jak pietruszka i hibiskus, które regenerują kosmki jelitowe.
Autorem artykułu jest Dietspremium