Szukaj
logo
Szukaj
Artykuł jest w trybie podglądu

Bigoreksja – poznaj tę chorobę!

Strona główna Artykuły Bigoreksja – poznaj tę chorobę!

Bigoreksja – poznaj tę chorobę!

Ta choroba dotyka co dziesiątego aktywnego fizycznie mężczyznę. Dążenie do osiągnięcia wymarzonej sylwetki i zdrowe odżywianie to istotne elementy współczesnego stylu życia. Czas przyjrzeć się jej bliżej. Pomimo korzystnego wpływu na zdrowie mogą prowadzić do rozwinięcia się bigoreksji – choroby nazywanej również odwrotną anoreksją.

Spis treści

1. <extra_id_0> Czym to? Polski: <extra_id_1>. <extra_id_2>

Badania naukowe dowodzą, że początek bigoreksji zazwyczaj przypada na koniec okresu dojrzewania płciowego. Dysmorfia mięśniowa bardzo często występuje także u osób mających problemy w życiu prywatnym, jak zaburzenie relacji z partnerem lub rodziną bądź kompleksy związane ze sprawnością seksualną. Bigoreksja to inna nazwa dysmorfii mięśniowej, jest zaliczana do zaburzeń sfery psychicznej. Jej najczęstszymi ofiarami są osoby, które wcześniej borykały się z problemami takimi jak otyłość, zbyt wątła sylwetka lub miały problemy społeczne (trudność w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami czy poczucie wyobcowania). Innym częstym czynnikiem prowadzącym do rozwoju choroby jest nadmierny stres, który dodatkowo jest potęgowany przez spopularyzowany w ostatnim czasie kult ciała. Choroba ta występuje u prawie 10% osób uprawiających kulturystykę i w większości przypadków dotyczy mężczyzn.

2. Jak rozpoznać bigoreksję?

Nie byłoby w tym nic złego, jednak bigorektycy z czasem zaczynają tracić zdrowy rozsądek. Efektem tego jest rozwinięcie się u chorego kompulsji treningowej. Dochodzi również do zmian osobowości. Pope, który jako pierwszy opisał bigoreksję, przygotował listę kryteriów, na podstawie których można rozpoznać osobę dotkniętą dysmorfią mięśniową: – natręctwo myśli wokół sylwetki, objawiające się coraz dłuższymi treningami oraz ciągłym dopracowywaniem diety, której efekty i tak będą niezadowalające; – ciągłe ocenianie muskulatury i mierzenie obwodów mięśni; – kontynuowanie treningów i diety pomimo znacznego pogorszenia samopoczucia i zdrowia; – świadome unikanie sytuacji i miejsc, w których można zaprezentować swoje ciało (np. Basen, plaża, sauna) pod pretekstem niedostatecznie satysfakcjonującego wyglądu; – dopasowywanie harmonogramu dnia do treningu i rezygnacja z czynności mogących go zaburzyć lub skrócić czas jego trwania. Początkowo treningi są ukierunkowane przede wszystkim na poprawę wyglądu i zwiększenie poczucia własnej wartości. Pomimo zauważalnych zmian nadal nie są zadowoleni ze swojej sylwetki. Są to zaburzenia polegające na obsesyjnym wykonywaniu np. Ćwiczeń siłowych. Jeden ze znanych psychiatrów Harrison G. Istotą bigoreksji jest nieustanne dążenie do osiągnięcia idealnej sylwetki.

3. <extra_id_0> Zdrowie <extra_id_1> Zdrowie a sterydy

Jak powszechnie wiadomo, są one dostępne głównie na receptę, a ich stosowanie ma sens tylko po uprzednio wykonanych badaniach pozwalających na ich stosowanie (wyłącznie pod stałą opieką lekarską). Nieumiejętne manipulowanie poziomem testosteronu może nie tylko doprowadzić do zaburzenia tonacji głosu, zahamowania owłosienia czy rozwoju ginekomastii. W większości przypadków bigoreksji wcześniej czy później chory zaczyna myśleć o rozpoczęciu kuracji środkami dopingującymi. Niestety prawda jest bolesna – bigorektycy bardzo często rozpoczynają suplementację sterydami na własną rękę i stosują środki nieznanego pochodzenia. Może skutkować również zahamowaniem wzrostu, zaburzeniami rytmu serca, udarem mózgu oraz zaburzeniami potencji, które mogą prowadzić do bezpłodności. Mowa tu głównie o środkach, których celem jest stymulacja rozwoju tkanki mięśniowej.

4. Jak należy walczyć z bigoreksją?

Jeśli tak się stało, należy podjąć odpowiednie kroki w celu przywrócenia homeostazy organizmu. Oprócz tego należy sprawdzić stan narządów wewnętrznych, aby sprawdzić, czy wyniszczająca dieta bądź stosowane środki nie doprowadziły do ich uszkodzenia. Leczenie bigoreksji polega przede wszystkim na prowadzeniu intensywnej terapii behawioralnej oraz farmakoterapii w momencie, gdy doszło do rozwinięcia się stanów wskazujących na zaburzenia o charakterze depresyjnym.

Kategorie:
Autorem artykułu jest Dietspremium