Szukaj
Język
BCAA – nie tylko dla sportowców
Spis treści
1. <extra_id_0> Czy izo... Polski: <extra_id_1>. <extra_id_2>
Wraz z waliną tworzą kompleks. Analizując naturalne produkty: izoleucyna jest obecna w jajach, rybach, produktach mięsnych i mlecznych, orzeszkach ziemnych, migdałach, soczewicy czy też sezamie. Pod tym kątem jest silniejszy od waliny i zarazem słabszy od swojego prekursora (tj. Leucyny). Przyjmuje się, że działanie tego związku jest podobne do HMB (kwasu 3-hydroksy-3metylomasłowego). To tłumaczy jej udział w regulacji poziomu cukru we krwi. Dodatkowo jest zaliczana do jednego z niezbędnych elementów do produkcji hemoglobiny. Jednostki chorobowe, w jakich suplementacja izoleucyną znalazła zastosowanie, to między innymi: – choroba syropu klonowego, – dyskineza późna, – fenyloketonuria, – stwardnienie boczne zanikowe, – zaburzenia afektywne dwubiegunowe, – zespół wyniszczenia ponowotworowego. To także izomer leucyny – aminokwasu opisywanego już przeze mnie w. Izoleucyna występuje praktycznie w każdym rodzaju białka, a także w białkach osocza, hemoglobinie i kazeinie. Izomer leucyny bierze udział przede wszystkim w procesie syntezy protein, które zachodzą w wątrobie i tkance mięśniowej. Wraz z pozostałymi dwoma aminokwasami tworzącymi kompleks BCAA odpowiada za hamowanie szkodliwych reakcji katabolicznych i stymulację procesów regeneracyjnych. Pomimo braku empirycznych dowodów przyjmuje się, że izoleucyna pośredniczy w cyklu absorpcji glukozy i jej transformacji w naturalną energię dla organizmu. Ponadto przyśpiesza gojenie ran, jest niezbędna do syntezy hemoglobiny oraz wspomaga regenerację tkanek, włókien mięśniowych, skóry i paznokci. Prozdrowotna rola aminokwasów egzogennych znalazła zastosowanie w leczeniu licznych przypadłości. Izoleucyna jest organicznym związkiem chemicznym, który zaliczany jest do grupy egzogennych aminokwasów.2. Skutki niewłaściwej suplementacji
Nadmiar izoleucyny prowadzi do obniżenia poziomu innego aminokwasu zwanego tyrozyną. Innymi objawami zwiększonej podaży izomeru leucyny są: – nadciśnienie, – niestrawność, – zaczerwienienie twarzy, – zmęczenie, – zwiększone oddawanie moczu, co może prowadzić do utraty składników odżywczych. Izoleucyna jest również niewskazana dla osób z chorobami wątroby i chorobą Parkinsona. Symptomami zbyt małej podaży są między innymi apatia, bóle głowy, depresje, splątanie, zawroty głowy oraz zmęczenie. Efektem tego jest spadek stężenia dopaminy, co bardzo często prowadzi do pogorszenia nastroju, a nawet rozwinięcia się depresji. Suplementacja izoleucyną jest przeciwwskazana dla dzieci, kobiet ciężarnych i karmiących, a także młodzieży w okresie dorastania. Niedobór izoleucyny odnotowuje się u osób z niedoborami białka w diecie.3. <extra_id_0> Czy walina? Polski: <extra_id_1>
Konsekwencją tego procesu jest zmniejszenie produkcji serotoniny, co prowadzi do zwiększenia łaknienia. Przez okres 14 dni grupa chorych stosowała dawkę 209 mg/kg m.c. Trzy razy w ciągu doby. Walina to ostatni aminokwas tworzący kompleks BCAA. Oprócz typowych preparatów aminokwasowych bardzo często występuje w odżywkach węglowodanowo-białkowych oraz stackach okołotreningowych. O części produktów i korzyściach z ich stosowania w diecie wspominałem już w swoich wcześniejszych tekstach. Jej antykataboliczna działalność chroni komórki mięśniowe przed rozpadem na skutek niepożądanego zakwaszenia organizmu oraz stymuluje organizm do syntezy protein. Walina wraz ze swoimi „partnerami” reguluje poziom glukozy we krwi, co korzystnie wpływa na produkcję naturalnej energii ustroju. W większości przypadków walina jest przyjmowana w formie mieszanki rozgałęzionych aminokwasów, w związku z czym dobowa dawka preparatu będzie podobna jak w sytuacji pozostałych związków. W porównaniu do grupy kontrolnej spożycie u pacjentów stosujących rozgałęzione zdecydowanie wzrosło. Doświadczenie Richardsona potwierdziło wykorzystanie egzogennych aminokwasów w leczeniu późnej dyskinezy. Wyniki potwierdzają znaczny spadek częstotliwości występowania ruchów mimowolnych u pacjentów oraz nie doprowadziła do pojawienia się skutków ubocznych. Skrótowo określany mianem „V” jest również egzogennym organicznym związkiem chemicznym o charakterze alifatycznym. Naturalnym źródłem waliny są produkty drobiowe, ryby i owoce morza, jaja, sery, sezam, soczewica, soja, orzechy włoskie oraz glony morskie takie jak spirulina. Walina podobnie jak pozostałe składniki kompleksów EAA/BCAA odpowiada za powysiłkową regenerację organizmu obciążonego wysiłkiem fizyczny. Walina wykorzystywana jest również do syntezy witaminy B5 (kwasu pantotenowego). Jej suplementacja sprzyja regulacji: – metabolizmu, – równowagi hormonalnej, – pracy układu nerwowego, – funkcjonowania układu odpornościowego. Porcja powinna zawierać się w przedziale od 2 do 5 g i stosuje się ją do trzech razy w ciągu dnia. Efekt ten został uzyskany, poprzez ograniczenie wychwytu tryptofanu przez mózg.
