Szukaj
Język
Arginina – czym jest i jak ją stosować?
Spis treści
1. Występowanie argininy
Wraz z postępującym procesem starzenia się organizmu zmniejsza się produkcja endogennej argininy i zalecane jest jej uzupełnianie z dietą. Niewielkie ilości występują także w białkach mleka. Na pulę argininy w ustroju oprócz przemian endogennych i wewnątrzkomórkowej degradacji białek wpływa także podaż aminokwasów z dietą. Bogatym źródłem argininy są produkty zawierające białko zwierzęce i roślinne: soja, wołowina, wieprzowina, indyk, orzechy włoskie, nerkowca, laskowe, ziemne, brazylijskie, sezam, słonecznik, pestki dyni, migdały, siemię lniane, czekolada, kasza gryczana i makrela. Tylko połowa argininy dostarczonej z pożywieniem do organizmu w wyniku trawienia jest wchłaniana do krwi, zaś 40% ulega rozkładowi w jelicie cienkim. Szczególnie o prawidłowy jej poziom należy dbać w przypadku zwiększonego zapotrzebowania – przy urazach, w stanach chorobowych i momentach znacznego obciążenia organizmu procesami katabolicznymi.2. Działanie argininy
Szlaki metaboliczne argininy różnią się w zależności od poszczególnych narządów i komórek. Zapewnia detoksykację organizmu poprzez przekształcenie toksycznego amoniaku w mocznik w cyklu mocznikowym. Kreatyna odgrywa kluczową rolę w energetyce mięśniowej, wpływa na usprawnienie metabolizmu tlenowego i obniżenie poziomu kwasu mlekowego. Podaż argininy wpływa także na produkcję hormonu wzrostu (GH). Zbyt duże ilości hormonu wzrostu negatywnie wpływają na organizm, zwiększają ryzyko chorób nowotworowych i zmniejszają wychwyt glukozy, która jest substratem energetycznym, zwłaszcza w sportach wytrzymałościowych. Arginina w śródbłonku naczyń odpowiada za syntezę tlenku azotu (NO), który stymuluje układ immunologiczny, zmniejsza stany zapalne, ułatwia gojenie ran (zwłaszcza w przypadku oparzeń) i rozszerza naczynia krwionośne. Niedobór NO ma istotny wpływ na tworzenie się blaszki miażdżycowej i utlenianie cząsteczek cholesterolu frakcji LDL. Arginina jest potrzebna do produkcji nasienia, zachowania odpowiedniej ilości plemników i ich ruchliwości. Arginina powstaje w cyklu mocznikowym i bierze udział w syntezie białek, kreatyny, mocznika, proliny, poliamin i tlenku azotu. Arginina ma wpływ na prawidłowe funkcjonowanie i ochronę wątroby. Arginina jest substratem w syntezie kreatyny, która jest prekursorem wskaźnika prawidłowej pracy nerek – kreatyniny. W przypadku osób trenujących pozwala to na zwiększenie obciążeń treningowych, wzrost masy mięśniowej i zmniejszenie ilości tkanki tłuszczowej. GH oddziałuje na układ immunologiczny i ośrodkowy układ nerwowy. Podaż argininy przed snem jeszcze bardziej stymuluje wydzielanie GH. Ponadto bierze udział w rozluźnianiu mięśni gładkich, poprawia krążenie krwi i pomaga w regeneracji uszkodzonych włókien mięśniowych. Aminokwas opóźnia także proces starzenia się organizmu dzięki swoim właściwościom antyoksydacyjnym oraz wpływa na syntezę kolagenu. Ponadto wywiera pozytywny wpływ na mikrobiom jelitowy i poprawia insulinowrażliwość u osób z cukrzycą typu 2, co wpływa na obniżenie ryzyka rozwoju choroby i jej późniejszych powikłań. Aminokwas spełnia funkcję regulatorową i stymuluje wydzielanie glukagonu, insuliny, prolaktyny i hormonu wzrostu.3. <extra_id_0> Zastosowanie <extra_id_1> Tytuł:
Arginina jako lek stosowana jest w chorobach układu krążenia: nadciśnieniu tętniczym, chorobie niedokrwiennej, miażdżycy, udarach mózgu i zakrzepach, a także w przypadku cukrzycy, jaskry, bezpłodności u mężczyzn, poparzeń i infekcji. Niestety nie ma jednoznacznych badań, które dowodzą korzystnego wpływu suplementacji argininą w sportach siłowych i wytrzymałościowych. Najbardziej efektywne jest stosowanie preparatu przed treningiem. Arginina jest wykorzystywana w postaci czystej, wyizolowego aminokwasu L-argininy lub jako syntetyczne związki – AAKG (arginina z kwasem glutarowym), chlorowodowek lub jabłczan L-argininy. Arginina suplementowana jest bardzo często przez sportowców w celu wspomagania zdolności wysiłkowych organizmu. Zalecana dobowa dawka argininy powinna wynosić 5 g – jest to dawka podstawowa, nie powoduje żadnych skutków ubocznych. W przypadku stosowania dużych dawek argininy mogą pojawić się dolegliwości żołądkowo-jelitowe (nudności, biegunki, odwodnienie). Najlepiej przyswajalną formą jest ta najbardziej zbliżona do naturalnej, występującej w żywności.4. <extra_id_0> Zastosowanie <extra_id_1> Tytuł:
Dodatkowo między zażyciem suplementu diety i leku należy zachować kilkugodzinny odstęp, by nie zaszła między nimi interakcja. Każda suplementacja powinna zostać poparta wykonaniem badań laboratoryjnych i konsultacją z lekarzem. Argininy nie powinny suplementować osoby chorujące na schizofrenię, kobiety w ciąży, matki karmiące, osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe, osoby z niewydolnością nerek, wątroby i dróg żółciowych, zaburzeniami trawienia i wchłaniania oraz zaawansowanym nadciśnieniem tętniczym.5. <extra_id_0> O <extra_id_1> O argininie Polski:
Ponadto podawanie dużych dawek argininy może zaburzać równowagę innych aminokwasów. Arginina jest aminokwasem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu, natomiast zarówno jej nadmiar, jak i niedobór nie są korzystne dla organizmu. Racjonalna i dobrze zbilansowana dieta pozwala na dostarczenie odpowiednich ilości argininy, by można było odczuć pozytywny wpływ tego aminokwasu na organizm. Jeśli w ustroju jest za dużo argininy, produkowane są też zbyt duże ilości tlenku azotu, a to odwraca całkowicie jego działanie – zamiast obniżać ciśnienie, podwyższa je i usztywnia naczynia krwionośne, zamiast je uelastyczniać.
