Szukaj
Język
Alternatywne metody diagnostyczne – czy warto je stosować
Spis treści
1. Mikroskopowy test żywej kropli krwi
Celem badania jest ustalenie przyczyny problemów zdrowotnych i dobranie zindywidualizowanej suplementacji, by wyeliminować przyczynę dolegliwości. Pobrana z opuszka palca świeża krew nanoszona jest na szkiełko mikroskopowe i oglądana pod mikroskopem świetlnym w tzw. Jasnym i ciemnym polu widzenia. Ze względu na niestosowanie specjalistycznych technik, a także wykonywanie testu żywej kropli krwi przez osoby bez uprawnień diagnosty laboratoryjnego uznaje się to badanie za niediagnostyczne do ustalania przyczyn różnego rodzaju zaburzeń. Koszt testu żywej kropli krwi wynosi średnio 150 zł. Badanie polega na ocenie środowiska wewnętrznego człowieka, a dokładniej funkcjonowania pojedynczych organów i patogennych zmian krwi skutkujących występowaniem zaburzeń metabolicznych i różnych chorób. Do badania trzeba się specjalnie przygotować: być na czczo lub 2 godziny po lekkim posiłku, przez kilka dni przed badaniem nie wolno pić alkoholu, w dniu badania nie można pić także kawy, a przed badaniem należy wypić minimum 0, 5 l wody. Test ten różni się od standardowego badania rozmazu krwi przede wszystkim tym, że nie dodaje się do krwi czynników zapobiegających krzepnięciu (po kilku minutach powstaje skrzep) ani nie stosuje technik barwienia. Badanie pozwala jedynie na ocenę parametrów morfotycznych krwi – liczby, wielkości, kształtu i ruchu elementów morfotycznych (krwinek czerwonych, białych, trombocytów). Zalecenia do wykonania testu żywej kropli krwi to m.in. Chroniczne zmęczenie, bóle głowy i brzucha, alergie (w tym także pokarmowe), wypadanie włosów, zaburzenia hormonalne, otyłość i bezsenność.2. Analiza pierwiastkowa tkanek (włosów i paznokci)
Założenie jest takie, że szkodliwe substancje kumulują się w organizmie i mogą być przyczyną różnych chorób (np. Alergii) za sprawą rozregulowanego układu odpornościowego. Nie ma także dowodów potwierdzających różnicę w poziomie toksycznych substancji między osobami zdrowymi a alergikami. Analiza pierwiastkowa tkanek odgrywa znaczącą rolę w badaniach toksykologicznych w medycynie sądowej, klinicznej, w sporcie, testach kierowców i kontroli pracowników. Badanie pozwala na wykrycie nawet śladowych ilości substancji narkotycznych. Obecność różnego rodzaju substancji we włosach jest wyższa niż w innych tkankach i płynach ustrojowych – pozwala to na oznaczenia czynnika nawet po kilku lub kilkunastu miesiącach od ekspozycji (wykorzystywane jest to np. W medycynie sądowej, jeśli podejrzewane jest otrucie danej osoby). Wyniki badań wskazują, że metale ciężkie kumulowane we włosach mogą być wskaźnikiem stanu chorobowego w organizmie, jednak aktualnie brakuje danych wskazujących, jakie przekroczenie stężenia metali ciężkich mogą powodować zmiany chorobowe. Analiza pierwiastkowa może zostać przeprowadzona na różnych tkankach i płynach ustrojowych – krwi, ślinie, pocie, moczu, włosach, paznokciach itp. Nie istnieją jednak normy dotyczące stężenia badanych substancji, a także czasu ich kumulowania się w organizmie, po którym mogłyby spowodować wystąpienie choroby alergicznej. Samo badanie jest wiarygodne, ale powiązanie go z występowaniem danych jednostek chorobowych wymagałoby ustalenia norm i standaryzacji analizy. Analiza składu chemicznego włosa jest popularna dzięki łatwości pobrania materiału, transportu, przechowywania i długiemu okresowi stabilności w normalnych warunkach. Zawarta we włosach keratyna wykazuje skłonność do wiązania metali, przez to stężenie substancji w tym materiale może być nawet 50 razy większe niż we krwi czy w moczu. Substancje obecne w tkankach i płynach ustrojowych są źródłem cennych informacji o narażeniu organizmu na substancje potencjalnie toksyczne występujące np. W środowisku. Cena analizy pierwiastkowej włosów wynosi 200–400 zł. Celem badania jest pomiar stężenia różnych substancji toksycznych obecnych w środowisku oraz ocena ilości pierwiastków (w tym metali ciężkich) w materiale pobranym od badanego.3. <extra_id_0> Przeczytaj więcej na temat <extra_id_1>. <extra_id_2>
Tęczówka oka każdej osoby jest niepowtarzalna, podobnie jak linie papilarne. Badania naukowe przeczą skuteczności irydologii w diagnostyce chorób. Oni i rodzina przestają ufać koncernom farmaceutycznym, szukają teorii spiskowych i alternatywnych rozwiązań w szarej strefie. Analiza opublikowana w czasopiśmie naukowym „JAMA Oncology” wykazała, że pacjenci ze zdiagnozowanymi uleczalnymi nowotworami korzystający z terapii niekonwencjonalnych umierają częściej niż osoby leczone wyłącznie metodami medycyny opartej na dowodach naukowych. Niejednokrotnie wizyta u propagatorów medycyny niekonwencjonalnej jest o wiele droższa niż odbyta prywatnie u lekarza. W 2016 r. Do korzystania z metod medycyny niekonwencjonalnej przyznało się około 3% Polaków, z czego średnio rocznie wydatki przeznaczone na ten cel wynosiły około 450 zł (w 2013 r. Było to około 370 zł). Siła dowodów anegdotycznych (czyli możliwie wiarygodnych, użytych do wyciągnięcia wniosku, który w ogóle z nich nie wynika lub jest niemożliwy do sprawdzenia metodami naukowymi) i świadectwa „uzdrowionych” osób są porównywalne do efektu placebo. Do czego jest nam potrzebny rzetelny dowód? Nasze dobre doświadczenia w stylu „u mnie zadziałało” nie są wystarczające do ustalenia zasad dobrej praktyki klinicznej i są jedynie dowodem anegdotycznym. Aktualnie nie ma wystarczających dowodów naukowych popierających wartość diagnostyczną alternatywnych metod takich jak mikroskopowy test żywej kropli krwi, biorezonans czy irydologia. Wybór metody diagnostyki niekonwencjonalnej zamiast metody, której skuteczność udowodniono naukowo, może przynieść więcej szkody niż pożytku – zamiast wpłynąć na poprawę samopoczucia i stanu zdrowia, może je znacznie pogorszyć i opóźnić postawienie właściwej diagnozy. Każdemu narządowi bądź układowi narządów odpowiada konkretne miejsce w tęczówce. Stworzone zostały nawet specjalne mapy irydologiczne, ułatwiające postawienie „diagnozy”. Osoby decydujące się na wykorzystanie w diagnostyce lub terapii alternatywnych metod to najczęściej chorzy na nowotwory, boreliozę, choroby przewlekłe, a także pacjenci z towarzyszącymi objawami bez ustalonej przyczyny. Są w stanie zrobić wszystko, by uratować zdrowie i życie swoje lub osoby najbliższej dotkniętej chorobą. Osoby poddające się terapiom alternatywnym odmawiały często interwencji konwencjonalnych. Do ceny wizyty należy doliczyć koszt wykonania „badań”, dobrania „terapii” i zakupu suplementów. Gabinetów zarejestrowanych w CEIDG jako działalność paramedyczna jest ok. 23 tysięcy i cały czas ich przybywa, podobnie jak osób korzystających z tego typu usług paramedycznych. Dostęp do informacji jest bardzo duży, ale rzetelnych źródeł opartych na badaniach naukowych jest niestety znacznie mniej, gdyż wymaga to więcej czasu, by zagłębić się w dany temat. Do tego, by zastosować najlepszą metodę diagnostyczną, najlepszy sposób terapii i by wybór ten przyniósł osobie chorej więcej korzyści niż szkody. Medycyna konwencjonalna korzysta z dowodów naukowych oraz aktualnych i wiarygodnych danych wykorzystywanych w praktyce klinicznej. Jest wiele czynników wpływających na wiarygodność tych metod. Irydologia jest działem medycyny alternatywnej zajmującym się oceną stanu zdrowia poprzez obserwację zmian widocznych w tęczówce oka.
