Szukaj
Język
4 sposoby na ocenę jakości białka
Spis treści
1. Współczynnik wydajności wzrostowej białka (PER)
W celu wyliczenia tego wskaźnika młode zwierzęta, przeważnie szczury, poddaje się diecie, w której 10% energii pochodzi z badanego źródła białka. Oprócz młodych dzieci ten wskaźnik nie ma dużego zastosowania w żywieniu człowieka. Protein efficiency ratio (PER) przedstawia stosunek wzrostu masy ciała przy spożyciu danego rodzaju białka w gramach. Masa ciała jest mierzona przez dany czas, a następnie porównywana ze spożywaną ilością białka. PER = Wzrost masy ciała (gramy) / ilość białka z badanego produkty (gramy) Ta metoda oceny jakości białka jest wykorzystywana przez producentów pożywienia dla niemowląt.2. Wartość biologiczna białka (BV)
Mierzona i porównywana jest więc ilość azotu, jaka jest absorbowana, oraz ilość azotu, która zostaje zachowana w organizmie. Pomiar polega na karmieniu obiektów badawczych dietą o zerowym udziale białka przez 7–10 dni, a następnie do diety wprowadza się badane źródła białka i sprawdza ilość wydalanego azotu. Biological value (BV) jest jedną z najpowszechniejszych metod służących do oceny jakości białka. Współczynnik ten oblicza się przeważnie u zwierząt, chociaż czasami wykazuje się go także u ludzi. BV = azot zachowany / azot zaabsorbowany × 100 Mówi ona, ile białka, a konkretnie azotu, który jest absorbowany do krwiobiegu, jest tak naprawdę zachowane w organizmie – na przykład trafia na stałe do mięśni.3. Wykorzystanie białka netto (NPU)
W pewnym sensie jest bardziej użyteczny, ponieważ BV może dawać wybranemu produktowi wysoką notę tylko dlatego, że niewielka ilość białka jest z niego absorbowana. NPU = azot zachowany / azot spożyty × 100 Podczas gdy BV porównuje ilość zachowanego azotu do azotu zaabsorbowanego NPU porównuje stosunek zachowanego azotu do całkowitej ilości spożytego białka. NPU ocenia, ile białka zachowało się z tego, co spożyliśmy. Net protein utilization (NPU) jest bardzo podobne do poprzedniego wskaźnika.4. Skorygowany wskaźnik strawności aminokwasów białek (PDCAAS)
Otrzymana wartość jest następnie mnożona przez absorbowalność sprawdzanego białka. Pierwszym jest fakt, że najwyższy możliwy wynik to 1, 0. Wartości, które przekraczają 1, 0, są zaokrąglone w dół – dlatego nie wiadomo, co dzieje się ponad tym pułapem. Dodatkowo prawidłowość miernika PDCAAS jest zależna od założenia, że wybrane białko referencyjne rzeczywiście posiada kompozycję optymalną dla ludzkiego organizmu, czego tak naprawdę nie możemy być pewni. Najnowsza i obecnie najczęściej używana metoda oceny jakości białka. Chociaż jest to chyba najlepsza metoda oceny jakości białka, to ma ona swoje mankamenty. Żaden produkt nie może osiągnąć wyższego wyniku, niezależnie od jego realnej jakości. Jedynie niektóre źródła podają wartości niezaokrąglone w dół. PDCAAS = Ilość (mg) ograniczającego aminokwasu w 1 g badanego białka / ilość (mg) ograniczającego aminokwasu w 1 g białka referencyjnego × absorbowalność Ryba Polega na porównaniu ilości ograniczającego aminokwasu w badanym białku względem ilości tego samego aminokwasu w białku referencyjnym, którym jest przeważnie jajko lub mleko.
