Szukaj
Język
Jaki jest lepszy – tuńczyk czy łosoś?
Spis treści
1. „Przyjęcie energii”
Nie ma żadnego ze stworzeń morskich, które zawiera choćby jeden gram węglowodanów, dlatego nie należy oczekiwać żadnego tzw. „załadunku energetycznego” z jedzenia ryby. Jednak tuńczyk zawiera do jednej kalorii energii na każdy gram, a łosoś 1,4 kalorii na jeden gram. Spożycie około 200 gramów łososia dostarcza organizmowi dzienną dawkę witamin B6 i B12, które biorą udział w uwalnianiu energii z innych spożywanych produktów.2. Korzyści dla masy mięśniowej
W 100 gramach tuńczyka znajduje się około 23,4 grama białka, podczas gdy w łososiu jest około 19,8 gramów na 100 gramów produktu. Jednakże mięśnie wymagają nie tylko białka. Badania prowadzone przez naukowców ze Stanów Zjednoczonych wykazały, że mężczyźni, którzy spożywali cholesterol w określonych proporcjach, prezentowali lepszy rozwój masy mięśniowej niż ci, którzy starali się unikać cholesterolu. Naukowcy sugerują, że cholesterol odgrywa rolę w regeneracji mięśni, a łosoś zawiera 55 mg cholesterolu, podczas gdy tuńczyk zawiera tylko 44 mg.3. Przywracanie sił po treningu
Nie ma lepszego wyboru niż łosoś, jeśli chodzi o przywracanie sił po treningu. Zaledwie 100 g tej ryby zawiera około 2018 mg kwasów omega-3, podczas gdy w tym samym ilościowym porcji tuńczyka znajduje się jedynie 243 mg. Odkryto, że te kwasy tłuszczowe pomagają zmniejszać stany zapalne, co znacząco ułatwia i przyspiesza proces przywracania sił po treningu, jak wskazują badania opublikowane w European Journal of Clinical Nutrition.4. Badania na tuńczyka
Wiele gatunków ryb morskich ma wysokie stężenie toksyn chemicznych, w tym metylortęci. Osoby, które spożywają ryby z wysoką zawartością metylortęci, często doświadczają zaburzeń uszkodzeń nerwowych - drżenie, zaburzenia uwagi, ślepota. Czy regularne spożywanie tuńczyka stanowi zagrożenie dla zdrowia? Badania naukowe sugerują, że nie. Badania przeprowadzone wśród mieszkańców Seszeli, gdzie tuńczyk jest podstawowym składnikiem ich diety, nie wykazały wzrostu przypadków chorób neurologicznych. Dodatkowo, Państwowa Inspekcja Stanów Zjednoczonych przeprowadziła specjalne badania na zawartość metylortęci w puszkowanym tuńczyku. Wyniki tych badań wykazały, że konserwy zawierają metylortęć, ale znacznie poniżej przyjętego dopuszczalnego poziomu. Jeszcze jedno badanie wykazało, że korzyści zdrowotne związane ze spożywaniem tuńczyka, w tym zapobieganie chorobom układu sercowo-naczyniowego oraz wysoka zawartość aminokwasów i kwasów omega-3, znacznie przewyższają potencjalne ryzyko wystąpienia chorób neurologicznych związanych z konsumpcją metylortęci.5. Badania nad łososiem hodowlanym
Zgodnie z norweskimi badaniami, spożywanie hodowlanego łososia może prowadzić do otyłości i cukrzycy typu II. Głównym powodem jest wysoki poziom toksyn w rybie. Szwedzkie Centrum Żywności zaleca tradycyjnie spożywanie ryby trzy razy w tygodniu. Import norweskiego łososia hodowlanego wzrósł trzykrotnie w ciągu ostatnich 10 lat. Mimo że kwas omega-3 zawarty w łososiu jest uważany za korzystny dla zdrowia, łosoś hodowlany ze względu na sztuczne karmienie może nie być tak zdrowy. Wyniki badań pokazują, że negatywny wpływ toksyn może przewyższać pozytywny wpływ kwasów omega-3. Toksyny te gromadzą się w tkance tłuszczowej ryby i występują częściej w łososiu niż w dorszu. Mimo to, ryby należy spożywać ze względu na ich korzystne efekty, takie jak poprawa pamięci i poprawa funkcjonowania serca i naczyń krwionośnych.
